Τα μπλόκα των αγροτών δεν είναι «γραφικότητα επαρχίας» αλλά το σημείο όπου η οργή συναντά την κούραση κι αυτή η συνάντηση δεν τελειώνει ποτέ καλά. Το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ απλώς άναψε το φιτίλι καθώς το μπαρούτι είχε μαζευτεί χρόνια τώρα: ζημιές, χρέη, καταστροφές, κοπάδια που χάθηκαν, υποσχέσεις που δεν τηρήθηκαν.
Με λίγα λόγια, όταν το χωράφι σου έχει γίνει βάλτος κι ο λογαριασμός του ρεύματος μοιάζει με τιμολόγιο Ferrari, δεν θέλει πολύ για να στραβώσει το πράγμα.
Το «Αναστασία, να δούμε τους αγρότες» ξεπέρασε το «Κωστάκη σε γουστάρει η χωριάτισσα»
Οι αγρότες δεν είναι ούτε όλοι άγιοι ούτε όλοι crooks. Κάποιοι παλιά έπαιξαν με τις επιδοτήσεις, κάποιοι πήραν μηχανήματα που δεν έβγαιναν ούτε με όλη τη σοδειά της δεκαετίας και αυτό το ξέρουν ακόμα και τα ίδια τα τρακτέρ. Γνωρίζουμε όμως και κάτι ακόμα, ότι η πλειοψηφία σήμερα ζει με το άγχος του «θα βγει ο μήνας;». Κι όταν ένας άνθρωπος φτάσει να αναρωτιέται αν θα έχει φαγητό στο σπίτι, μην περιμένεις να σε υποδεχτεί με χαμόγελο στο μπλόκο. Σαν μια μικρογραφία της ελληνικής αστικής τάξης ένα πράγμα.
Από την άλλη, υπάρχουν και αυτοί που τρώνε τη σφαλιάρα: οδηγοί που μένουν ώρες κολλημένοι, επαγγελματίες που χάνουν μεροκάματα, αστυνομικοί που βρίσκονται στη μέση χωρίς να το έχουν επιλέξει. Ο δρόμος δεν είναι παιδική χαρά, όλοι πληρώνουν κάτι.
Στην Κρήτη το πράγμα ξέφυγε. Ξύλο, ένταση, κλειστά λιμάνια και αεροδρόμια και όχι γιατί οι αγρότες έγιναν ξαφνικά «μπαχαλάκηδες», αλλά γιατί όταν νιώθεις ότι είσαι απέναντι σε μια κατάσταση που σου τρώει το βιός, κάποια στιγμή αντιδράς με τον τρόπο που μπορείς και σίγουρα όχι με τον τρόπο που θα ήθελες.
Κι απέναντι σε όλο αυτό;
Ένα κράτος που μιλά για «εγκληματικές οργανώσεις», λες και τα τρακτέρ μετατράπηκαν σε Καλάσνικοφ. Την ίδια στιγμή που άλλες «οργανώσεις», αυτές που ρούφηξαν τα λεφτά του ΟΠΕΚΕΠΕ, συνεχίζουν να ζουν σαν να μη συμβαίνει τίποτα.
Το πραγματικό θέμα, όμως, δεν είναι αν ο Βόλος θα έχει κίνηση ή αν κάποιος θα αργήσει στο Σκι weekend του. Το θέμα είναι ότι η ελληνική γεωργία ζει σε ένα μόνιμο hangover επιδοτήσεων, μια εξάρτηση που δίνει μικρές ανάσες αλλά δεν λύνει τίποτα. Αν είμαστε τόσο καλοί όσο λέμε, ήρθε η ώρα να το αποδείξουμε στην αγορά και όχι μόνο στο καφενείο.
Καλύτερη κόρνα και από τους Dukes of Hazzard ο αγρότης στο Σύνταγμα
Γιατί αν δεν αλλάξει κάτι ουσιαστικό, τα φετινά μπλόκα δεν είναι το πρόβλημα, απλώς το teaser trailer. Η προειδοποίηση πως όταν ένας ολόκληρος κλάδος νιώσει ότι δεν έχει τίποτα να χάσει, τότε αυτόματα έχει να χάσει… η υπόλοιπη χώρα.
