Κάθε φορά που κάποιος καλλιτέχνης θα τοποθετηθεί σε θέματα της επικαιρότητας ή σε κοινωνικά ζητήματα, τότε οι πιθανότητες στο να γίνουν viral οι δηλώσεις του πολλαπλασιάζονται. Όχι ότι οι celebrities είναι αφελείς, δεν το γνωρίζουν και πέφτουν θύματα των δημοσιογράφων. Εξάλλου δεν είναι λίγοι εκείνοι που έχουν καβαλήσει το κύμα της πολιτικής ορθότητας και ανεβάζουν τις μετοχές τους. Τίποτα κακό σε όλο αυτό εφόσον αφήνουν θετικό αποτύπωμα στην κοινωνία. Ο καλλιτεχνικός κόσμος οφείλει να έχει φωνή σε κάθε ζήτημα που αφορά την κοινωνία και από τη φύση του πρέπει να σπάει τις νόρμες. 

Μπορούν να το κάνουν όλοι; Ξεκάθαρα, όχι. Για να καταφέρεις να κάνεις μία statement τοποθέτηση χρειάζεται να έχεις δουλέψει αρκετά με τον εαυτό σου. Να έχεις καθαρίσει το μυαλό σου, να έχεις ξεκινήσει την σκέψη σου από μηδενική βάση, να είσαι έτοιμος να κάνεις το μεγάλο βήμα χωρίς να σε κρατάει δέσμιο η κοινή γνώμη. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο Nick Cave. Ο Αυστραλός μουσικός και σεναριογράφος, σε πρόσφατη συνέντευξή του στο The Guardian, στάθηκε απέναντι στην woke κουλτούρα και το έκανε θέτοντας τα δικά του επιχειρήματα. 

Επιτέθηκε στην «έλλειψη ταπεινότητας» της woke κουλτούρας δηλώνοντας ότι από τότε που θυμάται τον εαυτό του ήταν «ιδιοσυγκρασιακά» συντηρητικός. Εμβάθυνε στην ιδέα ότι είναι «anti-woke» αλλά όχι με τον απλοϊκό τρόπο που επιδερμικά αρέσκεται να προσεγγίζει τα πάντα η κοινή γνώμη. Ξεκίνησε υποστηρίζοντας ότι η γενική ιδέα είναι ότι τα προβλήματα πρέπει να επιλυθούν παγκοσμίως, όπως η κοινωνική δικαιοσύνη, με την οποία συμφωνεί. Αλλά είναι περισσότερο οι μέθοδοι με τις οποίες διαφωνεί. Διαφωνεί με την «ταμπελοποίηση» ανθρώπων και το cancel culture, καθώς αυτή η «έλλειψη συμπόνιας» αντιτίθεται θεμελιωδώς στη φιλοσοφική του κλίση. 

«Ωστόσο, δεν συμφωνώ με τις μεθόδους που χρησιμοποιούνται για την επίτευξη αυτού του στόχου – το cancel ανθρώπων. Υπάρχει έλλειψη συμπόνοιας, έλλειψη συγχώρεσης. Αυτά έρχονται σε αντίθεση με όσα πιστεύω σε πνευματικό επίπεδο». 

Nick Cave: Ο γνήσιος πατέρας της ανεξερεύνητης σκοτεινής πλευράς της μουσικής

Προφανώς και τα media δεν αναφέρθηκαν διεξοδικά στη δήλωση του Nick Cave αλλά έπαιξαν μόνο με τον τίτλο της είδησης. Αυτό έριξε νερό στο μύλο των επικριτών του, οι οποίοι τον χαρακτήρισαν ακροδεξιό και υπερασπιστή κάθε κακοποιητή και βιαστή. Χμ, όχι. Αυτό είναι κάτι που δεν ισχύει καθόλου. Αντίθετα οι απόψεις του είναι πιο προσωπικές και πολύπλοκες.

«Στους ανθρώπους δεν αρέσει να το λέω αυτό, αλλά αισθάνομαι ότι είναι στη φύση μου να διορθώνω συνεχώς την ισορροπία των δικών μου ιδεών για τα πράγματα», κατέληξε ο Αυστραλός καλλιτέχνης σε μία συνέντευξη που δεν εστίασε μόνο σε κοινωνικά θέματα αλλά και προσωπικά δράματα, όπως η απώλεια των γιων του Άρθουρ το 2015 και του Τζέθρο το 2022. 

Αναφορικά με τη δήλωσή του πως είναι «ιδιοσυγκρασιακά» συντηρητικό, ο Nick Cave ανέφερε πως δεν έχει ψηφίσει ποτέ το πολιτικό κόμμα των συντηρητικών, εξηγώντας: «Ο συντηρητισμός είναι μια δύσκολη λέξη για να μιλήσει κανείς στη Βρετανία, γιατί οι άνθρωποι σκέφτονται αμέσως τους Τόρις. Αλλά πιστεύω ότι ο συντηρητισμός μικρής κλίμακας είναι κάποιος που έχει μια θεμελιώδη κατανόηση της απώλειας, η κατανόηση ότι το να καταρρίψεις κάτι είναι εύκολο, το να το ξαναχτίσεις είναι εξαιρετικά δύσκολο. Υπάρχει μια έμφυτη ανάγκη μέσα μας να καταρρίψουμε τα σκατά, και προσωπικά είμαι πιο επιφυλακτικός από αυτή την άποψη, χωρίς να είναι μια ολόκληρη πολιτική ιδεολογία που με περιβάλλει». 

Πριν, λοιπόν, ξεκινήσουμε τη Σταυροφορία και καταλήξαμε να κάψουμε στην πυρά οποιονδήποτε στέκεται απέναντι σε αυτά που εμείς πιστεύουμε, καλό είναι να προσπαθήσουμε να κατανοήσουμε την προσωπικότητά του. Αυτό θα διευρύνει τους ορίζοντές μας, θα ανασηκώσει τα πέπλα, η ματιά μας θα γίνει πιο ευθυτενής και θα οδηγηθούμε στο -κλισέ- συμπέρασμα, πως δεν είναι όλα μαύρο και άσπρο σε αυτή τη ζωή.