Ρε φίλε, κάτσε λίγο να το συζητήσουμε σοβαρά. Έχει μπει Σεπτέμβρης. Έχουμε βγάλει τα σχολικά, έχουμε κανονίσει διακοποδάνεια, έχουμε αρχίσει τα “μπρος-πίσω” με τη δουλειά, και… μπαμ! Εκεί που πας να χαλαρώσεις με την μπύρα σου, εμφανίζεται το καφέ «ελικόπτερο». Ναι, μιλάω για την κατσαρίδα. Εκείνο το πράγμα που αντέχει σε πυρηνική καταστροφή, αλλά βρίσκει πάντα τρόπο να σου κόψει την ανάσα όταν ανοίγεις το φως στην κουζίνα.
Και να πεις ότι είναι Ιούλιος, να το καταλάβω. Ζέστη, υγρασία, παράθυρα ανοιχτά. Οκ, παλεύεται. Αλλά ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ; Δηλαδή πόσο ανεξίτηλη παρουσία θέλουν να έχουν αυτές οι σιχαμερές; Να τις βάλουμε και στους εκλογικούς καταλόγους; Ας ξεκινήσουμε με το βασικό: κανένας άντρας δεν γεννήθηκε προετοιμασμένος για αυτή τη μάχη. Από μικρός σου λένε «να γίνεις δυνατός», «να προστατεύεις», «να μη φοβάσαι τίποτα». Ωραία όλα αυτά, αλλά για πες μου: τι να την κάνεις τη μυϊκή μάζα όταν μπροστά σου έρχεται το καφετί φουσκωτό με τα μουστάκια; Ειδικά όταν πετάει. Εκεί, φίλε, δεν έχει macho. Εκεί σε προδίδει και η φωνή σου, που ξαφνικά γίνεται πιο πρίμα κι από τον Μπόνο των U2.
Το ζευγάρι σε κατάσταση συναγερμού
Η σκηνή είναι κλασική. Εσύ κάθεσαι στον καναπέ με το κινητό, η σύντροφος στην κουζίνα φτιάχνει κάτι. Ξαφνικά ακούγεται η κραυγή που θα έκανε τον Νεϊμάρ να ντραπεί για τις βουτιές του. «ΚΑΤΣΑΡΙΔΑΑΑΑΑΑ!». Εκεί σταματάει ο χρόνος. Πρέπει να πάρεις απόφαση. Ή μπαίνεις στη μάχη ή παριστάνεις ότι «ναι, σε λίγο, αγάπη μου, άσε με πρώτα να τελειώσω το level». Προφανώς, αν κάνεις το δεύτερο, θα σε κοιτάει μέχρι τα Χριστούγεννα με ύφος «άχρηστος».
Οι τεχνικές αντιμετώπισης
Και φτάνουμε στο ζουμί. Ο κάθε άντρας έχει τις δικές του μεθόδους. Άλλος ορκίζεται στο σαγιονάρα-σπριντ: εκείνο το γρήγορο «πατ» που αφήνει σημάδι στον τοίχο για πάντα. Άλλος είναι του ψεκαστικού: «φέρτε Baygon να πνιγεί το θηρίο». Υπάρχει βέβαια και η σχολή της παγίδας με το ποτήρι, που συνήθως συνοδεύεται από την ατάκα: «έλα, βγάλ’ το εσύ έξω γιατί εγώ δεν μπορώ». Και βέβαια, υπάρχει και η dark πλευρά, αυτή που σε βλέπει να ανοίγεις την πόρτα και να κάνεις «άντε πήγαινε στο τσακίδια μωρή τυχοδιώκτρια».
Όλα καλά μέχρι να πετάξει. Εκεί ακυρώνονται οι νόμοι της λογικής. Είσαι έτοιμος να ορμήσεις, και ξαφνικά σηκώνει φτερά και κάνει τον γύρο του σαλονιού σαν F-16. Εκεί, φίλε, ο αντρικός εγωισμός πάει περίπατο. Τρέχεις, σκύβεις, βρίζεις, και στο τέλος βρίσκεσαι κρυμμένος πίσω από την πόρτα, ενώ η δικιά σου έχει σκαρφαλώσει στον καναπέ. Ζευγάρι του Netflix; Όχι. Ζευγάρι του National Geographic. Και άλλη μια αιώνια απορία: Μα καλά, γιατί τον Σεπτέμβρη; Δεν έχουν πάει κι αυτές διακοπές; Δεν έχουν γυρίσει στα υπόγεια τους να κάνουν restart για τον χειμώνα; Όχι, φίλε. Γιατί η κατσαρίδα είναι η ultimate survivor. Και να σου πω και το άλλο; Αν ποτέ γίνει Αποκάλυψη, μόνο αυτές κι ο Bruce Willis θα μείνουν.
Tips επιβίωσης (για να μη σε κοροϊδεύει το κορίτσι σου)
1. Προμήθευσε το σπίτι με spray. Μην το παίζεις ήρωας με τη σαγιονάρα πάντα. Κάποια στιγμή θα σου ξεφύγει.
2. Κλείνε χαραμάδες. Ναι, εκεί από το μπαλκόνι που λες «έλα μωρέ, τίποτα δεν μπαίνει». Μπαίνει.
3. Δείξε θάρρος, έστω και fake. Ακόμα κι αν τρέμεις, κάνε το βήμα. Η δικιά σου θα σε κοιτάει σαν gladiator.
4. Μάθε να γελάς. Γιατί αν δεν γελάσεις, θα κλαις που σε έκανε μια κατσαρίδα να πηδήξεις πιο ψηλά κι από τον Γιάννη Αντετοκούνμπο.
Ο Σεπτέμβρης, λοιπόν, δεν είναι μόνο σχολεία, δεν είναι μόνο «μπες-βγες» στα γυμναστήρια, δεν είναι μόνο επιστροφή στη ρουτίνα. Είναι και το τελευταίο clash με τον αθάνατο εχθρό. Οπότε, φίλε, πάρε βαθιά ανάσα, φόρα το αντρικό σου ύφος και θυμήσου: εκείνη μπορεί να πετάει, αλλά εσύ έχεις λογική, ψεκαστικό και… την υποχρέωση να σώσεις το σπίτι.
Γιατί στο τέλος της μέρας, η μάχη με την κατσαρίδα δεν είναι απλώς επιβίωση. Είναι τεστ σχέσης. Αν βγεις νικητής, δεν κερδίζεις μόνο την ηρεμία σου, αλλά και τον σεβασμό της συντρόφου σου. Μέχρι, βέβαια, τον επόμενο Σεπτέμβρη
