“Τα video games είναι σαν το σινεμά, απλά μπορείς να τα αγγίξεις.”
– Hideo Kojima
Metal Gear Solid. Death Stranding. Αν δεν σου λένε κάτι αυτά τα δύο, είσαι μάλλον σε λάθος άρθρο. Αν όμως έχεις περάσει ώρες μπροστά σε οθόνες αναλύοντας πολιτικές ίντριγκες, μελοδραματικά φινάλε και σκοτεινούς ήρωες, τότε ξέρεις ήδη ποιος είναι ο Hideo Kojima.
Ο πιο «κινηματογραφικός» videogame designer του πλανήτη, ένας auteur που βλέπει τη δημιουργία σαν σκηνοθεσία, την πλοκή σαν φιλμ και τον παίκτη σαν θεατή με power button. Σε πρόσφατη συνέντευξή του στο GQ, αποκάλυψε τις 4 αγαπημένες του ταινίες και μας έδωσε (άθελά του) το απόλυτο manual για το πώς σκέφτεται. Περίπου δηλαδή.
Ας δούμε τις ταινίες του και παρακάτω τους συνειρμούς μας για το λαμπρό και πολυδιάστατο μυαλό του.
Taxi Driver (Scorsese, 1976)
“We are the people.”
Η μοναξιά του δημιουργού, η παρακμή της πόλης, η εσωτερική βία.
Ο Travis Bickle είναι ένας Kojima σε άλλο timeline, κλεισμένος στον εαυτό του, να παρατηρεί τον κόσμο και να σχεδιάζει τη δική του επανάσταση. Αν θες να καταλάβεις από πού αντλεί ο Kojima τη σκοτεινή, εσωτερική ενέργεια των ηρώων του, είναι λόγω του ήρωα του De Niro.
Πώς το Taxi Driver έδειξε το δρόμο για το μοντέρνο και ρεαλιστικό κινηματογραφικό σενάριο
2001: A Space Odyssey (Kubrick, 1968)
“My God, it’s full of stars.”
Το παιδικό όνειρο να γίνει αστροναύτης, με καλλιτεχνική ψυχή.
Ο Kojima βλέπει τον κόσμο σαν ένα μεγάλο sci-fi concept. Οι σιωπές, τα σύμβολα, οι αργές κινήσεις των χαρακτήρων του όλα κουβαλούν τη σφραγίδα του Stanley Kubrick. Δεν είναι τυχαίο που τα έργα του είναι περισσότερο διαστημικά ταξίδια ψυχής παρά «παιχνίδια».
Το «2001: Οδύσσεια του Διαστήματος» έδωσε αξία στο ανθρώπινο είδος
Mad Max 2 (George Miller, 1981)
“When all else fails, go full throttle.”
Χάος, ταχύτητα, σκόνη και επιβίωση, ή αλλιώς το DNA της δράσης του.
Ο Kojima εδώ αποκαλύπτει το αγόρι μέσα του. Όχι το «ευαίσθητο», αλλά αυτό που λιώνει στις εκρήξεις και στις κινηματογραφικές καταδιώξεις. Το Mad Max 2 είναι το blueprint για την ένταση, τον ρυθμό και τη βία που χορογραφεί στα παιχνίδια του.
High and Low (Akira Kurosawa, 1963)
“Right and wrong are sometimes just a point of view.”
Το δίλημμα, το βάθος, η ηθική και η Ιαπωνία όπως την κουβαλάει μέσα του.
Ο Kurosawa είναι το συναισθηματικό του GPS. Το High and Low δεν είναι η πιο γνωστή ταινία του, αλλά είναι ίσως η πιο... Kojima που υπάρχει. Κοινωνική συνείδηση, έντονη ηθική σύγκρουση, και πάντα, μια πικρή γεύση από το βάρος του «σωστού».
Το Μυαλό του Kojima σε 4 Καρέ
Αν ενώσεις τις τέσσερις επιλογές, έχεις ένα Kojima Cinematic Universe:
- Τη μοναξιά της δημιουργίας.
- Το μεγαλείο του αχαρτογράφητου.
- Τη χαοτική ομορφιά της δράσης.
- Και την ευθύνη της επιλογής.
Δεν είναι απλά ένας τύπος που φτιάχνει παιχνίδια. Είναι σκηνοθέτης, σεναριογράφος, editor, φιλόσοφος. Ένας κόσμος ολόκληρος που απλά «παίζεται».
