Κάπου ανάμεσα σε CGI-καρναβάλια, κλισέ villains και βαρετά sequel, είχαμε αρχίσει να πιστεύουμε ότι οι υπερηρωικές ταινίες είχαν πει την τελευταία τους λέξη. Τελικώς, το κοινό δεν είχε πάθει «κόπωση από υπερήρωες», αλλά από κακές superhero movies.
Όμως φέτος το καλοκαίρι -επιτέλους- κάτι δείχνει να αλλάζει. Το νέο Superman με τον David Corenswet σάρωσε με πάνω από 500 εκατομμύρια στο box office από τις 11 Ιουλίου, ενώ το The Fantastic Four: First Steps της Marvel έκανε 218 εκατομμύρια μέσα σε τρεις μέρες. Δεν είναι «comeback», αλλά ξεκάθαρο μήνυμα ότι οι υπερήρωες επέστρεψαν.
«Fantastic Four: First Steps»: Fantastic όνομα και πράγμα
Superhero fatigue ή απλώς… crap fatigue;
Όταν βλέπαμε τον Thor πάνω σε άμαξα με κατσίκες που τσιρίζουν, κάπου εκεί το πράγμα είχε ξεφύγει. Οι Kevin Feige, James Gunn, ακόμα και ο Scorsese έριχναν ευθύνες στο κοινό, μιλώντας για “superhero fatigue”, ωστόσο, η αλήθεια ήταν αλλού. Οι ταινίες με superheroes δεν ήταν καλές. Λάθος, ήταν πολύ κακές σε βαθμό που δεν είχαν κάτι να πουν. Έμοιαζαν με τυποποιημένο περιεχόμενο streaming, με το μόνο πραγματικό στοίχημα να είναι πόσα spinoffs θα γεννήσουν.
Φέτος όμως, είδαμε κάτι που είχαμε καιρό να νιώσουμε: ενθουσιασμό. Βρισκόσουν στην προβολή του Fantastic Four, και ο κόσμος γύρω είχε πραγματική ανυπομονησία – όχι την υποχρεωτική, τύπου «είδα 43 MCU ταινίες, ας δω κι αυτό για να μην χάσω τη συνέχεια» αλλά περίμεναν καρτερικά να δουν τους 4 Φανταστικούς και τον Galactus.
5 φιλμ με γίγαντες ή kaijus που μας έκαναν να ανατριχιάσουμε όπως o Galactus
Τελικά, είναι καλύτερες αυτές οι ταινίες ή απλώς μας λείψανε;
Μάλλον είναι καλύτερες. Όχι επαναστατικές, σίγουρα όμως πιο φρέσκες. Το Superman έχει γερές βάσεις, σωστό casting, και μια ταινία που δείχνει ότι ξέρει τι θέλει να πει. Το Fantastic Four από την άλλη παίζει με retrofuturistic ‘70s αισθητική, είναι πιο campy, πιο στιλάτο και παρότι τα έκανε λίγο θάλασσα στην περίπτωση του Galactus, δεν προσπαθεί να είναι «μία ακόμη MCU ταινία».
Και το σημαντικότερο; Δεν σε αναγκάζει να έχεις δει ολόκληρη εγκυκλοπαίδεια από prequels για να καταλάβεις τι παίζει.
Μήπως απλά θέλουμε να ξαναπιστέψουμε στους superheroes;
Η απάντηση είναι μάλλον ναι, κάτι που είναι απολύτως λογικό. Θέλουμε να ξαναπιστέψουμε σε ήρωες, σε ιστορίες που δεν είναι απλώς marketing για το επόμενο project, αλλά έχουν ουσία, συναίσθημα και λίγη από την «μαγεία» που μας έκανε να αγαπήσουμε το είδος εξαρχής.
Superman: Μια απολαυστική περιπέτεια, ένα ελπιδοφόρο restart για το DCU
Δεν χρειάζεται να μπει μια ταινία στο Top 25 για να περάσεις καλά. Αν μια superhero ταινία σε κάνει να χαμογελάσεις, να ενθουσιαστείς και να βγεις από την αίθουσα πιο ανάλαφρος, είναι βέβαιο ότι έχει κάνει τη δουλειά της.
Προσοχή, όμως. Γιατί ξέρουμε τι έρχεται...
Το πρόβλημα είναι ότι τόσο η Marvel όσο και η DC δεν ξέρουν πότε να σταματήσουν. Ο James Gunn έχει ήδη αρχίσει να «χτίζει σύμπαν» για τη νέα DC εποχή, ενώ η Marvel ετοιμάζει την κορύφωση του Multiverse Saga, με άλλες δύο ταινίες Avengers και ένα Spider-Man, όπου για να καταλάβεις τι γίνεται θα πρέπει να έχεις δει περίπου όλες τις προηγούμενες.
Αν δεν προσέξουν, θα ξαναπέσουν στο ίδιο λάθος. Οπότε προς το παρόν… απόλαυσέ το.
Ο Nicholas Hoult στο «Superman» είναι ο Lex Luthor που περιμέναμε χρόνια τώρα
Οι ταινίες είναι διασκεδαστικές, οι ιστορίες προσφέρουν κάτι παραπάνω από εφέ, και το κοινό φαίνεται ότι βρίσκεται σε πορεία να ξαναγαπήσει τους υπερήρωες.
Είναι καλές οι superhero ταινίες πλέον; Ναι. Τουλάχιστον προς το παρόν.
