Μπορεί να μην το κατάλαβες, μπορεί και να μην σου πέρασε καν από το feed σου, αλλά ναι, κάπου μέσα στον Ιούνιο, 32 ομάδες πήγαν… διακοπές στις ΗΠΑ για να κυνηγήσουν το νέο τρόπαιο του Παγκοσμίου Κυπέλλου Συλλόγων.
Είναι η Παρί του Λουίς Ενρίκε η καλύτερη ομάδα του 21ου αιώνα;
Ένα τουρνουά που θύμιζε περισσότερο «πολυτελές φιλικό με τιμολόγιο» παρά διοργάνωση-ορόσημο. Καμία ποδοσφαιρική ένταση, μηδέν buzz, σχεδόν ανύπαρκτη κάλυψη, και ένα τρόπαιο που έρχεται με... κλειδί. Κυριολεκτικά. Ο Ινφαντίνο το έδειξε με περηφάνια στον Πρόεδρο των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, κι εκεί κάπου καταλαβαίνεις το vibe.
Αλλά ξέρεις ποιο ήταν το πραγματικό τρόπαιο; Όχι το κύπελλο. Τα λεφτά.
Show me the money
Η FIFA αποφάσισε να κάνει μπουφ και να μοιράσει πάνω από 1 δισ. ευρώ σε χρηματικά έπαθλα. Και ξαφνικά, όλες οι ομάδες που μέχρι πρότινος θα χασμουριόντουσαν στην ιδέα ενός «παγκόσμιου τουρνουά» το είδαν αλλιώς.
Να, για παράδειγμα, οι τελικοί μονομάχοι:
-Παρί Σεν Ζερμέν: 97,4 εκατ. ευρώ
-Τσέλσι: 95,4 εκατ. ευρώ
Για μια διοργάνωση που δεν παρακολούθησε ούτε ο πιο hardcore scout στο Transfermarkt, τα ποσά είναι σχεδόν προσβλητικά. Για να έχεις εικόνα, οι τελευταίοι, οι Όκλαντ Σίτι, γύρισαν με 3,1 εκατ. ευρώ και πιθανόν… τουριστικά μαγνητάκια από Times Square.
Το δώρο γενεθλίων του Μέσι έπρεπε να είναι το Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων
Ακολουθούν κι άλλες γνωστές και μη εξαιρετέες ομάδες στο παρακάτω άλμπουμ:
Το συμπέρασμα;
Το νέο Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων δεν έγινε για τους φιλάθλους, ούτε και για την ιστορία, ούτε για να αναδειχθεί «ο καλύτερος του κόσμου». Έγινε για τις... τραπεζικές καταθέσεις.
Κανείς δεν το παρακολούθησε με πάθος. Κανείς δεν το συζήτησε με μπύρες και πίτσες.
Αλλά οι ομάδες γύρισαν σπίτια τους με γεμάτες τσέπες και χαμόγελα εκατομμυρίων.
Και στην τελική, όπως λένε και στα αποδυτήρια: «Δεν έχει σημασία ποιος κέρδισε. Σημασία έχει τι γράφει το έμβασμα.»
