Αν ξυπνούσες ξαφνικά και ήσουν ο μόνος άνθρωπος στον πλανήτη με συνείδηση, θα πάλευες να σώσεις την ανθρωπότητα ή θα έβαζες μουσική και θα απολάμβανες τη σιωπή; Ίσως η ερώτηση που πρέπει να κάνουμε είναι άλλη: Γιατί είναι τόσο καλή τελικά η σειρά Pluribus (τουλάχιστον στην αρχή της);
H άλλη κορυφαία σειρά του Apple TV+ είναι ξεκάθαρα το «Slow Horses»
Η απάντηση, μάλλον είναι προφανής: Γιατί όλοι έχουμε σκεφτεί, έστω για ένα δευτερόλεπτο, τι θα κάναμε στη θέση της πρωταγωνίστριας.
Ο Βινς Γκίλιγκαν, ο τύπος που μας έμαθε ότι ακόμα και ο πιο βαρετός χημικός μπορεί να γίνει βαρόνος της μεθαμφεταμίνης, επιστρέφει με κάτι ακόμα πιο twisted. Στο Pluribus (ή Plur1bus, γιατί ναι, το «1» στη θέση του «i» δεν είναι τυπογραφικό λάθος), ο δημιουργός του Breaking Bad και του Better Call Saul πατάει το fast forward και δείχνει το μέλλον: έναν κόσμο όπου όλοι οι άνθρωποι μοιράζονται έναν κοινό εγκέφαλο, μια ενιαία συνείδηση. Μια ανθρωπότητα που λειτουργεί σαν ένα τεράστιο ChatGPT, πάντα χαμογελαστό, πάντα «ευτυχισμένο», πάντα λάθος.
Πέντε ατάκες του Saul Goodman που θα σου θυμίσουν ποιος πραγματικά είσαι
Και στη μέση αυτού του συλλογικού χαμόγελου, η Ρία Σίχορν (ναι, η Κιμ από το Better Call Saul) είναι η τελευταία που δεν έχει χάσει το μυαλό της. Η Κάρολ Στούρκα, μια συγγραφέας που έγραφε φτηνά ρομάντζα για να κοροϊδεύει τους αναγνώστες της, βρίσκεται τώρα μπροστά στο μεγαλύτερο mindfuck της καριέρας της: να σώσει την ανθρωπότητα από την... ευτυχία της.
Όπως είχε κάνει δηλαδή και ο Μορφέας στο Matrix, όταν του έδειξε την φρικιαστική αλήθεια στην οποία βρισκόταν ο κόσμος. Όσον αφορά το Plur1bus, η αλήθεια είναι μία:
«Ο πιο δυστυχισμένος άνθρωπος στη Γη πρέπει να σώσει τον κόσμο από την ευτυχία.»
Αυτό είναι το tagline της σειράς. Και, ειλικρινά, αν δεν σε πιάνει από μόνο του, μάλλον είσαι ήδη μέρος του Pluribus.
Λύθηκε και το τελευταίο μυστήριο του Breaking Bad
Η σειρά παίζει με μια ιδέα που πονάει πιο πολύ κι από spoiler για το φινάλε του Breaking Bad: τι σημαίνει να είσαι άτομο σε μια εποχή που όλοι λειτουργούμε σαν data points; Ο Γκίλιγκαν κάνει ξανά αυτό που ξέρει καλύτερα, παίρνει κάτι τελείως παράλογο και το κάνει να φαίνεται απολύτως λογικό. Ο τρόπος που στήνει την Κάρολ απέναντι σε ένα ομογενοποιημένο ανθρώπινο cloud δεν είναι απλώς sci-fi. Είναι σχόλιο πάνω στην ίδια την εποχή της τοξικής θετικότητας, του AI, και της ανάγκης μας να είμαστε “συνδεδεμένοι” 24/7. Κάτι εντελώς κόντρα σε αυτά που πιστεύουμε, αλλά που σιγά-σιγά χτίζεται και βγάζει εντελώς νόημα. Όπως είχε συμβεί με τον Walter White και το μονοπάτι του μέχρι να γίνει ο drag lord, Heisenberg.
Η σκηνοθεσία; Μυρίζει Αλμπουκέρκη, η έρημος είναι ακόμα εκεί, αλλά αντί για crystal meth έχουμε κίτρινα emoji. Η Κάρολ φοράει το χρώμα του κινδύνου, το χρώμα της ειρωνικής «χαράς». Και κάθε φορά που θυμώνει, κάποιος πεθαίνει. Κυριολεκτικά.
Το Pluribus δεν είναι απλώς η νέα σειρά που «πρέπει να δεις». Είναι ο καθρέφτης της εποχής μας, μόνο που εδώ ο καθρέφτης σου χαμογελάει μέχρι να σπάσει. Είναι το Breaking Bad του metaverse, το Black Mirror του 2025, το πιο κοντινό πράγμα σε sci-fi που σε κάνει να σκέφτεσαι «μήπως όντως έτσι θα γίνει;».
Παρακολουθώντας τα πρώτα επεισόδια της σειράς στο Apple TV+ ο καθένας μπορεί να παρακολουθήσει κάτι πιο έξυπνο, πιο dark και πιο απρόσμενα αστείο πράγμα μετά τον Walter White. Ο Γκίλιγκαν δεν κάνει preach, απλώς γελάει πρώτος μαζί μας.
Αν ψάχνεις λόγο να κολλήσεις με κάτι καινούργιο, το Pluribus είναι αυτό που έψαχνες. Δηάδή η σειρά που σου θυμίζει πως το να είσαι «ο ένας» ανάμεσα στους πολλούς δεν ήταν ποτέ πιο επικίνδυνο και κυρίως ούτε πιο cool.
Και αν δεν μας πιστεύεις, δες το βίντεο του φίλου μας του Johnny Dure:
