Το ποσοστό των Αμερικανών που έχουν συμπληρώσει το 100 έτος της ηλικίας τους είναι μόλις το 1% του συνολικού πληθυσμού και ένα σημαντικό ποσοστό αυτών τα έχει ακόμα 400. Αυτό που έχει τραβήξει το ενδιαφέρον των ειδικών είναι το γεγονός ότι στους περισσότερους ανθρώπους που παρουσιάζονται σημάδια κόπωσης του εγκεφάλου, αυτό συμβαίνει περίπου στα 70 τους χρόνια. Από εκεί και πέρα όσοι ξεπεράσουν με διάυγεια αυτό το σημείο, διατηρούν αναλλοίωτη τη διαύγειά τους και μετά τα 100.
Σύμφωνα με άρθρο των New York Times, η μελέτη αυτών των απόμαχων της ζωής ίσως κρύβουν το μυστικό για την καταπολέμηση του Alzheimer και της άνοιας. Ανάμεσα στα γονίδια και τον τρόπο ζωής βρίσκεται η εξήγηση για το πώς ένας εγκέφαλος καταφέρνει να μείνει ανέπαφος από το πέρασμα του χρόνου. Οι λόγοι που επιβάλλουν το ξεκλείδωμα αυτής της πληροφορίας δεν αφορούν μόνο τη βελτίωση της ποιότητας της ζωής των ηλικιωμένων.
Τα δημογραφικά δεδομένα δείχνουν ότι η ηλικιακή ομάδα των 90+ είναι η πιο ταχέως αναπτυσσόμενη ηλικιακή ομάδα των ΗΠΑ και κοινωνικοί λόγοι επιβάλλουν τη βελτίωση των συνθηκών που πρόκειται να γεράσουν οι επόμενες γενιές.
Ο μηχανισμός με τον οποίο γερνάει ένας εγκέφαλος δεν είναι ακόμα γνωστός. Όπως όλα τα όργανα του ανθρώπου φθίνουν με το πέρασμα του χρόνου όμως ένας εγκέφαλος υπόκειται σε πολύ μικρότερη φθορά από ότι πχ συμβαίνει με την απώλεια μυϊκής μάζας. Εκτός από τη γενετική προδιάθεση, οι επιστήμονες εστιάζουν στον τρόπο ζωής. Μερικές από τις συμβουλές που δίνουν περιγράφονται στις παρακάτω εικόνες.
Τέτοιες συνήθειες έχουν διττό ρόλο. Από τη μία έχει αποδειχθεί ότι βοηθούν να ξεπεράσει κάποιος το μέσο προσδόκιμο ζωής και ταυτόχρονα φαίνεται ότι μειώνουν την τάση για εμφάνιση άνοιας ή Alzheimer. Δηλαδή είναι ένα κλασικό παράδειγμα το με ένα σμπάρο δυο τρυγόνια αποδεικνύοντας για ακόμα μια φορά πόσο αλληλένδετα είναι τα πράγματα που σχετίζονται με την ποιότητα της ζωής.
