Ο Κάρολος ο Τρίτος μίλησε στο κοινό την στιγμή που η μητέρα του βρίσκεται στα σύννεφα (ή μπορεί και κάπου άλλου λίγο πιο ζεστά, κανείς δεν γνωρίζει), στην “τρυφερή” ηλικία των 73, ήρθε η ώρα του να κάνει το βασιλικό του κομμάτι. Ο δημόσιος λόγος του ήταν ουσιαστικά ένας φόρος τιμής στην εκλιπούσα. Πράγμα αναμενόμενο. Ο ίδιος άραγε σκέφτεται όντως τη μητέρα του ή μήπως κάτι άλλο τον καίει; O αναχρονισμός όμως είναι ακόμη παρών. Σε ένα κράτος όπου αναγνωρίζεται ο Βασιλιάς σαν το ανώτατο όργανο της εξουσίας τα πράγματα μοιάζουν λίγο σκούρα αν κοιτάξει κανείς με ένα πιο Ευρωπαϊκό βλέμμα. Κι όμως, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, η μοναρχία στην Αγγλία είναι ακόμη ένα δημοφιλές "σπορ".
Όταν η Ελισάβετ συναντούσε για πρώτη φορά τους διασημότερους κιθαρίστες
Η οργάνωση British Social Attitudes Survey, από το 1983 κιόλας, είχε θέσει το κρίσιμο ερώτημα. Πόσο σημαντική είναι η μοναρχία στην Βρετανία;
Εκτός από την πτώση που βίωσε ο θεσμός στις αρχές των 00's με τον θάνατο της πριγκίπισσας Νταϊάνα, το 60% του πληθυσμού ακόμη πιστεύει πως η μοναρχία είναι σημαντική για τη χώρα και την ευημερία. Μάλλον πρέπει να είσαι Άγγλος για να κατανοήσεις κάτι τέτοιο, ή απλά να βλέπεις πολλά επικά δράματα στο Netflix.
Μόνο το 20% του πληθυσμού πιστεύει πως η μοναρχία πρέπει να εκλείψει. Σε μία παρόμοια έρευνα του YouGov, τα αποτελέσματα ήταν παρεμφερή.
Οι Άγγλοι ακόμη γουστάρουν «μοναρχικά βαμπίρ» να τους ρουφάνε το αίμα
Οι φιλελεύθεροι στην Αγγλία ακόμη έχουν ένα πολύ μικρό κομμάτι από την πίτα της εξουσίας. Ο Οίκος των Windsor έχει ακόμη ψωμί. Οι βάσεις του ξεπερνούν την μοντέρνα πολιτική ζωή και είναι γερές. Φυσικά η Ελισάβετ έβαλε κι αυτή το χεράκι της, με ένα πρόγραμμα αυστηρό. Για 70 χρόνια υπηρέτησε χωρίς σκαμπανεβάσματα το θρόνο όπως και το ίδιο της το σπίτι.
H Λίζι, όπως αναφέρουν οι London Times στον επικήδειο τους, ήταν η γυναίκα που έσωσε την μοναρχία στην Αγγλία. “Η Ελισάβετ γνώριζε πολύ καλά μερικές από τις αξίες που πλεον έχουν χαθεί, σκληρή δουλειά, ειλικρίνεια, ηθική, καθήκον'' αναφέρει το δημοσίευμα.
Η Βασίλισσα κατάφερε να κερδίσει και την συμπάθεια ενός άλλοτε ορκισμένου της εχθρού: Ναι, ο Johnny Rotten των Sex Pistols είχε γίνει κολλητός της. Η Λίζι το είχε με τις δημόσιες σχέσεις, αυτό ήταν το μόνο σίγουρο.
Στο βιβλίο του Guy Shrubsole, “Who Owns England'' μαθαίνουμε πως το ένα τρίτο όλων των εδαφών της Αγγλίας ανήκουν στην αριστοκρατία και το μισό αυτού του ποσοστού ανήκει μόνο στον Οίκο των Windsor, συμπεριλαμβανομένων του Savoy Estate, είκοσι χιλιάδες στρέμματα στο Sandringham και πενήντα πέντε χιλιάδες στρέμματα γης στο Balmoral της Σκωτίας.
Οι άνθρωποι ξέρουν να διαχειρίζονται περιουσίες. Τι θα γίνει όμως τώρα; Θα μπορέσει ο Κάρολος να τα βγάλει πέρα; Αυτό είναι ένα πολύ καλό ερώτημα. Το μόνο σίγουρο είναι ότι είναι εμφανώς λιγότερο δημοφιλής από την μητέρα του. Θα καταφέρει να διατηρήσει τις συμπάθειες της Βρετανικής Κοινοπολιτείας; Οι εποχές έχουν αλλάξει και οι «δούλοι» έχουν ξυπνήσει από καιρό.
Το Reuters σχολίασε πως ο Κάρολος δεν κάνει για Βασιλιάς
Από το 2004 μέχρι το 2009 υπάρχουν αρχεία με γράμματα του Καρόλου με τα οποία προσπαθεί να κερδίσει την εύνοια των πολιτικών αλλά το δύσκολο κομμάτι ήταν το αγκάθι της προσωπικής του ζωής. Μόνο και μόνο οι μνήμες από τον θάνατο της Νταϊάνα τον φέρνουν σε πολύ άσχημη θέση με το κοινό, αφήνοντας στο πλάι τις θεωρίες συνομωσίας περί δολοφονίας που ακόμα δεν έχουν σβήσει από τότε.
Μετά από νέο δημοψήφισμα που έγινε φέτος, ο Κάρολος κατέχει την 7η θέση στους πιο αγαπημένους βασιλικούς της χώρας, μία θέση πιο κάτω από την Zara Tindall, την κόρη της πριγκίπισσας Άννας.
Αν πάμε τώρα στις αποικιοκρατίες ή αλλιώς την Βρετανική Κοινοπολιτεία, τα πράγματα σκουραίνουν πολύ. Πέρσι τα νησιά Μπαρμπέιντος ανακηρύχθηκαν σαν ξεχωριστό κράτος και χωρίστηκαν από την Αγγλία, η τουρνέ του Γουίλιαμ και της Κέιτ συνάντησε διαμαρτυρίες αντιβασιλικών στην Μπελίζ και στην Τζαμάικα, την ίδια ώρα που η υποστήριξη του Καναδά πέφτει κατά 30% αν το θρόνο πάρει ο Κάρολος.
Μπορεί ο Κάρολος ο Τρίτος να αντεπεξέλθει στις απαιτήσεις της μοναρχίας; Μπορεί να προστατεύσει τα βασιλικά συμφέροντα της οικογένειας του; Κανείς δεν βάζει το χέρι του στη φωτιά, αλλά δεν είναι νέο ότι ξεκινάει με το μεγάλο ντεζαβαντάζ του ότι δεν είναι καθόλου δημοφιλής. Μετά την κρίση του 2009 η βασιλική οικογένεια δέχτηκε να πληρώσει λίγους φόρους αλλά μέχρι εκεί. Επίσης μόνο οι επισκευές που πρέπει να γίνονται κάθε χρόνο στο παλάτι κοστίζουν περισσότερο απ' όσο κερδίζουν 100 οικογένειες μαζί μέσα σε δέκα χρόνια.
