Το Χόλιγουντ δεν φοβάται πια τα τέρατα καθώς τα έχει συνηθίσει. Φοβάται όμως την παρακμή και αυτή τη στιγμή, η πτώση της Warner Bros, ενός στούντιο που έφτιαξε τον μύθο του σύγχρονου σινεμά, μοιάζει με εφιάλτη σε αργή κίνηση.
Από τι εξαρτάται πραγματικά η εξαγορά της Warner;
Καταστροφή. Κατακλυσμός. Εφιάλτης.
Έτσι περιγράφουν άνθρωποι της βιομηχανίας τη στιγμή που δύο κολοσσοί, το Netflix και η Paramount, τραβούν το ίδιο σχοινί για να αποκτήσουν το πιο βαρύ όνομα στον πλανήτη Χόλιγουντ. Το χειρότερο όλων; Χιλιάδες εργαζόμενοι, λιγότερες δουλειές και ένα ερώτημα που δεν έχει εύκολη απάντηση: Υπάρχει άραγε «καλός» και «κακός» σε αυτή την ιστορία;
Η Warner «πέφτει», το Χόλιγουντ μαζεύεται
Η Warner, όπως ξέρουμε, δεν είναι απλώς άλλο ένα στούντιο προς πώληση. Είναι το Casablanca, τα Goodfellas, ο Batman, ο Harry Potter, το HBO. Με λίγα λόγια, 102 χρόνια κινηματογραφικής μνήμης. Και τώρα κινδυνεύει είτε να περάσει ολόκληρη στην Paramount Skydance είτε να «κοπεί σε κομμάτια» και να καταλήξει στα χέρια του Netflix, που ενδιαφέρεται κυρίως για τα κοσμήματα του στέμματος. Δηλαδή το στούντιο, το HBO και το αρχείο περιεχομένου.
Σε μια εποχή όπου η παραγωγή έχει παγώσει, οι απεργίες άφησαν πληγές και η δημιουργική άνθηση της post-Covid εποχής δεν επέστρεψε ποτέ, η απώλεια της Warner σημαίνει κάτι πολύ απλό. Λιγότερες δουλειές, λιγότερα projects, λιγότερες επιλογές. Όλα λιγότερα με λίγα λόγια.
Στο Χόλιγουντ, βέβαια, το δίλημμα ακούγεται σχεδόν υπαρξιακό. Από τη μία, το Netflix, ο τεχνολογικός γίγαντας που άλλαξε για πάντα τον τρόπο που βλέπουμε ταινίες και κατηγορείται ότι έβαλε τις κινηματογραφικές αίθουσες στο περιθώριο. Πολλοί όμως αναγνωρίζουν ότι αφήνει μεγαλύτερη ελευθερία στους δημιουργούς και αποφεύγει τη μικροδιαχείριση.

Από την άλλη, η Paramount Skydance. Πιο «παραδοσιακή» κινηματογραφικά, με σαφή πίστη στη μεγάλη οθόνη, αλλά με βαριά πολιτική σκιά. Χρηματοδότηση από Σαουδική Αραβία, Κατάρ, Αμπού Ντάμπι και funds που συνδέονται με τον κύκλο Τραμπ. Για αρκετούς στο Χόλιγουντ, αυτό σημαίνει ανησυχία για παρεμβάσεις, λογοκρισία και ατζέντες.
Και σαν να μην έφτανε αυτό, ο ίδιος ο Ντόναλντ Τραμπ έριξε λάδι στη φωτιά, δηλώνοντας ότι «πρέπει να πουληθεί το CNN». Όχι και το πιο καθησυχαστικό σχόλιο, όταν μιλάμε για ελευθερία του Τύπου.
Ο πραγματικός «κακός» έχει όνομα
Παρά τις διαφωνίες για το ποιος αγοραστής είναι προτιμότερος, σχεδόν όλοι στο Χόλιγουντ συμφωνούν σε κάτι: ο «κακός» της ιστορίας λέγεται Ντέιβιντ Ζάσλαβ.
Ο CEO της Warner Bros Discovery, που κέρδισε σχεδόν 52 εκατομμύρια δολάρια πέρυσι, την ώρα που η εταιρεία έχανε πάνω από 11 δισ. και η μετοχή κατρακυλούσε. Για πολλούς εργαζόμενους, είναι ο άνθρωπος που μπήκε, αποδόμησε και ετοιμάζεται να πουλήσει ό,τι απέμεινε.
Netflix εναντίον Paramount: Θεατές στο reboot του σινεμά;
Δεν είναι τυχαίο ότι τον παρομοιάζουν με τον Γκόρντον Γκέκο του Wall Street. Greed is good, μέχρι να μην είναι.
Η Warner απαντά με δελτία Τύπου, μιλώντας για επανεκκίνηση της DC, κερδοφορία στο streaming και παγκόσμια επέκταση, αλλά στο επίπεδο του… λαού, εκεί που ζουν οι ηθοποιοί, οι τεχνικοί, οι σεναριογράφοι, η πραγματικότητα είναι πιο ωμή. Με λίγα λόγια, το Χόλιγουντ όλο και μικραίνει.
Άνθρωποι της βιομηχανίας μιλούν για ανεργία, απώλεια σπιτιών, οικογένειες που ζουν από food banks. Άλλοι λένε ξεκάθαρα ότι προτιμούν το Netflix από «ξένα κεφάλαια». Κάποιοι ιδιοκτήτες αιθουσών βλέπουν το streaming ως εφιάλτη, άλλοι πάλι θυμίζουν ότι το Netflix επένδυσε 70 εκατ. δολάρια για να σώσει το ιστορικό Egyptian Theatre, μια κίνηση καλής θέλησης σε μια πόλη που θυμάται.
Στο τέλος της ημέρας, στα στούντιο της Warner οι τουρίστες συνεχίζουν να βγάζουν selfies στο Central Perk, oι παραγωγοί συνεχίζουν να γράφουν, να πουλάνε, να παλεύουν. Γιατί στο Χόλιγουντ, η επιβίωση είναι skill. Και ίσως αυτή να είναι η πιο ειλικρινής αλήθεια της ιστορίας. Διότι δεν υπάρχει καλός και κακός, αλλά μόνο ισχυροί παίκτες, λιγότερος χώρος και ένα παιχνίδι που παίζεται πια με άλλους κανόνες.
Α, και αν εμφανιστεί στο τέλος ένας ακόμα δισεκατομμυριούχος ή ο Elon Musk καλό είναι να μην εκπλαγούμε. Στον κόσμο των τρισεκατομμυρίων, οι κανόνες είναι απλώς διακοσμητικοί.