Assosiated Press Ο James Hunt ήταν ο George Best της Formula One

Ο μεγάλος αντίπαλος του Niki Lauda ήταν πρωταθλητής στις πίστες, περισσότερο όμως στην διασκέδαση.

Αν είσαι λάτρης του Niki Lauda σε αφήνω να δυσανασχετήσεις για λίγο, όχι όμως για πολύ. Καταλαβαίνω τη δυσαρέσκειά σου καθώς μιλάμε για το αντίπαλον δέος του σπουδαίου Αυστριακού, ωστόσο αυτός ο αντι-ήρωας της Formula One, ο «Kimi Räikkönen των 70s» που τόσοι προσπαθούσαν να  συνετίσουν για την κλίση του προς τις κακοτοπιές αλλά εκείνος ήθελε απλώς να ευχαριστηθεί τη ζωή, ίσως είναι και ο λόγος που ο Lauda έφτιαξε το μύθο του.

Υπάρχει κάτι καλύτερο άλλωστε από μια κόντρα που να σε ωθεί στα άκρα σου, που σε αναγκάζει να ανακαλύπτεις τα όριά σου και τελικώς να γράφεις ιστορία; Στο «παραμύθι» που έστησαν οι δύο πρωταγωνιστές, αμφότεροι έψαχναν τον τρόπο να κερδίσουν ο ένας τον άλλον παρότι είχαν διαφορετικά κίνητρα.

 

 

Ο μεν Lauda ήθελε τους τίτλους για τη δόξα και για να αποδείξει στην οικογένειά του που τον απαρνήθηκε ότι έκαναν λάθος, ο James Hunt από την άλλη ήθελε τους τίτλους για να αρέσει στον κόσμο, να καλοπερνά στα ρεπό του και να ρίχνει γυναίκες μέσω του star system.

Όπως είπε και ο ίδιος ο Lauda, «του άρεσε να ζει κάθε μέρα σαν να είναι η τελευταία του». Στην ουσία όμως κάθε δράση του Hunt έκρυβε μια πληγή που δύσκολα έκλεινε. Μια καθημερινή προσπάθεια για να καλύψει το άδειο του «εγώ», φωτίζοντας τη σκοτεινιά της ψυχής του.

Και για έναν άνδρα το σκοτάδι συνήθως ξεκινά από μια κοινή αφετηρία. 

women

 

Για όλα φταίει μια γυναίκα

Ο Räikkönen πριν τον… Räikkönen λοιπόν, είδε τον κόσμο του να καταρρέει σε ηλικία 23 ετών όταν χώρισε με το κορίτσι που διατηρούσε δεσμό από τα 15 του χρόνια, Taormina Rieck κάτι που τον έκανε να μη θέλει να βλέπει φίλους και οικογένεια για πολύ καιρό. Χωρίς να το γνωρίζει, μέσα του άνοιξε μια πληγή η οποία συνεχώς θα άνοιγε, παρά τις προσπάθειές του να την καλλωπίσει. Μέσα από τις δυσκολίες ξεπετάγονται νέοι ήρωες, έτσι «γεννήθηκε» και αυτός του Ηunt.

Στην ζωή του χαρακτηρίστηκε καλοπερασάκιας, playboy της ασφάλτου και λάτρης του αλκοόλ. Ένας τύπος που αν ήταν μετρημένος και μακριά από τις «κακιές» συνήθειες έξω από τις πίστες ενδέχεται να είχε γράψει διαφορετικά την ιστορία του. Αλλά αυτό είναι το ιδιαίτερο με τους παθιασμένους ανθρώπους. Ποτέ δεν μπορείς να ξέρεις τι να περιμένεις. Πολλές φορές τους έλκουν τα σωστά πράγματα, δυστυχώς όμως δεν ισχύει και για όλους.

 

 

Η κόντρα του με τον Lauda ήταν για τον ίδιο μια ευλογία, αυτό που τον κρατούσε στον ίσιο δρόμο. Η φωνή που υπερίσχυε μέσα του όταν ξυπνούσε το «διαβολάκι» που έκρυβε, με αποτέλεσμα να τον κρατάει συγκεντρωμένο στον στόχο και τη ζωή. Και αυτός ο σκοπός, ήταν να καταφέρει να αφήσει τον Lauda πίσω στη μάχη του πρωταθλήματος. Το αγωνιστικό στυλ του ήταν ριψοκίνδυνο και αυτό ήταν που του έδινε δουλειά τα πρώτα χρόνια του στη Formula One στη Hesketh και αργότερα στη McLaren, ωστόσο το να περάσει κανείς τον Lauda δεν ήταν εύκολη υπόθεση.

Όταν λοιπόν ο Αυστριακός είχε το τρομακτικό ατύχημα στο Nürburgring το 1976, ο Hunt εκμεταλλεύτηκε το διάστημα που έμεινε εκτός δράσης με αποτέλεσμα να τον φτάσει στη βαθμολογία και τελικώς να εξασφαλίσει στο τελευταίο Grand Prix της χρονιάς τον πρώτο και μοναδικό του τίτλο.

Πριν δεις το παρακάτω βίντεο διάβασε την ιστορία του Niki Lauda.

 

Ο Βρετανός είχε πλέον πετύχει τον στόχο του. Ο Lauda είχε έρθει δεύτερος και εκείνος κοίταζε τους πάντες από την κορυφή. Το κίνητρο όμως στο μυαλό του δεν είχε οραματιστεί κάποια συνέχεια στη Formula One, ούτε τον ενδιέφερε να κερδίσει τον Αυστριακό ξανά επί ίσοις όροις. Όπως είπε ο Lauda μέσω της ταινίας «Rush», «ο James είχε αποδείξει πλέον σε όλους ό,τι είχε να αποδείξει».

Και κάπως έτσι τον Ιούνιο του 1979 πήρε την απόφαση να κρεμάσει οριστικά το κράνος του.

 

Αναζητείται κίνητρο

Πέρα από δύο αποτυχημένα comeback το 1980 και το 1990, ο Hunt παρέμεινε κοντά στο χώρο της F1 πιάνοντας δουλειά ως σχολιαστής αγώνων όπου ο κόσμος τον λάτρεψε για την αθυροστομία και αρέσκειά του στο να «στολίζει» δημοσίως όποιον οδηγό θεωρούσε «λίγο».

Βέβαια δεν έλειψαν και τα απρόοπτα καθώς ο μόνιμος συνάδελφός του, Murray Walker είχε αρχίσει να αγχώνεται με την χαλαρή αντιμετώπιση της ζωής και δεν μπορούσε να συλλάβει το γεγονός ότι ο Hunt έπιανε δουλειά πάντα στο «παρά πέντε» αντί να έρχεται για προετοιμασία αρκετή ώρα πριν βγουν στον αέρα. Οι δυο τους μάλιστα τσακώθηκαν on air δυο φορές, ενώ όπως λέει ο θρυλικός σχολιαστής στο παρακάτω βίντεο, «η συνεργασία μαζί του ήταν ευχή και κατάρα ταυτόχρονα».

 

 

Η αδυναμία του προς το αλκοόλ και τις γυναίκες ήταν δεδομένη στα χρόνια που οδηγούσε μονοθέσιο, όταν δε αποσύρθηκε αυτή αυξήθηκε δραματικά. Εξηγείται αλλιώς το ότι παντρεύτηκε δύο φορές, με την πρώτη γυναίκα του Suzy Miller να τον χωρίζει δημοσίως μάλιστα για τον ηθοποιό Richard Burton, ενώ με τη δεύτερη σύζυγό του, Sarah Lomax είχαν χωρίσει αλλά παρέμεναν μαζί αρκετά χρόνια για χάρη των παιδιών τους.

 

 

Το ανήσυχο πνεύμα του Hunt σε ηλικία 44 ετών ερωτεύτηκε την κατά 18 χρόνια μικρότερή του, Helen Dyson για χάρη της οποίας αποφάσισε για πρώτη φορά στη ζωή του να κάνει κάποια καλά πράγματα για τον εαυτό του. Για τα μάτια της άφησε το ποτό στην άκρη, για χάρη της ξεκίνησε τα χαίρεται τη ζωή με πιο απλό τρόπο. Είχε πλέον βρει την Ιθάκη του, είχε ανακαλύψει έναν νέο σκοπό και όπως συνήθιζε πάντα, αφοσιωνόταν σε αυτόν. Ακόμα και αν άργησε, βρήκε το φως που έψαχνε για να φωτίσει την ψυχή του και αυτή τη φορά όλα έδειχναν ότι θα λειτουργούσε σαν κίνητρο για όσα χρόνια και αν του απέμεναν.

Στις 14 Ιουνίου του 1993 το είχε πάρει πλέον απόφαση. Τηλεφώνησε στον νέο του έρωτα, της έκανε πρόταση γάμου και το βράδυ έπεσε για ύπνο. Από τις 15 Ιουνίου του ίδιου χρόνου μέχρι και σήμερα τα μάτια του παραμένουν κλειστά (καρδιακή προσβολή).

 

 


©2016-2024 Ratpack.gr - All rights reserved