Δεν είναι η πρώτη φορά που μαθαίνουμε για τις σκληρές απαιτήσεις ενός Ολυμπιονίκη και την ανύπαρκτη βοήθεια από την Πολιτεία. Ωστόσο, κάθε φορά, μας εκπλήσσει η ιστορία ενός δικού μας παιδιού και το τι πραγματικά πέρασε για να φτάσει στην κορυφή. Αυτή τη φορά στο φως έρχεται η ιστορία του Στέφανου Ντούσκου. Ο Ολυμπιονίκης της κωπηλασίας, σε μία συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης, μίλησε για τη δύσκολη καθημερινότητα αλλά και τις υπεράνθρωπες προσπάθειες που κατέβαλε στην περίοδο προετοιμασίας του για την Ολυμπιάδα του Ρίο το 2016.
Οι επιτυχίες κρύβουν τα άπειρα προβλήματα του αθλητισμού
«Ναι, αυτό ήταν μια δύσκολη περίοδος για μένα. Ήταν το 2016, στην Ολυμπιάδα του Ρίο, που ήμουν στα 70 κιλά. Έχω 1,87 ύψος. Έπρεπε να μείνω σε αυτά τα κιλά για να "τρέξω"», λέει ο ολυμπιονίκης. «Αν είσαι 70.100, "κόβεσαι". Ήμουν πλήρωμα με άλλους τρεις αθλητές και για να μπορέσουμε να πιάσουμε το όριο της βάρκας, έπρεπε να μείνω στα κιλά μου. Ζοριζόμουν πάρα πολύ, είχα τρία τοις εκατό λίπος, δεν μπορούσα να χάσω κάτι άλλο. Έπρεπε να μην πίνω νερό για να μπορέσω να "μείνω". Έτρωγα παγάκια γιατί πεινούσα, έτρωγα μια μπάρα την ημέρα». Ο ίδιος τόνισε ότι έφτασε στο σημείο όπου δεν μπορούσε να συνεχίσει αυτόν τον τρόπο ζωής και ανακοίνωσε στον προπονητή του ότι θα αλλάξει κατηγορία. «Είπα “τέλος”, δεν μπορώ να το κάνω άλλο στον οργανισμό μου. Δεν είχα καμία χαρά. Επειδή δεν έτρωγα, δεν έπινα, ήμουν συνέχεια με το κεφάλι κάτω, δεν μιλούσα σε κανέναν. Οι γονείς μου τότε ανησύχησαν πραγματικά», περιγράφει.
Ολυμπιακοί Αγώνες: Πόσα βγάζουν όσοι κερδίζουν μετάλλιο;
Ταυτόχρονα, ο Ολυμπιονίκης κλήθηκε να περιγράψει το πρόγραμμα που ακολουθεί καθημερινά.
«Απαιτείται οκτάωρη προπόνηση με την Εθνική ομάδα καθημερινά. Είμαστε 300 ημέρες κλεισμένοι εδώ, στο Ολυμπιακό Κωπηλατοδρόμιο Σχινιά, οπότε φανταστείτε, είμαστε απομονωμένοι από τον κόσμο.
Πίσω από κάθε μετάλλιο κρύβονται άπειροι αγώνες και θυσίες
Σηκωνόμαστε το πρωί, κάνουμε προπόνηση, τρώμε, κοιμόμαστε και έτσι περνούν οι 300 ημέρες του χρόνου. Τα ρεπό μας είναι μόνο Πέμπτη και Κυριακή απόγευμα, πολύ μετρημένα. Δεν έχουμε διανυκτέρευση εκτός ποτέ, είμαστε εσώκλειστοι. Είναι δύσκολο και ψυχικά να το αντιμετωπίσεις».
