Ώρα να το παραδεχτούμε: οι άντρες δεν είναι ψυχροί, απλώς καμιά φορά χρειάζονται… μια μπάλα για να το αποδείξουν. Μια πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Frontiers in Psychology έρχεται να ανατρέψει ό,τι νομίζαμε για το «αντρικό συναίσθημα» και να δικαιώσει επιτέλους κάθε τύπο που έχει δακρύσει μπροστά στην τηλεόραση μετά από χαμένο πέναλτι.
Συγκεκριμένα, αποκαλύφθηκε ότι οι άντρες εκφράζουν πολύ πιο έντονα τα συναισθήματά τους όταν ασχολούνται με αθλητικές δραστηριότητες, όπως το ποδόσφαιρο, σε σύγκριση με άλλες συναισθηματικά φορτισμένες καταστάσεις της ζωής τους.
Το ποδόσφαιρο 5x5 με φίλους θα μας φτιάχνει πάντα την ψυχολογία (και το σώμα)
Με απλά λόγια; Ένας άντρας μπορεί να κλάψει τέσσερις φορές περισσότερο για την ομάδα του παρά για έναν χωρισμό. Ναι, ο ίδιος τύπος που θα σου πει «δεν τρέχει τίποτα» μετά από ένα break-up, μπορεί να βουρκώσει όταν ο διαιτητής ακυρώσει γκολ στο 94’ ύστερα από υπόδειξη του VAR. Ή απλά θα είναι ο Κριστιάνο Ρονάλντο στον τελικό κόντρα στην Ελλάδα το 2004.
Οι ερευνητές εξηγούν ότι δεν πρόκειται για συναισθηματική ανισορροπία, αλλά για πολιτισμικό φαινόμενο. Η κοινωνία έχει μάθει τους άντρες να κρατούν «χαμηλό προφίλ» όταν πρόκειται για συναισθηματικά θέματα, ειδικά σε ό,τι αφορά την αγάπη, τη θλίψη ή την ευαλωτότητα. Αντίθετα, ο αθλητισμός λειτουργεί σαν ασφαλής ζώνη έκφρασης: εκεί μπορείς να φωνάξεις, να πανηγυρίσεις, να ουρλιάξεις, να κλάψεις, χωρίς να σε κρίνει κανείς.
Τι θα έλεγες στον νεότερο εαυτό σου κατά τη διάρκεια ενός καφέ;
Στο γήπεδο, το πάθος είναι αποδεκτό. Το να πονέσεις επειδή ο επιθετικός αστόχησε στο πέναλτι είναι «αντρικό». Το να πονέσεις γιατί σε άφησε η Μαρία πάλι… not so much.
Το ποδόσφαιρο ως «συναισθηματικό καταφύγιο»
Το ποδόσφαιρο γίνεται έτσι μια κοινωνικά αποδεκτή διέξοδος για το συναίσθημα. Μπορεί να μη θυμάσαι πότε ήταν η τελευταία φορά που είπες «σ’ αγαπώ», αλλά θυμάσαι ακριβώς πού ήσουν όταν ο Μέσι σήκωσε το Μουντιάλ ή πού πανηγύρισες το Euro 2004, εφόσον είχες γεννηθεί. Είναι ο τρόπος που η συλλογική εμπειρία, η αδρεναλίνη και το «ανήκειν» απελευθερώνουν κάτι βαθιά ανθρώπινο, εκεί που ο άντρας μπορεί να δείξει αδυναμία χωρίς να φοβάται.
Η μελέτη καταρρίπτει τον μύθο ότι οι άντρες «δεν νιώθουν», απλώς, μαθαίνουν να διοχετεύουν το συναίσθημα σε πλαίσια που το επιτρέπουν: στο γήπεδο, στο μπαρ με την παρέα, στο τελευταίο λεπτό ενός αγώνα που κρίνει τίτλο. Εκεί που μπορείς να ουρλιάξεις «ΓΚΟΟΟΟΟΟΛ!» μέσα σε λυγμούς και να είναι απολύτως φυσιολογικό.
Ali Dia: Ο ποδοσφαιριστής που κατάφερε να εξαπατήσει την Premier League
Ίσως, τελικά, το ποδόσφαιρο να είναι κάτι παραπάνω από άθλημα, αλλά κάτι πιο αγνό, αληθινό και συλλογικό ξέσπασμα συναισθήματος που έχει απομείνει για τον σύγχρονο άντρα.
Οπότε, την επόμενη φορά...που κάποιος σε κοροϊδέψει επειδή συγκινήθηκες σε αγώνα, δείξε του τα δεδομένα. Δεν είσαι «υπερβολικός». Είσαι απλώς επιστημονικά τεκμηριωμένος φαν.
