Στο Χόλιγουντ υπάρχει ένας άγραφος κανόνας. Κερδίζεις Όσκαρ; Η καριέρα και οι προτάσεις παίρνουν «φωτιά» στα επόμενα χρόνια. Η μία ταινία διαδέχεται την άλλη, συνεργάζεσαι με κορυφαία ονόματα, μεγάλα budgets, μεγάλα συμβόλαια, μπορεί και να τσιμπήσεις και κάνα ρόλο σε blockbuster film, τύπου Superhero ή sci-fi. Είναι η στιγμή που «πρέπει» να χτίσεις momentum. Να εξαργυρώσεις. Να τρέξεις.
Ο Adrien Brody όμως δεν έτρεξε. Κέρδισε το Όσκαρ Α’ Αντρικού Ρόλου για το The Brutalist, μια εξαντλητική, απαιτητική, υπερβολικά καταπονητική ερμηνεία και ύστερα… πάρκαρε. Είχε ανάγκη για ξεκούραση. Εδώ που τα λέμε το ξέρει το έργο, καθώς το έχει ξαναπεράσει στις αρχές των ‘00s με την ταινία The Pianist.
@therealadrienbrody the embrace of change the soul thrives, beyond the physical it survives. Love each other and yourselves.#foryou #goodvibes #adrienbrodyedit #adrienbrody #v ♬ original sound - Adrien Brody
Adrien Brody: Πώς να Είσαι Άντρας Χωρίς να το Φωνάζεις
Δεν πάτησε pause όμως γιατί δεν έχει προτάσεις. Το αντίθετο. Όπως ο ίδιος παραδέχεται, οι ευκαιρίες παραμένουν εκεί, απλώς καμία δεν του φάνηκε σωστή. Και αυτό, σε έναν κόσμο που συγχέει τη διαθεσιμότητα με την αξία, είναι στάση ζωής.
Το σπάνιο είδος άντρα: αυτός που ξέρει πότε να περιμένει
Ο Brody δεν είναι ο τύπος που φοβάται ότι θα ξεχαστεί. Δεν τον νοιάζει να «μείνει relevant» με το ζόρι, ούτε και κυνηγάει εξώφυλλα ή ρόλους απλώς για να υπάρχει.
«Δεν πήρα καμία ταινία μετά το The Brutalist. Όχι επειδή δεν υπήρχαν ενδιαφέρουσες προτάσεις, αλλά επειδή δεν ένιωθα ότι ήταν σωστό», ήταν οι δηλώσεις του. Και το να μπορείς να πεις όχι, όταν όλοι περιμένουν να πεις ναι, είναι το σημείο που ξεχωρίζει ένας άντρας από το αγόρι.
Στην πραγματική ζωή, όχι μόνο στο σινεμά, αυτό μεταφράζεται ως αυτοσεβασμός. Να μην μπαίνεις σε σχέσεις επειδή «πρέπει», όμως και να μην παίρνεις δουλειές επειδή φοβάσαι τη σιωπή. Να μην γεμίζεις το πρόγραμμα απλώς για να νιώθεις απαραίτητος.
Ο Adrien Brody σε καλεί ν’ αγκαλιάσεις το αγγελικό menswear
Το μάθημα που έμαθε… αργά (και σωστά)
Ο Brody δεν μιλάει θεωρητικά. Έχει κάνει τα λάθη του. Μετά το πρώτο του Όσκαρ για τον Πιανίστα το 2003, πίστεψε ότι είχε λιγότερα να αποδείξει. Πήρε ρόλους που του φάνηκαν απλώς «ενδιαφέροντες». Δεν σκέφτηκε πάντα τη μεγάλη εικόνα. «Ήμουν νέος και μου πήρε χρόνο να καταλάβω ότι έχεις ευθύνη απέναντι στην πορεία σου», όπως παραδέχεται.
Μια ατάκα που δεν αφορά μόνο τους ηθοποιούς, αλλά κάθε άντρα εκεί έξω που κάποια στιγμή συνειδητοποιεί ότι το ταλέντο δεν αρκεί και ότι οι επιλογές -και κυρίως οι μη επιλογές- είναι αυτές που σε ορίζουν. Ο Adrien Brody, άλλωστε, δεν είναι “cool” με τον επιφανειακό τρόπο, ούτε και κάνα party animal. Δεν είναι άλλη μία social butterfly κάτι που αποδεικνύεται από την παρουσία του στα γυρίσματα των projects του στα οποία είναι σχεδόν ερημίτης. Δεν τρώει για να μη βαραίνει και κυρίως δεν μπερδεύει τη δουλειά με την απόδραση.
«Δεν έχω προσωπική ζωή στα γυρίσματα», λέει χωρίς δράμα και ακούγεται σαν κόουτς μπάσκετ όταν πρόκειται να μιλήσει για τακτική.
Γιατί το να τα παρατήσεις δεν είναι ποτέ επιλογή
Γιατί αυτό ακριβώς βλέπει την υποκριτική ως αντοχή, συγκέντρωση και αυτοέλεγχο. Ίσως γι’ αυτό το The Brutalist, ένα τρίωρο, σκληρό φιλμ, γυρισμένο σε 23 ημέρες με ελάχιστα μέσα, να μοιάζει τόσο αυθεντικό. Γιατί έγινε από ανθρώπους που δεν έψαχναν ευκολίες και κυρίως έναν πρωταγωνιστή που η επιτυχία δεν τον υποχρέωσε ποτέ.
Το αντρικό πρότυπο που δεν φωνάζει
Ο Adrien Brody δεν θα σου πει πώς να ζήσεις, ούτε και πουλάει φιλοσοφία ζωής. Απλώς κάνει κάτι σπάνιο. Σέβεται τον χρόνο του, το σώμα του και τη δουλειά του.
Και σε έναν κόσμο που τρέχει πανικόβλητος προς το «επόμενο», αυτό από μόνο του είναι μοναδικό, ή αλλιώς το πιο αντρικό πράγμα που μπορείς να κάνεις μετά από την επίτευξη ενός μεγάλου στόχου σου. Η λύση ενδεχομένως δεν είναι να ζητήσεις κι άλλη πρόκληση άμεσα, αλλά να καθίσεις ήσυχος, να κοιτάξεις τι έκανες σωστά και να περιμένεις μέχρι να έρθει η επόμενη σωστή στιγμή.
Ο Joel Edgerton είπε τις καλύτερες ατάκες για το «τι σημαίνει να είσαι άντρας»
Όχι επειδή δεν μπορείς, αλλά επειδή δεν βιάζεσαι.
