Οι συζητήσεις γύρω από την κινηματογραφική καριέρα του Rod Steiger, ειδικά για όσους έχουν παρακολουθήσει την καριέρα του, συνήθως τοποθετούνται στα εξής σημεία. Ότι ήταν ο πρώτος Scarface, ότι κατέκτησε τον ρόλο του Ναπολέοντα και ότι το μεγάλο του λάθος ήταν πως δεν έπαιξε στο Patton, αφήνοντας την δόξα στον George C. Scott. Όλοι ωστόσο, ακόμη και εκείνοι που έλεγαν πως δεν τον είδαν ποτέ ως κάτι σπουδαίο, αποδέχονται αυτό: πως ήταν ο καλύτερος Πόντιος Πιλάτος που πέρασε ποτέ.
To «Ιησούς από τη Ναζαρέτ» κυκλοφόρησε το 1977, σε μία περίοδο γυρισμάτων πολύ δύσκολη για τον Rod Steiger. Έξι χρόνια νωρίτερα, όταν είδε την μεγάλη επιτυχία του «Patton» και φαντάστηκε τον εαυτό του στο ρόλο, έπεσε σε τέτοια βαθιά κατάθλιψη που δήλωσε στον ατζέντη του ότι δεν ήθελε να ξαναπαίξει σε ταινία. Ήταν και ο λόγος που στην δεκαετία του ’70 έπαιξε σε αρκετές ταινίες που ο κόσμος δεν τον είχε συνηθίσει, όπως στην κωμωδία «Ήρωες» με τον Rod Taylor και νωρίτερα στο «Duck, You Sucker», το καλτ γουέστερν του Sergio Leone που αν και πήγε καλά στις πωλήσεις, δεν είχε την λάμψη των υπόλοιπων ταινιών του. Η ταινία που έκανε τον Steiger να…συνέλθει και να ξαναμπεί στο παιχνίδι, ήταν το «Last Days of Mussolini» που πήρε διθυραμβικές κριτικές υποδυόμενος τον Ιταλό δικτάτορα.
Η εμπλοκή του με το «Ιησούς από τη Ναζαρέτ», ήταν μία πρόταση του ατζέντη του όταν έμαθε για το σπουδαίο καστ που συγκέντρωνε ο Franco Zeffirelli. Ο σκηνοθέτης πουm είχε κάνει ένα πρόχειρο σενάριο για την σειρά από την δεκαετία του ’60, έλεγε στους παραγωγούς ότι φανταζόταν τον Marcello Mastroianni στον ρόλο του Πόντιου Πιλάτου και ήταν ο πρώτος που πλησίασε για τον ρόλο. O Mastroianni ωστόσο είχε μεγάλο φόρτο γυρισμάτων για τις ταινίες που συμμετείχε και ζήτησε ένα ποσό που η παραγωγή δεν μπορούσε να καλύψει. Ο Steiger ήταν η επόμενη επιλογή και ο Zeffirelli, γνωστός για την έμφασή του στις λεπτομέρειες, δεν είχε ακριβώς στο μυαλό του με ποιον τρόπο ήθελε από τον ηθοποιό να προσεγγίσει τον ρόλο του Ρωμαίου έπαρχου της Ιουδαίας. Ο Steiger ωστόσο έβγαλε το ταμπεραμέντο και τον επιθετικό χαρακτήρα που όλοι γνώριζαν από τις ταινίες του. Και η επιλογή αυτή, τελικά, μόνο κακή δεν ήταν.
Διάβασε εδώ γιατί το Ιησούς από τη Ναζαρέτ, είναι η τηλεταινία που πρέπει να δουν τα παιδιά σου.
Γιατί μπορεί ο Rod Steiger να έμεινε γνωστός από τον Al Capone, τον Benito Mussolini και τον Ναπολέοντα, αλλά παραμένει μία από τις πιο γνωστές φιγούρες στους πρωταγωνιστές του Ιησού από τη Ναζαρέτ. Δικαίως το μυαλό μας πηγαίνει σε εκείνον όταν προσπαθούμε να συνδέσουμε τον Πόντιο Πιλάτο με κάποια τηλεοπτική ή κινηματογραφική εμφάνιση – ίσως και με εκείνη του Barry Dennen από το «Jesus Christ Superstar». Eδώ όμως μιλάμε για μία τελείως διαφορετική προσέγγιση. Ο Rod Steiger έφερε στον Ιησού από τη Ναζαρέτ το εκρηκτικό του ταμπεραμέντο. Ο Πόντιος Πιλάτος του Zeffirelli είναι άγριος, εκρηκτικός, πολύ κουρασμένος από τις συνεχείς επαναστάσεις των Ιουδαίων και δεν έχει χρόνο για τις θρησκευτικές μεταξύ τους διαμάχες. Αν και πρόκειται για τον κλασσικό Ρωμαίο αξιωματικό της εποχής που δεν διστάζει να χύσει αίμα για να κρατήσει την Pax Romana, δεν παραλείπεται αυτό το ανθρώπινο στοιχείο που τον καλεί να αντιληφθεί την διαφορά ανάμεσα σε ένα δολοφόνο (Βαραββά) και έναν Άνθρωπο που κηρύττει την Αγάπη και την Αλήθεια. Ακόμη και αν δεν μπορεί να τις καταλάβει. Σε κάθε περίπτωση, παρότι ο ρόλος του είναι μικρός, ο Steiger παραμένει αυθεντικός από την πρώτη μέχρι την τελευταία σκηνή, δείχνοντας το πραγματικό μεγαλείο ενός βετεράνου που από τον οποίο δεν περιμένεις τίποτα λιγότερο.
Το δυστυχές της όλης ιστορίας, είναι πως αυτή η αξιέπαινη εμφάνιση δεν θα συνοδεύοταν από άλλες παρόμοιες εξαιρετικές εμφανίσεις. Οι δεκαετίες του '80 και του '90 τον βρήκαν στο να αναλαμβάνει υποστηρικτικούς ρόλους σε πιο B-Movies ταινίες, που δεν θύμιζαν σε καμία περίπτωση τον ηθοποιό που κάποτε περπατούσε δίπλα στον Marlon Brando και τον Jack Palance. Ο «Ιησούς από τη Ναζαρέτ» ωστόσο, θα έχει πάντα ένα άρωμα από Rod Steiger σε μία από τις κορυφαίες ερμηνείες της καριέρας του, ακόμη και όταν η εποχή εκείνη αποτέλεσε την αρχή του τέλους.
