James Harden: Η πορεία ενός Βασιλιά που ξεκίνησε ως πιόνι
Ήξερε από μικρός ότι προοριζόταν για μεγαλεία. Και η δουλειά και τα ρίσκα του έπιασαν τόπο.
Πριν γίνει MVP, πριν τα ρεκόρ, πριν τα step-backs που έκαναν τους αμυντικούς να παραπατούν ή έστω αποκτήσει το iconic μούσι του, ο James Harden ήταν απλά ένα παιδί με όνειρα κι ένα χαρτάκι. Σε ηλικία 12 ετών έγραψε ένα σημείωμα στη μητέρα του ζητώντας μερικά δολάρια, κλείνοντας με την ατάκα:
«Κράτα το, γιατί μια μέρα θα γίνω σταρ».
Ήξερε από τότε ότι είχε το κάτι παραπάνω. Δεν ήταν απλά σίγουρος, ένιωθε προορισμένος για μεγαλεία. Από τα χαράματα στο γυμναστήριο, ύστερα στα παρκέ να εκσφενδονίζει αμέτρητα σουτ πριν χτυπήσει το κουδούνι στο λύκειο, κάτι που είχε ως αποτέλεσμα ο μετέπειτα «Beard» του ΝΒΑ να ερωτευτεί τη ρουτίνα, τον ιδρώτα και τη δουλειά που χτίζει πρωταθλητές.
Βέβαια στο ξεκίνημα της καριέρας του λίγοι περίμεναν να εξελιχθεί σε πρωταγωνιστή.
Από την Oklahoma μέχρι τη μετακίνηση που άλλαξε τα δεδομένα
Ξεκίνησε το ταξίδι του στο NBA ως 6ος παίκτης στην Oklahoma City, ένα πιόνι σε μια σκακιέρα γεμάτη αστέρες, πλάι σε Russell Westbrook και Kevin Durant. Μαζί τους μπορούσε να χτίσει μια αυτοκρατορία, όμως, ήθελε να το κάνει με τους δικούς του όρους.
Δεν ήθελε να είναι το νο.3, αλλά ο απόλυτος.
Για αυτό και αποφάσισε μετά από μια χρονιά που έφτασε μέχρι τους Τελικούς του ΝΒΑ, να πάρει τα πραγματάκια του και μετακομίσει στο Houston όπου οι Rockets του έδωσαν τα ηνία της εκτόξευσης. Και αυτό έγινε.
Στους Houston Rockets μετατράπηκε σε franchise player, μια επιθετική μηχανή που μπορούσε να γράφει ιστορία κάθε βράδυ. MVP, All-Star, ρεκόρ που έμοιαζαν απλησίαστα, σύντομα μπήκαν στο βιογραφικό του, με το μόνο που του έλειπε να είναι ένα και μοναδικό.
Το σημαντικότερο: Ένα δαχτυλίδι.
Κι όμως, η πείνα του δεν σταμάτησε ποτέ. “Ακόμα νιώθω ότι δεν έχω φτάσει εκεί που θέλω” έχει δηλώσει ο 36χρονος σήμερα «μπόμπερ» των Los Angeles Clippers, που θα επιχειρήσει να κάνει το ανήκουστο. Να πάρει πρωτάθλημα με την πλέον «γερασμένη» ομάδα του ΝΒΑ, ξέροντας όμως ότι είναι πλέον η τελευταία του ευκαιρία να το καταφέρει.
Το προσπάθησε στο Brooklyn αλλά οι συνθήκες στους Nets, παρέα με το Irving και Durant δεν ήταν ποτέ ευνοϊκές, στους 76ers η σοβαρότητα και οι στόχοι επείχαν πολύ από την πραγματικότητα, αλλά τώρα έχει μάθει.
Ένα ταλέντο δίχως όρια
Ο Harden έγινε φοιτητής του παιχνιδιού. Παρατηρούσε, αντέγραφε και τελειοποιούσε. Από το euro step του Ginobili και του Wade μέχρι το αργό, θανατηφόρο step-back του Paul Pierce, πήρε κινήσεις και τις έκανε δικές του, πιο κοφτερές, πιο αποτελεσματικές, πιο “Harden”.
Ο Donovan Mitchell άλλωστε μας έχει δηλώσει εδώ στο Ratpack, ότι το «να παίζεις άμυνα απέναντί του είναι το δυσκολότερο πράγμα».
Σε ένα NBA γεμάτο δράματα, τραυματισμούς και haters, δίνει την πιο απλή συμβουλή σε όποιον θέλει να φτάσει ψηλά: «Δούλεψε. Εστίασε σε ό,τι μπορείς να ελέγξεις. Κλείσε τα αυτιά στη μιζέρια και αγάπησε το παιχνίδι».
Ο James Harden μπορεί να ξεκίνησε σαν πιόνι, αλλά η αλήθεια είναι μία: έμαθε να κινεί ο ίδιος τα νήματα και σήμερα, κάθε φορά που σηκώνεται για step-back τρίποντο, γνωρίζεις ότι βλέπεις ένα ακόμα κεφάλαιο από την ιστορία ενός Βασιλιά που προέβλεψε και κυρίως δούλεψε για το μεγαλείο του, από μικρό παιδί.
