Ο Giannis Fejzullai ζει και αναπνέει για νέες προκλήσεις

Ο πρωταθλητής στο kickboxing και αθλητής του Betshop.gr, Giannis Fejzullai  αποκαλύπτει στο Ratpack.gr ότι δεν αισθάνεται φόβο μέσα στις τέσσερις γωνίες.

Για έναν πρωταθλητή όλα μοιάζουν ρόδινα και φανταχτερά, όταν απολαμβάνει τους καρπούς της νίκης από το σκαλί της κορυφής. Τη στιγμή όμως που θα τον ρίξεις από αυτήν, ο κόσμος του κλονίζεται, το κοινό τον αντιμετωπίζει ως κοινό θνητό, ενώ ο ίδιος ο παλεύει με εσωτερικούς δαίμονες και την αμφιβολία για τον εαυτό του. O Giannis Fejzullai δεν άφησε ποτέ την ήττα να σταθεί εμπόδιο στην εξέλιξή του ως εκ των κορυφαίων kickboxer, για αυτό και πάντα επέστρεφε καλύτερος και πιο αγριεμένος.

Αυτήν τη στιγμή, ωστόσο, έχει να αντιμετωπίσει την πιο «ύπουλη» ήττα στην καριέρα του, έναν σοβαρό τραυματισμό στο χιαστό, γεγονός που θα τον κρατήσει μακριά από τα ρινγκ για καιρό. Οι λέξεις «φόβος» και «αμφιβολία» δεν υπάρχουν στο λεξιλόγιο του Έλληνα πρωταθλητή, καθώς στο πλευρό του μαζί με το Betshop.gr που δεν έφυγε ποτέ από δίπλα του, έχει το μεγαλύτερο κίνητρο που μπορεί να του δώσει δύναμη να συνεχίσει να παλεύει και να φτάσει εκ νέου στην κορυφή. Αυτό που μας αποκαλύπτει στη συνέντευξη που ακολουθεί:

 

-Έχεις περάσει από πολλά μαχητικά αθλήματα μέχρι να καταλήξεις στο kickboxing; Τι ήταν αυτό που σε κέρδισε σε αυτό σε σχέση με τα υπόλοιπα;.

Το kick-boxing με κέρδισε από την αρχή και αποφάσισα να ασχοληθώ μόνο με αυτό. Αυτό που με γοήτευσε είναι το πάθος που βγάζει, η γνήσια εκρηκτικότητα σε σχέση με άλλα μαχητικά αθλήματα. Όταν είσαι στο ρινγκ έχεις απόλυτη ελευθερία, μπορείς να χρησιμοποιήσεις όλα τα μέλη του σώματος σου, χέρια, πόδια, γόνατα. Έτσι κινητοποιείς τις αρθρώσεις και πολλές μυϊκές ομάδες, βελτιώνεις την ισορροπία και την ευλυγισία σου και αποκτάς αστραπιαία αντανακλαστικά.Είναι ταυτόχρονα και άθλημα του μυαλού, γιατί πρέπει σε κλάσματα δευτερολέπτων να παίρνεις αποφάσεις και να αντιδράς με διαφορετική τακτική, για να ανταπεξέλθεις στο ιδιαίτερο στυλ μάχης κάθε αντιπάλου. Στο μέλλον ίσως να ασχοληθώ και με την πυγμαχία, γιατί όσο περνούν τα χρόνια οι τραυματισμοί και η φθορά στο σώμα εντείνονται.

 

fezulai1

 

-Αυτό που δεν καταλαβαίνει ο κόσμος πολλές φορές είναι το πώς μετά από τόσα χτυπήματα κατά τη διάρκεια ενός αγώνα, πώς μπορείς στο τέλος να αγκαλιάζεσαι με τον αντίπαλό σου;

 Μην ξεχνάς ότι το kick-boxing είναι πολεμική τέχνη. Αντιμετωπίζεις έναν αντίπαλο, με τον οποίο μάχεσαι σώμα με σώμα, με γροθιές και κλωτσιές, κάνεις επίθεση και αμύνεσαι γεμάτος ένταση σε μια κατάσταση, όπου όλα “χτυπάνε κόκκινο”. Είσαι σε μια κατάσταση μάχης! Όταν ο οργανισμός σου μπαίνει σε αυτό το mode, η προσήλωση και η πώρωση σε κυριεύουν και ξεχνάς τι συμβαίνει τριγύρω σου. Φυσικά, εκείνη τη στιγμή απέναντί σου βρίσκεται κάποιος που θέλεις να χάσει. Όταν όμως ο αγώνας τελειώσει και αυτή η ένταση καταλαγιάσει, τότε η κίνηση να αγκαλιάσεις τον αντίπαλο σου βγαίνει αυθόρμητα. Ειδικά όταν κερδίζεις τον αγώνα. Εκείνη τη στιγμή τα ξεχνάς όλα. Εγώ το νιώθω σαν αποσυμπίεση, το σημείο όπου το σώμα έχει καταπονηθεί σε υπερβολικά υψηλούς ρυθμούς και το μυαλό μοιάζει σαν να μην μπορεί να ακολουθήσει και απλά… το κάνεις χαλαρά και ασυναίσθητα! Αυτό φυσικά σε περίπτωση που είσαι ο νικητής. Γιατί εάν είσαι ο ηττημένος, τότε συνήθως αγκαλιάζεις τον αντίπαλο με βαριά καρδιά (σ.σ. γέλια).

 

-Τελικά ποιος είναι ο μεγαλύτερος εχθρός σου στο kickboxing: Ο αντίπαλος στην απέναντι γωνία ή ο ίδιος σου ο εαυτός;

Και τα δύο έχουν ίδια σημασία. Πολλές φορές εαυτός σου μπορεί να αποδειχθεί πολύ σκληρός αντίπαλος, γιατί η μάχη πάνω στο ρινγκ συμβαίνει και μέσα σου. Στην προπόνηση και την προετοιμασία δουλεύεις με το μυαλό στον αντίπαλο, τις κινήσεις σου, προσπαθείς να προβλέψεις την έκβαση, να είσαι ένα βήμα μπροστά. Και μετά, είναι και οι τραυματισμοί, που όταν συμβαίνουν σε οδηγούν σε μια αμφισβήτηση του εαυτού σου, σε κάνουν να σκέφτεσαι αν θα τα καταφέρεις και αν το σώμα σου θα ακολουθήσει αυτό που θέλει το μυαλό και το πνεύμα. 

Όταν μάλιστα οι τραυματισμοί γίνονται αφορμή να χάσεις αγώνες, απογοητεύεσαι με τον εαυτό σου. Προσωπικά, προσπαθώ συνεχώς να ξεπερνάω τα όρια μου. Αγώνα με τον αγώνα γίνομαι καλύτερος και παλεύω να φτάσω όσο ψηλότερα μπορώ. Βέβαια, έχει πάντα μεγάλη σημασία και ποιος είναι ο αντίπαλος. Άλλωστε, αυτός σου δίνει το κίνητρο να διεκδικήσεις τη νίκη και να κάνεις την προσωπική σου υπέρβαση… σε πωρώνει ή σε εκνευρίζει. Σε κάποιες περιπτώσεις γίνεται και βεντέτα! Έχουν υπάρξει -και θα υπάρξουν- αγώνες που πεισμώνω για τη νίκη λόγω του συγκεκριμένου αντιπάλου!

 

fezulai2

 

-Πρόσφατα βίωσες με τον σκληρότερο τρόπο την ήττα σε τελικό διοργάνωσης χωρίς να μπορείς να κάνεις κάτι (Σερβία). Πόσο δύσκολο είναι για έναν αθλητή να φτάνει τόσο κοντά στον τίτλο αλλά να μην μπορεί να τον διεκδικήσει λόγω τραυματισμού (περαστικά);

Όταν φτάνεις τόσο κοντά στην πηγή και δεν πίνει νερό, είναι πάρα πολύ ψυχοφθόρο. Στις συγκεκριμένες διοργανώσεις διαδραματίζει σημαντικό ρόλο ο προηγούμενος αγώνας που δίνεις, πριν φτάσεις στον τελικό. Από το πόσο καταπονημένος θα βγεις από το πρώτο παιχνίδι και σε τι κατάσταση θα είναι το σώμα σου όταν φτάσει η ώρα τελικού.  Σε αυτό το τουρνουά από την αρχή πονούσα πολύ και είχα βάλει ξυλοκαΐνη στο πόδι και δεν ένιωθα τα χτυπήματα. Έδωσα μια σκληρή μάχη για να κερδίσω και να προκριθώ και δεν υπολόγιζα καθόλου την επιβάρυνση στο σώμα μου. Μόλις όμως ο αγώνας τελείωσε και ετοιμαζόμουν για τον τελικό, η επίδραση της ξυλοκαΐνης πέρασε και άρχισε να με πονάει αφάνταστα το γόνατο και ο κάτω χιαστός. Δεν άντεξα! Μέσα μου ήθελα τόσο πολύ να ανέβω στο ρινγκ και να αποδείξω ότι μπορώ να νικήσω και ήταν εξαιρετικά δύσκολο να αποδεχτώ για τον εαυτό μου ότι πρέπει να κάνω πίσω. Με στεναχώρησε πολύ. Ήθελα να συνεχίσω, όμως συνειδητοποίησα ότι αν ανέβαινα στο ρινγκ δε θα άντεχα και η ζημιά θα ήταν μεγαλύτερη… αν όχι ανεπανόρθωτη.

 

-Σε ένα άθλημα που η επαφή και τα χτυπήματα είναι βασική αρχή, πόσο δύσκολο είναι να επιστρέψεις μετά από έναν τέτοιο τραυματισμό;

Όπως ανέφερα και πριν, στο kickboxing υπάρχει μεγάλη ένταση, σωματική επαφή και κοντινά χτυπήματα, άρα ατυχείς στιγμές -όπως οι τραυματισμοί- είναι συνηθισμένο φαινόμενο. Όταν αγωνίζεσαι σε αυτό το επίπεδο με επαγγελματίες και έμπειρους μαχητές είναι αναμενόμενο να συμβούν. Εμένα οι τραυματισμοί με πεισμώνουν και με κάνουν δυνατότερο. Έχω μάθει να αντιμετωπίζω τις αναποδιές, να πιέζω τον εαυτό μου να υπομείνει τις δυσκολίες και πιστεύω ότι αυτή η νοοτροπία με έχει οδηγήσει στις πολλές και σημαντικές διακρίσεις. Ακόμα και στις ήττες! Παρόλο που δεν είναι πολλές -έχω χάσει 5 παιχνίδια από τα περίπου 80 που έχω δώσει-, κάθε φορά που έχανα την επόμενη μέρα ήμουν πιο αποφασισμένος.

 

 fezulai3

 

-Τι είναι αυτό που σε εμπνέει καθημερινά για να μπαίνεις στο ρινγκ και να ξεπερνάς τις προκλήσεις που συναντάς; 

Χωρίς δεύτερη σκέψη η γυναίκα μου και τα παιδιά μου! Ειδικά η γυναίκα μου, με ζει καθημερινά στις προπονήσεις και με στηρίζει τόσα χρόνια, παρόλο που έχει να διαχειριστεί τη δουλειά της, τα παιδιά και το σπίτι. Είναι πολύ δυναμική. Εάν δεν την είχα δίπλα μου, δε θα είχα φτάσει μέχρι εδώ. Η οικογένειά μου είναι το Α και το Ω για να ανεβαίνω στο ρινγκ και να ξεπερνώ όλα τα εμπόδια. 

Από εκεί και πέρα καθοριστικό ρόλο για την πορεία μου τα τελευταία χρόνια, παίζει και το betshop.gr, που με στηρίζει ως Μεγάλος Χορηγός. Είναι πολύ σημαντικό στο χώρο του kick-boxing, όπως και σε όλα τα αθλήματα που δεν τραβούν τόσο πολύ τα βλέμματα και οι χορηγίες είναι περιορισμένες, να έρχονται άνθρωποι όπως η ομάδα του betshop.gr και να δείχνουν τόσο έμπρακτα την υποστήριξη τους. Δεν είναι τόσο συχνό φαινόμενο, με εξαίρεση τους δικούς σου ανθρώπους που θα είναι πάντα δίπλα σου, να βλέπεις ότι υπάρχουν και άλλοι άνθρωποι που δείχνουν πίστη σε εσένα. Τους νιώθω πραγματικά οικογένεια μου!

Για να μάθετε περισσότερα για το χορηγικό πρόγραμμα του betshop.gr επισκεφτείτε το https://sponsorships.betshop.gr/el/



©2016-2024 Ratpack.gr - All rights reserved