Δεν είναι απλώς εικόνες από drone, ούτε cinematic πλάνα από το επόμενο blockbuster. Είναι η Γάζα. Σήμερα. Ένα νεκρό τοπίο που κάποτε έσφυζε από ζωή.
Τρίτη, 5 Αυγούστου. Ένα ιορδανικό στρατιωτικό αεροσκάφος σηκώνεται ψηλά, κουβαλώντας ελπίδα με τη μορφή τροφίμων και μπόλικη αλήθεια με τη μορφή κάμερας. Ανάμεσα στους επιβάτες, και μια ομάδα Βρετανών δημοσιογράφων που καταγράφει το ανείπωτο. Αυτό που τα λόγια συχνά προδίδουν: μια ολόκληρη πόλη μεταμορφωμένη σε σκονισμένο, σιωπηλό πεδίο πολέμου.
Γιατί κάποιοι εξοργίζονται όταν οι celebrities μιλούν για τη γενοκτονία στη Γάζα;
Από ψηλά, η εικόνα είναι σχεδόν εξωγήινη: ισοπεδωμένα οικοδομικά τετράγωνα, κρατήρες που σκίζουν τους δρόμους, και μια απουσία που κάνει περισσότερο θόρυβο από χίλιες εκρήξεις. Μόνο μέσα από τον τηλεφακό διακρίνεται μια μικρή ομάδα ανθρώπων, σχεδόν φαντάσματα, να στέκονται ανάμεσα στα ερείπια. Δεν κινούνται. Μόνο υπάρχουν. Και αυτό από μόνο του είναι άθλος.
325 τόνοι ανθρωπιάς και πάλι δεν φτάνουν
Από τα τέλη Ιουλίου, οι ανθρωπιστικές ρίψεις επανεκκινούν. Μέχρι σήμερα: 140 αποστολές solo από την Ιορδανία, 293 με διεθνείς συμμάχους. Συνολικά: 325 τόνοι βοήθειας. Ρύζι, νερό, βασικά είδη. Αρκετά για να κρατήσεις κάποιον στη ζωή. Όχι αρκετά για να του τη φτιάξεις ξανά.
Ο Hamilton σπάει την ένοχη σιωπή της Formula 1 για τη γενοκτονία στη Γάζα
Και κάπου εκεί, ανάμεσα στα νούμερα και τις πτήσεις, υπάρχουν χιλιάδες Παλαιστίνιοι που λιμοκτονούν. Κυριολεκτικά. Όχι μεταφορικά, ούτε και δραματικά. Παιδιά που πίνουν αλατόνερο, γυναίκες που μοιράζουν ανά δύο μέρες μια κονσέρβα. Με λίγα λόγια μια καθημερινότητα που δεν έχει τίποτα «καθημερινό».
Σύμφωνα με το Ισραήλ, περίπου 20 όμηροι παραμένουν στα χέρια της Χαμάς. Οι υπηρεσίες ασφαλείας προειδοποιούν: αν οι IDF πλησιάσουν τα λάθος τετραγωνικά, οι όμηροι ίσως εκτελεστούν. Ψυχρό. Κυνικό. Ρεαλιστικό. Κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα τι θα συμβεί. Κι όμως, ο φόβος είναι πραγματικός.
Η άλλη πλευρά της ιστορίας; Η «τελική λύση» του Νετανιάχου: μια πλήρης στρατιωτική νίκη, μια καθολική εξουδετέρωση της Χαμάς, με κάθε κόστος. Το σχέδιο μυρίζει πολιτικό μονόδρομο, όχι στρατηγική εξόδου. Και ήδη οι ρωγμές φαίνονται στα ρήγματα μέσα στην κοινωνία, μέσα στον στρατό, μέσα στις διεθνείς σχέσεις.
«Free Palestine»: Οι celebrities που δε μάσησαν τα λόγια τους για τη γενοκτονία
Δυστυχώς…
Κανείς δεν μπορεί να σταματήσει τον πόλεμο, ούτε και να έχει τις απαντήσεις απέναντι στον φανατισμό και την αδυσώπητη «δίψα» για αφανισμό. Η αδιαφορία όμως είναι το κάτι άλλο. Δεν είναι αντρίκεια και κάποια πράγματα πρέπει να μας νοιάζουν. Όχι γιατί είμαστε πολιτικοί, αλλά γιατί είμαστε άνθρωποι.
Η Γάζα αυτή τη στιγμή δεν ζητά συμπάθεια, αλλά μνήμη. Την ανάγκη να μην ξεχαστεί. Να μην γίνει scroll στο feed ή φόντο στα νέα.
Born in Gaza: Για να έχετε μια εικόνα της κατάστασης
Γιατί αν υπάρχει κάτι πιο επικίνδυνο από έναν πόλεμο, είναι ένας πόλεμος που έγινε φόντο.
