Με κόλλησε ένα φίλος πριν από περίπου οχτώ χρόνια. Στην αρχή δεν είχα καμία επαφή με τις πολεμικές τέχνες και για να πω την αλήθεια μου φαίνονταν όλες κάπως υπερβολικές. Πάντα, μέχρι τότε, πίστευα πως οι πολεμικές τέχνες είναι πολύ κακό για το τίποτα και πως μόνο στις ταινίες φαίνονταν αληθινές.
Όταν πήγα για πρώτη φορά στο μάθημα δεν το πίστευα πόσο δύσκολο είναι να βγάλω έστω και μία από τις αρχικές κινήσεις της φόρμας που μου έδειχνε ο δάσκαλος-φίλος μου. Χαρακτηριστικά η φράση που μου είπε ήταν: «Το Hung Gar σου καταστρέφει πρώτα το σώμα για να στο ξαναφτιάξει όπως πρέπει». Αυτό το πράγμα θα το θυμάμαι για όλη μου τη ζωή. Κι όμως τελικά είχε δίκιο.
Η πηγή της γνώσης
Ο δάσκαλος έμαθε με τον πιο μεγάλο δάσκαλο από τα Χανιά ο οποίος έπαιρνε κατευθείαν όλες τις εντολές και τις οδηγίες από τον μεγάλο Grandmaster Lam Chun Fai. Το σύστημα hung gar ή αλλιώς hung kuen είναι ένα αρχαίο σύστημα πολεμικής τέχνης που χρησιμοποιεί πολύ τις στάσεις αλόγου. Κυρίως χτυπάς με τα χέρια αλλά σε πολλές περιπτώσεις υπάρχουν χαμηλές κλωτσιές και πολλά όπλα.
Για να μάθω να χρησιμοποιώ το σώμα μου πέρασαν πέντε χρόνια πολύ σκληρής προπόνησης τα οποία μου έδειξαν πως ό,τι κι αν θελήσεις πρέπει να το αποκτήσεις με πολύ σκληρή δουλειά, άλλωστε ακόμη και το όνομα hung gar αυτό σημαίνει στα καντονέζικα.
Η σκληρή προπόνηση
Δεν την γλίτωνα από πουθενά και μάλιστα τύχαινε ο δάσκαλος μου να είναι πολύ καλός και φυσικά αυστηρός με όλες τις οδηγίες. Η πρώτη φόρμα, που ακόμη και σήμερα κάνω μόνος στο σπίτι, ονομάζεται Gung Gee και μέσα της περιέχει όλη τη φιλοσοφία του «μαλακού-σκληρού». Η πολεμική αυτή τέχνη επιμένει πως ο πολεμιστής πρέπει να είναι την ίδια στιγμή μαλακός σαν κλωστή αλλά και σκληρός σαν ατσάλι. Γι’ αυτό άλλωστε υπάρχει και η φόρμα, για πιο προχωρημένους, με την ονομασία Iron thread.
Κανείς δεν μπορεί να πει με ακρίβεια τι ακριβώς κάνει η προπόνηση του hung gar στο σώμα σου. Ας πούμε πως όντως σου επαναπροσδιορίζει τους μυς αλλά και κυρίως τους τένοντες. Τα χτυπήματα δεν είναι ποτέ θανατηφόρα αλλά είναι φτιαγμένα έτσι ώστε να μην αφήνουν περιθώρια στον αντίπαλο. Μεγάλη σημασία έχει η έκρηξη σε όλες τις κινήσεις.
Ο δάσκαλος μου επέμενε πως έπρεπε στο τέλος της κάθε προπόνησης να εκτελούμε μία συγκεκριμένη φόρμα ισομετρικά. Βάζοντας δύναμη στα άκρα και κάνοντας τις κινήσεις με αργό ρυθμό. Και κάπου εδώ μου έσκαγαν στο μυαλό όλες οι ταινίες που είχα δει από μικρός. Τελικά ήταν όλα αλήθεια. Όλα ίσχυαν. Οι άνθρωποι πίσω από την κάμερα είχαν ρίξει όντως τόνους από ιδρώτα και είχαν πονέσει για να βγάλουν αυτά που έκαναν στην οθόνη.
Η κληρονομιά των πολεμικών τεχνών
Ακόμη και σήμερα η προπόνηση του hung gar, όποτε έχω τον χρόνο να την κάνω στο σπίτι, μου δίνει τα μέγιστα. Το σώμα έχει πάρει τη μορφή που χρειάζεται και οι διαρκείς επαναλήψεις των κινήσεων μαθαίνουν το σώμα να αντιδράει μόνο του όταν χρειαστεί. Το όλο όμως ζήτημα βρίσκεται στον εγκέφαλο. Εκεί είναι που γίνεται η σημαντική δουλειά. Η κατανόηση του συστήματος είναι να μην είσαι όλη την ώρα σκληρός σαν πέτρα αλλά μόνο την κατάλληλη στιγμή που θα χρειαστεί.
Τα όπλα που πρόλαβα να μάθω ήταν το Monkey Stick και το Ξίφος του Στρατηγού. Πολλά από τα έπιπλα και τα πράγματα μέσα στο σπίτι μου δεν υπάρχουν πλέον λόγω καταστροφής. Δεν ξέρω καν πως την έχει γλιτώσει η τηλεόραση. Σίγουρα όμως πλέον μπορώ να πω πως πιάνοντας ένα κοντάρι (ακόμη και το σκουπόξυλο) μπορώ να το χρησιμοποιήσω με αποτέλεσμα.
Μου λείπουν οι προπονήσεις μας με το δάσκαλο αλλά η κληρονομιά που μου άφησαν εκείνα τα μαθήματα είναι ανεκτίμητη και θα κρατήσει για μία ζωή.
