Snyder Cut: Ένα τετράωρο που δεν γυρίζει πίσω

Το ότι η ανανεωμένη «Justice League» του Zack Snyder ήταν καλύτερη από αυτή του 2017, δεν την κάνει πραγματικά καλή.

Εδώ και τόσους μήνες ακούγαμε για την ανανεωμένη Justice League του Zack Snyder (Justice League: Director’s Cut όπως είναι ο πλήρης τίτλος της), κάθε μήνα βλέπαμε όλο και περισσότερα trailer και clip γύρω από την 4ωρη ταινία η οποία θα έσωζε το αποτυχημένο εγχείρημα του 2017, ωστόσο απεδείχθη ότι η προσμονή και η πίστη των φαν της Dc Comics για κάτι καλό, ήταν χαμένη υπόθεση.

Για να μην γίνομαι άδικος, το «Snyder Cut» συγκριτικά με το αποστειρωμένο «Justice League» του Josh Weedon ήταν η μέρα με τη νύχτα, καθώς και μόνο που γνωρίσαμε τον supervillain Darkseid (έστω για όσο λίγο τον είδαμε) και έναν ιδιαίτερα αναβαθμισμένο Steppenwolf σε σχέση με το «ναυάγιο» του ’17, ήταν στοιχεία αρκετά για να του δώσουν την νίκη στην άτυπη κόντρα μεταξύ Weedon και Snyder. Ωστόσο ακόμα και έτσι, δεν ήταν λίγοι εκείνου που είδαν το «Snyder Cut» και έφυγαν με το παρόμοιο παράπονο με εκείνο του 2017.

 

 

Ακολουθούν spoilers

Δεν ξέρω πραγματικά αν φταίνε τα trailer, η διαφήμιση του πρότζεκτ ή η παρουσία του Darkseid που μας δημιούργησαν τόσο μεγάλες προσδοκίες, ωστόσο είναι βέβαιο ότι όσοι περιμέναμε το κάτι παραπάνω από το «Snyder Cut», απλώς απογοητευτήκαμε. Ίσως γιατί πιστέψαμε ότι αυτό το οποίο θα δούμε θα διέφερε κατά πολύ σε σχέση με όσα είχαμε παρακολουθήσει στην version του 2017, τότε που είδαμε ένα Justice League όπου ελπίζαμε να πρόκειται για εφιάλτη που θα τελειώσει σύντομα και όχι για ταινία αντάξια ενός συνόλου όπως ο Batman, o Superman, o Flash, η WonderWoman και o Aquaman.

Στην ουσία το Snyder Cut ήταν η «Justice League» του Weedon απλώς με περισσότερα γεμίσματα και επεξηγήσεις που ενδεχομένως χρειάζονταν για να βγάλει νόημα η ταινία, παρόλα αυτά δεν πέτυχε αυτό που πραγματικά ελπίζαμε: Να δώσει μία ακόμα ευκαιρία στο Dc Universe και κυρίως να φανεί αντάξιο απέναντι στο αντίπαλο δέος που λέγεται Marvel.

Σίγουρα υπήρχαν και αρκετά θετικά. Δεν θα διαφωνήσω ότι ο Cyborg είχε παραπάνω ώρα στην οθόνη με αποτέλεσμα να εκτιμήσουμε καλύτερα τον Victor Stone και το βασανισμένο «εγώ» του πίσω από το προσωπείο του ντεμέκ Terminator, κάτι που συνέβη και με τον Flash ο οποίος σταμάτησε να τρέχει άσκοπα και να γουρλώνει τα μάτια κάθε φορά που του επιτίθεται κάποιος κακός αλλά βρήκε ρόλο πλάι στους πιο πολυδιαφημισμένους συμπαίκτες του.

 

 

Το κακό με την Justice League του Snyder ωστόσο απεδείχθη για πολλοστή φορά ότι δεν είναι οι «δευτεροκλασάτοι» υπερήρωες που κέρδισαν συμπάθειες μέσω των ταινιών τους (βλ. Aquaman, WonderWoman ακόμα και ο Shazam) αλλά τα βαριά ονόματα που λέγονται Batman του Ben Affleck και Superman του Henry Cavill. Από τον δεύτερο περιμέναμε σίγουρα κάτι καλύτερο αλλά το μόνο θετικό είναι ότι φοράει τη μαύρη στολή και τίποτα παραπάνω, ενώ ο Affleck με το αδιάφορό του ύφος πραγματικά σε όλη τη διάρκεια της ταινίας σε φέρνει στο έσχατο σημείο να αναρωτιέσαι αν είναι χειρότερος Batman και από τον George Clooney στο «Batman & Robin». Καλώς ή κακώς τόσο ο Batman, όσο και ο Superman είναι τα θεμέλια, είναι οι πιο ξακουστοί ήρωες όλων των εποχών στα κόμικς και από τη στιγμή που δεν μπορούν να υποστηρίξουν το κύρος τους, τίποτα δεν μοιάζει ικανό να αναστήσει την ομάδα τους.

Αν πάλι στην Dc Comics ήθελαν να δώσουν πραγματικά κάτι το διαφορετικό, αυτό θα ήταν ίσως μια εναλλακτική έκβαση στην ιστορία και όχι ένα παραμύθι που είδαμε και ξέραμε τι θα γίνει. Ο Steppenwolf εμφανίστηκε πιο αναβαθμισμένος με την καλύτερη στολή και τη πιο μπάσα φωνή του Ciarán Hinds, ωστόσο η παρουσία του πιο απειλητικού Darkseid ήταν μοιραίο να τον υποβαθμίσει.

 

 

Αναμφίβολα η απειλητική φιγούρα του Darkseid ήταν ένας κακός αντιστοίχου βεληνεκούς με τον Thanos στους Avengers και σίγουρα ένας σπουδαίος αντίπαλος για τα Justice League του μέλλοντος (που δεν θα γίνουν).

Αν είχαμε δει το μονάχα το «Snyder Cut» και ποτέ το «Juctice League» το Josh Weedon, ίσως και να κάναμε διαφορετική κουβέντα τώρα περιμένοντας με μεγάλο ενδιαφέρον τη μεγάλη μάχη του Darkseid εναντίον της Λεγεώνας, αλλά και της έξτρα προσθήκης της τελευταίας σκηνής που ακούει στο όνομα, Martian Manhunter.

 

 

Είναι όμως αρκετό «Snyder Cut»;

Η απάντηση είναι σίγουρα όχι. Όσες κριτικές και να διαβάσεις, όσο φανατικός και αν είσαι με το σύμπαν της Dc Comics, αυτό το 4ωρο που θα περάσεις (ή πέρασες) μπροστά στην tv παρακολουθώντας τη Λεγεώνα των Υπερηρώων να ενώνεται απλώς έρχεται για να σου υπενθυμίσει πόσο λάθος χειρίζονται τα πράγματα στο Dc Universe.

Στη Marvel κάθε ήρωας «χτίστηκε» και παρουσιάστηκε στο κοινό μέσω δύο και τριών ταινιών του μέχρι να βρεθεί από κοινού στα «Avengers», την ίδια ώρα που στην Dc έχοντας ένα μέτριο «Man of Steel», ένα ακόμα πιο μέτριο «Batman V Superman: Dawn of Justice», ένα απαράδεκτο «Suicide Squad» και (επιτέλους) ένα καλό «WonderWoman» προχώρησαν στο «Justice League» και ένα σύμπαν που συνεχώς απογοητεύει στα μεγαλύτερα πρότζεκτ της.

Θα συμφωνήσω με όλους όσους είδαν το Snyder Cut, ότι πρόκειται για πραγματική αναβάθμιση σε σχέση με την version του 2017. Όταν όμως από το 3/10 πιάνεις απλώς τη βάση δεν σημαίνει ότι έχεις κάνει πραγματικά καλή δουλειά.

 

 



©2016-2024 Ratpack.gr - All rights reserved