Μήπως τελικά ήρθε η ώρα μας;

Ενας συντάκτης απορεί μήπως η ανθρωπότητα βιώνει τις τελευταίες ημέρες της.

Τουλάχιστον όλα μέχρι τώρα αυτό δείχνουν. Και δεν είναι πως το σκέφτομαι κάθε μέρα, δεν είναι πως είμαι εμμονικός με τίποτα προφήτες, Νοστράδαμους και λοιπούς μουρλούς, δεν είναι πως πιστεύω σε θεωρίες συνομωσίας και ούτε που πρόκειται να το κάνω σύντομα.

Κοιτάω απλά γύρω μου τι γίνεται. Από τη στιγμή που αυτό το ρημαδιασμένο το 2020 ξεκίνησε, ε, δεν ξεκίνησε και πολύ καλά.

Υπάρχουν στοιχεία φυσικά, δεν μιλάμε στον αέρα εδώ πέρα. Βγαίνεις έξω και σχεδόν το μυρίζεις στο πεζοδρόμιο, οι άνθρωποι κρύβονται στα σπίτια, κολλημένοι στις οθόνες τους για να δουν τα νέα, τι ώρα, πότε, πως, από τι, γιατί, αριθμοί και πάλι αριθμοί, συνέπειες, το βλέμμα πάντα κολλημένο στην οθόνη.

Η καρδιά χτυπάει πιο δυνατά για λίγο, το σκέφτεσαι, κι αν όντως αυτό είναι το τέλος; Τι γίνεται; Τι κάνουμε; Καθόμαστε και περιμένουμε παθητικά; Μπορούμε όντως να κάνουμε κάτι ή όχι; Ο πρωθυπουργός μιλάει για προσωπική ευθύνη του καθενός. Είναι όντως έτσι; Εγώ τι φταίω για όλο αυτό το χάλι; Εγώ είμαι αθώος, εγώ είμαι καλός, έκανα πάντα αυτό που μου λέγανε να κάνω και κοίτα τώρα που μας έφερε ο κόσμος.

Το μόνο που μένει είναι να δούμε ένα ένα τα γεγονότα, τα στοιχεία μας για αυτή την τρελή χρονιά μέχρι τώρα.

322

Η Αυστραλία καίγεται.

Πολλοί σκοτώνονται και ακόμη πιο πολλοί αγνοούνται από τις εκατοντάδες φωτιές που έκαψαν περισσότερα από 12 εκατομμύρια στρέμματα γης καταστρέφοντας τουλάχιστον 1.400 σπίτια σε τρεις πολιτείες της Αυστραλίας.

Αρχίζουμε με το άνοιγμα της κόλασης. Εκατομμύρια ζώα καίγονται ζωντανά στα ίδια τους τα «σπίτια», μέσα στο δάσος από θάμνους. Για εβδομάδες προσπαθούν να κοπάσουν τις πυρκαγιές αλλά είναι μάταιο, ένα γιγαντιαίο μέρος της ηπείρου καίγεται.

Τρομακτική είναι η οικολογική καταστροφή που συντελείται στην Αυστραλία εξαιτίας του πύρινου ολέθρου. Τα νούμερα των καμένων εκτάσεων  και των σκοτωμένων ζώων προκαλούν ίλιγγο. Από την έναρξη των πυρκαγιών μέχρι και σήμερα έχουν αποτεφρωθεί περισσότερα από έξι εκατομμύρια εκτάρια γης. Για να γίνει αντιληπτό το μέγεθος της καταστροφής αξίζει να αναφερθεί πως οι φωτιές στον Αμαζόνιο έκαψαν 2,5 εκατομμύρια εκτάρια.

Ναι, δεν ξεχνάμε και τις φωτιές στον Αμαζόνιο το 2019. Κόλαση.

 

Ακρίδες στην Αφρική.

Δεν μας έφτανε η μία πληγή του Φαραώ στην Αυστραλία ήρθανε και οι κανονικές πληγές του Φαραώ, οι ακρίδες. Σας λέω κάτι έχω μυριστεί για Αποκάλυψη.

Κατάσταση έκτακτης ανάγκης κήρυξε η Σομαλία, ενώ τεράστια σμήνη ακρίδων σαρώνουν τα πάντα στην ανατολική Αφρική.

Οι ακρίδες, που καταστρέφουν τεράστιες εκτάσεις βλάστησης, αποτελούν τεράστια απειλή για την εύθραυστη κατάσταση διατροφικής ασφάλειας, ανακοίνωσε το υπουργείο Γεωργίας της Σομαλίας.

Οι ειδικοί εκφράζουν φόβους ότι η κατάσταση δεν θα τεθεί υπό έλεγχο προτού την έναρξη της συγκομιδής, τον Απρίλιο.

Τα σμήνη ακρίδων που σαρώνουν τα πάντα στη Σομαλία και την Αιθιοπία είναι τα μεγαλύτερα που έχουν πλήξει τις δύο χώρες τα τελευταία 25 χρόνια, σύμφωνα με τον ΟΗΕ.

Για την Κένυα, αυτή είναι η πιο σοβαρή εισβολή ακρίδων που έχει αντιμετωπίσει τα τελευταία 70 χρόνια. Όμως, η Σομαλία είναι η πρώτη χώρα της περιοχής που κήρυξε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, εξαιτίας της επιδρομής ακρίδων.

Χαμός στο ίσιωμα δηλαδή και στην Αφρική, πάμε τώρα σε άλλη ήπειρο, έτσι γιατί μπορούμε.

 

Συρία Πόλεμος και Πρόσφυγες

Ο πόλεμος στη Συρία εκτόπισε πάνω από τον μισό πληθυσμό της χώρας. Σχεδόν 6.000.000 άνθρωποι κατέφυγαν ως πρόσφυγες στις γειτονικές χώρες της Ιορδανίας, του Λιβάνου, της Τουρκίας, της Αιγύπτου και του Ιράκ.

Χώρες που ήδη έχουν βιώσει και αυτές μεγάλη πολιτική και οικονομική πίεση πριν δεχθούν τα εκατομμύρια των Σύρων προσφύγων.

Οι πρόσφυγες φτάνουν στον Έβρο, γίνεται χαμός, στρατιώτες προσπαθούν να τους απωθήσουν για να μην μπουν στην Ελλάδα, η Τουρκία τους αμόλησε με τη βία. Κανείς δεν μπορεί να κάνει το παραμικρό. Γερμανοί στέλνουν δυνάμεις για να βοηθήσουν τους Έλληνες στρατιώτες γιατί τα Ευρωπαϊκά σύνορα απειλούνται.

Γερμανοί νεοναζί σκάνε στη Μυτιλήνη για να «στηρίξουν» τους δικούς μας νεοναζί. Αναρχικοί τους την πέφτουν και γίνεται χαμός.

Ενώ την ίδια στιγμή η πραγματική απειλή εισβάλει με business class αεροπλάνα στην Ιταλία με τη μορφή μικροβίου από την Κίνα.

Ήρθε από εκεί που δεν το περίμενε κανείς.

Παρακολουθώ άφωνος τα γεγονότα, ακίνητος, σχεδόν άβουλος και παγωμένος. Μπροστά στην οθόνη μου.

 

Κορονοϊός, Κίνα και Ευρώπη.

Και κάπου εδώ μπαίνουμε στο ζουμί. Πανδημία. Κορονοϊός. Πνευμονία. Άνθρωποι πεθαίνουν για πλάκα, κράτη κατεβάζουν ρολά, ο κόσμος ταμπουρώνεται πίσω από κλειστά παράθυρα, μπροστά από τηλεοράσεις και κινητά τηλέφωνα.

Από πού μας ήρθε; Αυτοματοποιημένος Ρατσισμός. Οι Κινέζοι φταίνε, αυτοί που τρώνε φίδια και νυχτερίδες, κατσαρίδες και δεν ξέρω ‘γω τι άλλο.

Ο πατέρας σου, ο παππούς σου, η γιαγιά, η θεία, εσύ αν έχεις προβλήματα υγείας, όλοι μας. μπορεί να τον έχει ο καθένας, μπορεί να τον έχει το παιδί σου, μπορεί ο περιπτεράς, μπορεί να τον πάρεις από ένα τυχαίο άγγιγμα από μία χειραψία, μπορεί, μπορεί μπορεί.

Τρέλα. Παράνοια. Πρέπει να ηρεμήσεις.

Αεροπλάνα δεν πετάνε, όλα ακυρώνονται, τρόμος, κυριολεκτικός αλλά και φανταστικός, τίποτα δεν έχει σημασία πλέον, μόνο ο περιορισμός της πανδημίας που απειλεί το είδος μας.

Μπορεί να σου φαίνεται αστείο για λίγο, κι αν όμως τελικά είναι το τέλος αυτό;

Μία γρίπη. Ένα μικρόβιο που δεν το έχει δει κανείς με γυμνό μάτι.

Παραδέξου το, αυτή η σκέψη σου πέρασε και σου περνάει από το μυαλό. Δεν είναι κάποια βλακώδης θεωρία συνομωσίας. Είναι η αμείλικτη πραγματικότητα. Είναι η Ιστορία που μας έφερε στην άκρη του Χρόνου. Αφανισμός;

Κανείς δεν ξέρει. Όλοι ελπίζουν. Η λογική πρέπει να θριαμβέψει για άλλη μία φορά, λες από μέσα σου. Ψυχραιμία και λογική. Κάνε ότι σου λένε. Μείνε σπίτι. Πλένε χέρια και πρόσεχε.

Και να που σκάει και το κερασάκι στην τούρτα της Αποκάλύψης λοιπόν και κάπου εδώ δεν μπορείς παρά να σκάσεις ένα ειρωνικό χαμόγελο, λυπημένο αλλά χαμόγελο:

Ο Αρκτικός Ωκεανός κόλλησε(!!) χλαμύδια.

Όσο και αν ακούγεται παρανοϊκό, το αμερικανικό CNN μας ενημερώνει ότι ο αρκτικός ωκεανός έχει μολυνθεί από ένα σεξουαλικώς μεταδιδόμενο νόσημα.

Πιο συγκεκριμένα: "Όταν μία ομάδα ερευνητών ανακάλυψε ένα νέο είδος από χλαμύδια πολλά μέτρα κάτω από την επιφάνεια του Αρκτικού Ωκεανού, σε ένα μέρος όπου δεν υπάρχει αρκετό οξυγόνο για να φιλοξενηθεί οποιοσδήποτε οργανισμός, έμειναν πραγματικά έκπληκτοι.

Η Jennah Dharamshi, φοιτήτρια PHD στο Πανεπιστήμιο της Ουπσάλα και επικεφαλής της έρευνας, ανέφερε χαρακτηριστικά ότι το να βρεθούν χλαμύδια σε ένα τέτοιο περιβάλλον ήταν τελείως αναπάντεχο και έκανε τους ερευνητές να αναρωτηθούν τι στην ευχή κάνουν εδώ".

Πάμε για ταινία επιστημονικής φαντασίας μαζί με βιβλικό αίσθημα ανημποριάς. Με βλέπω να αφήνω μούσι αλά Ρασπούτιν για να μοιάζω κι εγώ με βιβλική μορφούλα.

Τα ευρήματα, που δημοσιεύτηκαν στο Current Biology, ίσως ρίξουν φως στο πως ακριβώς τα χλαμύδια ξεκίνησαν να μολύνουν τόσο τους ανθρώπους, τα ζώα αλλά τώρα και τους ωκεανούς!

Να λοιπόν που οι Ωκεανοί, παρόλο που δεν έτριβαν τα γεννητικά τους όργανα μεταξύ τους, κόλλησαν σεξουαλικώς μεταδιδόμενο νόσημα.

Δεν πάμε καλά σας λέω.

 

Και κάτι άλλο έτσι για να κλείσουμε λίγο πιο εύθυμα: όλοι εσείς που σουλατσάρετε αβέρτα στα βουνά παριστάνοντας τους φυσιολάτρες, το νου σας, οι αρκούδες ξύπνησαν από τη χειμέρια νάρκη τους πιο νωρίς φέτος.

Διαβάζουμε στην Guardian ότι οι αρκούδες φαίνεται ότι ξυπνούν πριν την ώρα τους από τη χειμερία νάρκη στην οποία βρίσκονταν. "Υπάρχουν πολλές αναφορές για αρκούδες που έχουν ξυπνήσει πιο νωρίς από ό,τι συνηθίζεται από τη χειμερία νάρκη στη Ρωσία, στη Φινλανδία και τις Η.Π.Α. Ο λόγος φαίνεται ότι είναι ο ασυνήθιστα ήπιος χειμώνας που προηγήθηκε - με την Αμερική να βιώνει τον πιο ζεστό Δεκέμβριο και Ιανουάριο όλων των εποχών".

Σε καλή μεριά. Κι εσύ μετά μου λες να ψεκαστώ με αγιασμό…

Δες το παρακάτω άλμπουμ για να δεις εικόνες από τη φετινή Αποκάλυψη:

 

 

 



©2016-2024 Ratpack.gr - All rights reserved