Πολλά είχαν αλλάξει από τότε που ο Μάικλ Τζόρνταν αποχώρησε για πρώτη φορά από το ΝΒΑ το 1993 μέχρι την επιστροφή του τον Μάρτιο του 1995. Το πρωτάθλημα είχε αρχίσει να αλλάζει, το ίδιο είχαν κάνει και οι Σικάγο Μπούλς με τον Πίπεν να παίρνει την ομάδα πάνω του.
Scottie Pippen: O αξιολάτρευτος τύπος που σεβάστηκε όσο κανένας άλλος το μπάσκετ
Με τον Μάικλ Τζόρνταν να παίζει μπέιζμπολ, οι Μπουλς είχαν μετατραπεί από αυτοκρατορία σε ομάδα που αναζητούσε τη νέα της ταυτότητα. Δεν τα παράτησαν, αλλά δεν αποτελούσαν την ίδια απειλή που χαρακτήρισε τις αρχές της δεκαετίας του '90. Έτσι, όταν ο Τζόρνταν επέστρεψε, όλα άλλαξαν και πάλι.
Φυσικά ο Τζόρνταν εξακολουθούσε να είναι ο ηγέτης της ομάδας, όσοι όμως ήρθαν μετά το πρώτο Goodbye, είχαν μια δυσκολία στο να τον συνηθίσουν.
«Νομίζω ότι πολλοί παίκτες το βρήκαν πολύ δύσκολο», είπε ο Σκότι Πίπεν, ο οποίος έπαιξε 478 παιχνίδια με τον Τζόρνταν πριν από την πρώτη του αποχώρηση. «Ο Μάικλ έφερνε ένα διαφορετικό είδος πίεσης στο παιχνίδι. Και νομίζω ότι πολλοί από τους παίκτες που είχαν έρθει εκεί και ένιωθαν πολύ άνετα, συνειδητοποίησαν ότι έπρεπε να ξεκινήσουν από την αρχή».
Παίκτες όπως οι Λόνγκλεϊ, Κερ, Γουένινγκτον και Μπέχλερ, είχαν δημιουργήσει ήδη μια χημεία με τον Σκότι ως τον αδιαμφισβήτητο ηγέτη της ομάδας. Είδικα ο Λόνγκλεϊ είχε προσαρμοστεί ως βασικός σέντερ των Μπουλς, ενώ ο Κερ ήταν πλέον από τους πιο αξιόπιστος σουτέρ. Αλλά η επιστροφή του Τζόρνταν δεν ήρθε με χρόνο προσαρμογής, και αυτό οδήγησε σε ένα τεράστιο μπέρδεμα επαναπροσδιορισμό των προσδοκιών της ομάδας. Κυρίως όμως έπρεπε να φέρει πίσω το πώς έπαιζε μέχρι την εποχή του η ομάδα.
Σκότι Πίπεν μας έχεις κουράσει με την γκρίνια σου
Οι Bulls δεν ήταν ο εαυτός τους από το 1993. Έφτασαν στα πλέι οφ το 1994 και το 1995, αλλά χωρίς τον Τζόρνταν δεν τα κατάφεραν ποτέ. Αποκλείστηκαν στον δεύτερο γύρο και τις δύο χρονιές - πρώτα από τους Νικς και στη συνέχεια από τους Μάτζικ και ο θρόνος του NBA, πήγε για δύο χρόνια στους ονειρικούς Ρόκετς του Χακίμ Ολάζουον.
«Δεν είχαμε μπει απλά στο δικό μου παιχνίδι», είπε ο Πίπεν, αναλογιζόμενος εκείνη την περίοδο προσαρμογής. «Ήμασταν στο παιχνίδι και το δικό μου και του Μάικλ και έπρεπε να αλλάξουμε κάπως τον τρόπο που κάνουμε τα πράγματα».
Το ρεκόρ του Σικάγο με την επιστροφή του Μάικλ Τζόρνταν το 1995 έγινε καλύτερο - 13 νίκες και τέσσερις ήττες - αλλά ποτέ δεν άγγιξαν το τέλειο. Έπρεπε να περιμένουν απλώς μέχρι το επόμενο καλοκαίρι που ο γενικός διευθυντής της ομάδας, Τζέρι Κράουζ, έκανε την τελευταία και πιο σημαντική πινελιά: Έφερε τον Ντένις Ρόντμαν.
Το επικό διήμερο του Dennis Rodman στο Las Vegas γίνεται ταινία
Τα υπόλοιπα είναι ιστορία.
