Δεν συμβαίνει όλη η γήρανση με τον ίδιο τρόπο και δεν γερνούν όλοι με τον ίδιο ρυθμό· έχω σοκαριστεί βλέποντας ανθρώπους που φαίνονται μια δεκαετία μεγαλύτεροι από μένα να είναι στην πραγματικότητα πολύ νεότεροι, και το αντίστροφο. Καθώς οι επιστήμονες μαθαίνουν περισσότερα για το πώς γερνά το ανθρώπινο σώμα, μπορούμε να προβλέπουμε καλύτερα τις επιπτώσεις του πάνω μας, λαμβάνοντας μέτρα προφύλαξης απέναντι σε «εκρήξεις» γήρανσης, για παράδειγμα.
Σε μια εργασία που δημοσιεύθηκε αυτόν τον μήνα στο περιοδικό Cell, μια ομάδα ερευνητών εξέτασε, όπως περιγράφουν, «516 δείγματα από 13 ανθρώπινους ιστούς που καλύπτουν πέντε δεκαετίες». Μεταξύ των ευρημάτων τους ήταν η ύπαρξη «ενός σημείου καμπής της γήρανσης γύρω στην ηλικία των 50 ετών» — και ότι τα αιμοφόρα αγγεία είναι μέρος του σώματος που είναι ιδιαίτερα ευάλωτο στις επιπτώσεις της γήρανσης.
Όπως εξηγεί η Heidi Ledford σε άρθρο της στο Nature, τα ευρήματα αυτά συμφωνούν με άλλες πρόσφατες μελέτες που εξετάζουν τις λεπτομέρειες του τρόπου με τον οποίο γερνά το ανθρώπινο σώμα. Η Ledford γράφει ότι τα στοιχεία που δημοσιεύθηκαν στο Cell δείχνουν ότι τα επινεφρίδια υφίστανται «πρώιμες αλλαγές γύρω στα 30». Αλλαγές στην αορτή εμφανίζονται μεταξύ 15 και 25 χρόνια αργότερα, γεγονός που μπορεί να επιταχύνει τη διαδικασία γήρανσης του σώματος.
Τα ευρήματα της μελέτης στο Cell δεν αποτελούν την τελική λέξη στο θέμα. Αντίθετα, οι συγγραφείς σημειώνουν ότι η έρευνά τους έχει σκοπό να προκαλέσει περαιτέρω μελέτες σχετικά με τους τρόπους με τους οποίους οι πρωτεΐνες μέσα στο σώμα διαμορφώνουν τη διαδικασία της γήρανσης. Πιο γενικά, αυτό είναι ένα ζήτημα που ερευνούν επιστήμονες σε όλο τον κόσμο. Πέρυσι, ερευνητές του Oxford Population Health δημοσίευσαν στο Nature Medicine τα αποτελέσματα μιας μελέτης που εξέτασε ακριβώς αυτό το θέμα. Διαπίστωσαν ότι η χρήση των πρωτεϊνών σε δείγμα αίματος ενός ατόμου οδήγησε σε έναν εκπληκτικά ακριβή υπολογισμό της βιολογικής του ηλικίας.
«Η ανάπτυξη αξιόπιστων ρολογιών γήρανσης που βασίζονται σε πρωτεΐνες και προβλέπουν τον μελλοντικό κίνδυνο για πολλές ασθένειες, και που εφαρμόζονται σε διαφορετικές πληθυσμιακές ομάδες, είναι βασικό βήμα για την ανάπτυξη αποτελεσματικών στρατηγικών προληπτικής υγείας που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την παρακολούθηση του κινδύνου ασθενειών που σχετίζονται με την ηλικία», δήλωσε ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης του 2024, Δρ. Austin Argentieri. Καθώς συσσωρεύονται περισσότερα στοιχεία που συνδέουν τις πρωτεΐνες με τη γήρανση, μένει να φανεί πώς αυτό μπορεί να παίξει ρόλο στις προσπάθειες επιβράδυνσης ή διακοπής των εξουθενωτικών πτυχών της γήρανσης.