Πόσες διατροφικές μας συνήθειες δεν είναι απλά αποτέλεσμα στερεότυπων και συνηθειών; Το τάδε πάει με αυτό και το δείνα με εκείνο επειδή έτσι αναφέρει κάποιος θέσφατος κανόνας που έχει βασιστεί στην καλύτερη των περιπτώσεων σε κάτι που κάποτε ίσχυε, ενώ στη χειρότερη είναι προϊόν δεισιδαιμονίας. Ευτυχώς τα τελευταία χρόνια οι γαστρονομικοί μας ορίζοντες έχουν ανοίξει, δεν φοβόμαστε να δοκιμάσουμε νέα πράγματα, και το βασικότερο, δεν διστάζουμε να τα μπλέξουμε.
Ένα από τα συμπλέγματα μύθων που καλά κρατεί είναι ότι το κρασί πάει με τυριά, η μπίρα με αλλαντικά και το ουίσκι με σοκολάτα. Εντάξει πάνε όλα αυτά μεταξύ τους, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορούν να διασταυρωθούν και οι δρόμοι τους. Ο σνομπισμός στον χώρο του κρασιού χάνει συνεχώς έδαφος ενώ τα κρασιά γίνονται όλο και πιο ποιοτικά και σε ό,τι αφορά την μπίρα, ο ανταγωνισμός μεταξύ μεγάλων εταιρειών και μικροζυθοποιών, έχει βελτιώσει σε εντυπωσιακό βαθμό την ποιότητα, αλλά και την ποικιλία του ζύθου. Κάπως έτσι γεφυρώνονται οι διαφορές και ανοίγει ο δρόμος για ένα pairing βγαλμένο από τα όνειρα κάθε μερακλή, αυτός του τυριού με την μπίρα.
Τα άκρως απαραίτητα gadgets για κάθε φανατικό οπαδό της μπίρας
Για να αποκατασταθεί πλήρως η αδικία που θέλει την μπίρα τον φτωχό συγγενή των αλκοολούχων ποτών, αξίζει να αναφερθεί ότι υπάρχουν τόσα διαφορά είδη ζυθοποίησης και τόσες διαφορετικές γεύσεις μπίρας, που τελικά είναι πιο εύκολο να βρεις την κατάλληλη μπίρα για το κατάλληλο τυρί σε σχέση με τα κρασιά που παρά της διαφορές τους, είναι σαφέστατα πιο ομοιογενή. Το ότι ο πειραματισμός με τις μπίρες είναι και ένα σπορ χαμηλότερου budget σε σχέση με την οινοφιλία, δεν αφήνει κανένα περιθώριο περαιτέρω αναβολής προς την επίδοση του pairing και πάμε ευθύς αμέσως να δούμε τους βασικούς, πλην εύκολους κανόνες που το διέπουν.
Η παγωμένη μπίρα είναι μία από τις μεγαλύτετρες απολαύσεις που μπορεί να νιώσει το σώμα μας, αλλά όταν έρθει η ώρα του pairing, το υπερβολικό πάγωμα δεν είναι αυτοσκοπός. Αντίθετα υπάρχει κίνδυνος να χαθούν τα αρώματα της μπίρας και ταυτόχρονα να χάσουμε σημαντικές πληροφορίες από τη γεύση των τυριών λόγω της παγωμένης γλώσσας, περίπου ότι ισχύει και για τα πολύ καυτερά φαγητά.
Ο βασικός κανόνας του pairing μεταξύ μπίρας και τυριού, είναι να παντρεύεις τις εντάσεις. Τα ετερώνυμα έλκονται μόνο σε ανθρώπους που ερωτεύονται μεταξύ τους και δεν δουλεύει στην προκειμένη περίπτωση. Αν ένα τυρί με απαλή γεύση το συνοδεύσεις με με δυνατή IPA, τότε τα αρώματα της IPA θα καλύψουν το τυρί. Το ίδιο συμβαίνει και με τον αντίστροφο συνδυασμό, το τυρί με δυνατό άρωμα δεν σε αφήνει να εκτιμήσεις την ελαφριά δροσιά μιας lager.
Γιατί η michelada είναι η ανώτερη μορφή μπίρας
Ωστόσο το πάντρεμα των εντάσεων δεν πρέπει να σε περιορίζει στο γευστικό προφίλ. Μη φοβηθείς να δοκιμάσεις διάφορα δυνατά τυριά με έντονες μπίρες και το αντίστροφο, προσπαθώντας πάντα να τηρείς το κοινό επίπεδο έντασης. Αν θες να δοκιμάσεις ένα πλατό με αντιθέσεις μπορείς να πας εναλλάξ με έναν συνδυασμό απαλού τυριού με ελαφριά μπίρα και στη συνέχεια μια αρωματική μπίρα με ένα δυνατό τυρί. Έτσι θα ανακαλύψεις ακόμα περισσότερα στοιχεία από τα προφίλ και τις μπίρας και του τυριού.
Η πείρα από το pairing κρασιού-τυριού μας δίνει έτοιμη γνώση όταν ψάχνουμε μια μπίρα για το λιπαρό μας τυρί. Όπως συμβαίνει και με τους αφρώδεις οίνους, έτσι κι εδώ τα τυριά με βουτυράτη αίσθηση πάνε περισσότερο με μια πιο αφρώδη μπίρα, όπως οι lager και οι pilsner. Τα πιο «στεγνά» τυριά, αυτά με την σκληρή υφή, πάνε περισσότερο με τις stout και τις porter.
Θα έπινες μια μπίρα με 67,5% αλκοόλ;
Γενικά δεν πρέπει να φοβάσαι να δοκιμάσεις, ακόμα και συνδυασμούς που φαινομενικά δεν ταιριάζουν γιατί δεν σου κάνουν γεωγραφικά. Ένα ελληνικό τυρί μπορεί να ταιριάξει με μια βέλγικη μοναστηριακή και μια φρέσκια ελληνική pilsner να κάνει ιδανική παρέα σε ένα παχύ brie.
