Υπάρχουν κάποιες φάσεις στο ποδόσφαιρο που σου μένουν για πάντα χαραγμένες. Όχι επειδή ήταν ομορφότερες, αλλά γιατί σημαδεύτηκαν από ένα “ναι μεν, αλλά”. Η γκολάρα του Γιάννη Γκούμα στο ματς του Παναθηναϊκού με τη Ρέιντζερς το 2008 είναι μια απ’ αυτές. Ένα φαρμακερό σουτ έξω από την περιοχή, με ακρίβεια χειρουργού και ορμή παλιάς σχολής. H Λεωφόρος πάγωσε για ένα δευτερόλεπτο από την έκπληξη κι αμέσως μετά πήρε φωτιά. Ο «Τζόρνταν» του κέντρου άμυνας είχε μόλις γράψει ιστορία.
Ή τουλάχιστον έτσι νομίζαμε
Γιατί όσο μεγάλα κι αν είναι τα γκολ, η Ευρώπη έχει δικούς της κανόνες. Και εκείνο το βράδυ, ο Νάτσο Νόβο μας τους υπενθύμισε με έναν ψυχρό, κυνικό, σχεδόν σκωτσέζικο τρόπο. Ένα γκολ στο φινάλε, μια μαχαιριά στις καθυστερήσεις, και το 1-1 έστειλε τους Ρέιντζερς στην επόμενη φάση του UEFA Cup, με τον Παναθηναϊκό να μένει να κρατά το “αν” και το “κρίμα”.
Ο Τζούρισιτς τα έχανε, ο Φώτης μάς φταίει
Σήμερα, 17 χρόνια μετά, το σενάριο θυμίζει επικίνδυνα déjà vu.
Η Ρέιντζερς έρχεται ξανά στην Αθήνα, αυτή τη φορά με μαξιλαράκι ασφαλείας δυο γκολ, δώρο από το πρώτο ματς στο Άιμπροξ. Μπορεί οι κανονισμοί να άλλαξαν (το εκτός έδρας γκολ είναι πια ανάμνηση), αλλά η αίσθηση είναι ίδια. Οι «πράσινοι» κυνηγούν ξανά κάτι που μοιάζει μακρινό. Θέλουν τη μεγάλη ευρωπαϊκή βραδιά που τους έχει λείψει, αλλά απέναντί τους είναι και πάλι μια ομάδα που ξέρει να παίζει στα όρια και να τιμωρεί.
Και κάπου εκεί, το μυαλό όλων γυρίζει πίσω στο 2008. Στην εικόνα του Γκούμα να πανηγυρίζει και λίγα λεπτά πριν το τέλος εκείνη του Νόβο να μας γυρνάει την πλάτη φεύγοντας για την επόμενη φάση.
Τότε, οι Ρέιντζερς πήγαν μέχρι τον τελικό. Σήμερα, πάνε απλώς για την πρόκριση αλλά ξέρουν ότι η Αθήνα δεν συγχωρεί όποιον χαλαρώνει. Αν ο Παναθηναϊκός καταφέρει να μπει δυνατά, να βρει νωρίς το γκολ, να κάνει τον κόσμο στο ΟΑΚΑ να βράζει, τότε το σενάριο του 2008 μπορεί και να ξαναγραφτεί, με νέο φινάλε.
Άλλο ένα «2-0 αντί για 0-3» για τον Παναθηναϊκό
Ή, στην άλλη πλευρά του πιθανού, ίσως να δούμε και πάλι μια μεγάλη προσπάθεια που δεν φτάνει.
Αλλά αυτή είναι η μαγεία του ποδοσφαίρου, δεν ξέρεις ποτέ πότε θα σε προδώσει ή θα σε λυτρώσει ένα σουτ. Ή ένας Νόβο.
