Η εθνική Ιταλίας μπήκε στα πρώτα «βάσανα» της προετοιμασίας για το Eurobasket, με ιδρωμένες μπάλες, σφιχτές άμυνες και το μυαλό να γράφει ήδη σκορ. Όμως, πριν από το πρώτο play, πριν από τις οδηγίες του Ποτσέκο και τις πρώτες “καλημέρες” στα αποδυτήρια, η ομάδα έκανε κάτι πολύ πιο ουσιαστικό: άνοιξε βιντεοκλήση και έφερε κοντά τον Ακίλε Πολονάρα.
Ο Πολονάρα θα κερδίσει κι αυτή τη μάχη
Ο Πολονάρα μπορεί να είναι εκτός δράσης, να δίνει αυτές τις μέρες τη μεγάλη του μάχη με τη λευχαιμία, αλλά δεν είναι ούτε λεπτό μόνος. Οι συμπαίκτες του, οι αδερφοί του, σαν οικογένεια τον έβαλαν στο “κάδρο” πριν καν ξεκινήσει το πρώτο lay-up. Τον κάλεσαν, του μίλησαν, πήραν τις ευχές του και, το πιο σημαντικό, του έδειξαν ότι η θέση του στο ρόστερ είναι μόνιμη. Γιατί δεν μετριέται με λεπτά συμμετοχής, αλλά με το πόσο σε κουβαλάει η ομάδα στην καρδιά της.
Αυτή η βιντεοκλήση δεν ήταν για τα social ή για τη δημοσιότητα. Ήταν μια καθαρή, αντρική κίνηση. Από αυτές που δεν χρειάζονται φανφάρες, αλλά λένε περισσότερα κι από 100 καλάθια. Γιατί όταν η ομάδα είναι πραγματική παρέα, ακόμα κι εκείνος που λείπει, είναι εκεί.
Il primo pensiero ?#Italbasket x @ilpupazzo33 pic.twitter.com/lgCZ9jeLVM
— Italbasket (@Italbasket) July 23, 2025
Στο locker room, στο ζέσταμα, στην κουβέντα πριν το ματς. Και ναι, μερικές φορές, σε μια οθόνη. Αλλά πάντα παρών.
Έχουμε ανάγκη από «μαχητές της ζωής» σαν τον Πολονάρα
Η Ιταλία ξεκίνησε με το «δεξί», όχι επειδή μπήκαν τα σουτ. Αλλά επειδή πρώτα έδειξαν ότι δεν ξεχνούν τον άνθρωπο δίπλα τους. Και κάπως έτσι, αρχίζει μια πορεία με κάτι πολύ πιο δυνατό απ’ το ταλέντο: με ψυχή.
Η φανέλα ενώνει. Ακόμα κι όταν ένας από την παρέα δεν μπορεί να δώσει το “παρών” στο παρκέ.
