Είναι πραγματικά ένα κακό παραμύθι να μένεις μόνος σου και αυτό το φαινόμενο δεν περιορίζεται μόνο στην Αθήνα, αλλά σε όλη τη χώρα. Οι τιμές των προϊόντων στο σούπερ μάρκετ δεν είναι τα μόνα που έχουν εκτοξευτεί, αλλά και τα ενοίκια. Και όταν ο μέσος εργαζόμενος έχει μισθό από 800ευρώ έως 1.200 ευρώ, τα μαθηματικά δεν βγαίνουν.
Όταν τα ψώνια στο σούπερ μάρκετ έχουν γίνει πολυτέλεια
Έχω αρχίσει και πιστεύω ότι οι συγκατοικήσεις είναι μονόδρομος και δυστυχώς δεν εννοώ το καλό σενάριο, να συγκατοικήσεις με τη σύντροφό σου, αλλά να αναγκαστείς να συγκατοικήσεις με κάποιον για να μοιραστείς τα καθημερινά έξοδα για να μπορέσεις να επιβιώσεις. Πλέον, μιλάμε για επιβίωση -καθώς μιλάμε για τα πολύ βασικά δηλαδή για στέγη και για φαγητό. Στην εξίσωση βάλε και τους λογαριασμούς, χωρίς να σου βάλω τα επιπλέον έξοδα για ρούχα και άλλα αγαθά που θεωρούνται εξίσου βασικά, αλλά σιγά-σιγά θεωρούνται πολυτέλεια.
Πιθανές λύσεις για την ακρίβεια;
Το προφανές: Είναι η μείωση των τιμών, αλλά και οι αυξήσεις των μισθών θα ήταν μια καλή πρακτική -αλλά το ίδιο δύσκολο με τη μείωση των τιμών. Θα μπορούσε να είναι μία ακόμη πρακτική για να μπορέσεις. Η ζωή ενός εργένη στην Αθήνα του 2025 δεν είναι για… ασθενείς καρδιάς, αν και η πόλη εξακολουθεί να σφύζει από ζωή, πολιτισμό και επιλογές για διασκέδαση, η καθημερινότητα ενός ατόμου που ζει μόνο του κρύβει προκλήσεις που δεν φαίνονται με την πρώτη ματιά.
Το κόστος της στέγης και του φαγητού
Οι τιμές ενοικίων στην πρωτεύουσα παραμένουν υψηλές. Ένα μικρό διαμέρισμα στο κέντρο ή σε περιοχές κοντά σε μέσα μαζικής μεταφοράς μπορεί να απορροφήσει ένα μεγάλο μέρος του μηνιαίου εισοδήματος. Οι εργένηδες, που συνήθως δεν έχουν τη δυνατότητα να μοιράζονται τα έξοδα με συγκατοίκους, νιώθουν έντονα το βάρος του ενοικίου. Ακόμα και σε περιοχές με πιο προσιτές τιμές, τα μικρά διαμερίσματα συχνά στερούν βασικές ανέσεις, μετατρέποντας την καθημερινή ζωή σε μια μικρή δοκιμασία υπομονής.
Στα 5 ευρώ το σουβλάκι, σε λίγο θα το πληρώνουμε σαν σούσι
Το φαγητό, η μετακίνηση και οι λογαριασμοί ηλεκτρικού, νερού και θέρμανσης μπορούν να «αδειάσουν» γρήγορα τον λογαριασμό ενός εργένη. Το κόστος των super market και των delivery συνεχίζει να αυξάνεται, ενώ οι τιμές των καφέδων και των εξόδων διασκέδασης δείχνουν να μην γνωρίζουν όρια. Πολλοί εργένηδες επιλέγουν να περιορίζουν κοινωνικές δραστηριότητες ή να μαγειρεύουν μόνοι τους, αλλά και αυτό συχνά απαιτεί χρόνο και ενέργεια.
Η μοναξιά είναι μια άλλη πρόκληση. Στην Αθήνα, όπου οι κοινωνικές σχέσεις και οι παρέες παίζουν σημαντικό ρόλο, ένας εργένης μπορεί να νιώθει αποκομμένος, ειδικά όταν οι φίλοι του έχουν οικογένειες ή ζευγάρια. Η αναζήτηση ισορροπίας ανάμεσα στη δουλειά, την κοινωνική ζωή και τις προσωπικές ανάγκες είναι μια καθημερινή εξίσωση που συχνά δεν «κλείνει». Επίσης, επειδή δεν μοιράζεται τα έξοδα-μαλλόν σταδιακά θα αναγκαστεί να μείωσει τις εξόδους του. Αν σκεφτείς ότι ένα πότό κοστίζει δέκα ευρώ και όλα τα παραπάνω -δεν είναι το ίδιο απλό πια.
Η ζωή του εργένη στην Αθήνα του 2025 συνδυάζει ελευθερία και δυσκολίες. Το να ζει κανείς μόνος του μπορεί να προσφέρει αυτονομία και ανεξαρτησία, αλλά ταυτόχρονα φέρνει οικονομικές και κοινωνικές προκλήσεις που απαιτούν δημιουργικότητα, προγραμματισμό και υπομονή.
Σε μια πόλη που συνεχώς αλλάζει, ο εργένης μαθαίνει να ισορροπεί ανάμεσα στην επιβίωση και την απόλαυση της αστικής ζωής ή μπορεί και όχι.
