Γνωστός ως ο Λέοντας ο Μέγας, έμεινε στην ιστορία για τα θεολογικά του κείμενα πάνω στη φύση Του Χριστού, τις επιστολές και τα συγγράματα και το γεγονός ότι θεωρείται ένας από τους μεγάλους διδασκάλους της Εκκλησίας. Αλλά ένα από τα πιο διάσημα γεγονότα κατά τη διάρκεια της παποσύνης του Πάπα Λέοντα συνέβη το έτος 452, όταν η ιταλική χερσόνησος ζούσε με φόβο μπροστά στην εισβολή του Αττίλα. Οι Ούννοι είχαν ήδη εισβάλει σε μεγάλα μέρη της βόρειας Ιταλίας, συμπεριλαμβανομένων της Ακυληίας, της Πάδοβα και του Μιλάνο.
Όταν ο Αττίλας άρχισε να απειλή τα ενδότερα εδάφη της Ιταλίας, ο πάπας Λέων βγήκε στο στρατόπεδό του κοντά στη Μάντοβα και συναντήθηκε με τον ηγέτη των Ούννων. Ο Λέων είχε έρθει ως επικεφαλής μιας αντιπροσωπείας για να πείσει τον Αττίλα να αποσύρει τις δυνάμεις του. Σύμφωνα με έναν μεταγενέστερο θρύλο, κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων, ο Αττίλας είχε ένα όραμα των Αγίων Πέτρου και Παύλου, να κρατούν γυμνά σπαθιά και να απειλούν τον Αττίλα αν τολμούσε να επιτεθεί στην πόλη της Ρώμης. Την ιστορία αυτή, μπορεί να δει κανείς να απεικονίζεται στο Αποστολικό Παλάτι, σε τοιχογραφίες που σχεδίαζε ο μεγάλος Ραφαήλ.
«Καθώς ο Λέων έλεγε αυτά τα πράγματα, ο Αττίλας στεκόταν κοιτάζοντας την σεβάσμια ενδυμασία και την εμφάνισή του, σιωπηλός, σαν να σκεφτόταν βαθιά», γράφουν οι αναφορές του Readings In European History Volume I, μεταφρασμένο από τον James Robinson. «Και να, ξαφνικά φάνηκαν οι απόστολοι Πέτρος και Παύλος, ντυμένοι σαν επίσκοποι, να στέκονται δίπλα στον Λέοντα, ο ένας στα δεξιά και ο άλλος στα αριστερά. Κρατούσαν σπαθιά απλωμένα πάνω από το κεφάλι του και απείλησαν τον Αττίλα με θάνατο αν δεν υπάκουε στην εντολή του πάπα. Γι' αυτό, ο Αττίλας, που είχε λυσσάξει σαν τρελός, κατευνάστηκε. Αυτός, με τη μεσολάβηση του Λέοντα, υποσχέθηκε αμέσως μια διαρκή ειρήνη και υποχώρησε πέρα από τον Δούναβη».
Η συνάντηση μεταξύ Λέοντα και Αττίλα είχε ως αποτέλεσμα μια ειρηνική αποχώρηση των Ούννων. Η Ρώμη σώθηκε από εισβολή, η οποία πιθανότατα έσωσε χιλιάδες ζωές και αμέτρητες εκκλησίες και ιερούς τόπους από λεηλασία. Ο Αττίλας θα πέθαινε λίγο αργότερα, το έτος 453. Αλλά τι ακριβώς συνέβη στην πραγματικότητα;
Υπάρχουν διάφορες απόψεις στο γιατί ο Αττίλας άλλαξε γνώμη. Οι ιστορικοί προτιμούν την εξήγηση ότι οι Ούννοι αποσύρθηκαν επειδή μπορεί να υπέφεραν από έλλειψη τροφής και φροντίδας, με αποτέλεσμα να αρρωστήσουν ή να πεινάσουν. Αν και αυτή φαίνεται να είναι μια εξήγηση που μπορεί εύκολα να γίνει κατανοητή, δεν υπάρχουν επαρκή στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι οι Ούννοι είχαν έλλειψη τροφίμων στη βόρεια περιοχή της Ιταλίας όπου βρισκόντουσαν.
Ωστόσο, η ιδέα της έλλειψης τροφίμων δεν έγινε αποδεκτή από όλους τους μελετητές που ήθελαν να βρουν τον λόγο για το ειρηνικό συμπέρασμα. Μια άλλη θεωρία που προτάθηκε εξηγεί ότι οι Ούννοι έφυγαν νωρίς λόγω της αλλαγής των εποχών, γνωρίζοντας ότι η επιβίωση ήταν πολύ πιο δύσκολη κατά τη διάρκεια του χειμώνα. Έτσι, η ιδέα που προτείνεται είναι ότι έφυγαν για να αποφύγουν το κρύο κλίμα που ερχόταν λόγω του βαρύ χειμώνα και ότι είχαν όλες τις απαραίτητες προμήθειες τροφίμων.
