Πόσο δύσκολο είναι να βγει κάτι αστείο σε ελληνικό γήπεδο χωρίς να βρωμάει τοξικότητα και «γαλλικά»; Πολύ. Πάρα πολύ. Κι όμως, έγινε.
Στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδος – Ολυμπιακός εναντίον ΟΦΗ, το ματς μπορεί να κύλησε χωρίς ιδιαίτερες εκπλήξεις (2-0 και… άντε γεια), αλλά αυτό που έμεινε δεν ήταν ούτε οι φάσεις, ούτε τα γκολ. Ήταν ένα σύνθημα. Πέντε λέξεις. Ένα ρυθμικό, απλό τρολάρισμα:
«Αντίο, αντίο, θα χάσετε το πλοίο»
Ειπωμένο από τη μία πλευρά της εξέδρας προς την άλλη, με τους οπαδούς του ΟΦΗ να έχουν κάνει το ταξίδι από την Κρήτη στο ΟΑΚΑ με πλοία, αεροπλάνα και ό,τι άλλο κυκλοφορεί, το σύνθημα χτύπησε ακριβώς εκεί που έπρεπε: στο φιλικό (και λίγο πικρό) πείραγμα.
Δεν υπήρχε βρισιά. Δεν υπήρχε χολή. Ήταν το είδος της καζούρας που κάνει τους απέναντι να στραβοχαμογελάνε όσο και να εκνευρίζονται. Ήταν… πολιτισμένη καφρίλα.
Στην εποχή που κάθε γήπεδο είναι γεμάτο ξύλινα κλισέ, προκάτ μπινελίκια και θορυβώδεις πατριωτισμούς, το «θα χάσετε το πλοίο» ήταν ό,τι πιο γνήσια αστείο ακούστηκε τελευταία. Ένα inside joke, που για μία στιγμή ένωσε κοινό, τηλεθεατές και timeline στο ίδιο χαμόγελο.
Γιατί, ναι...
- Ήταν πανέξυπνο.
- Δεν προσέβαλε κανέναν (εκτός ίσως από τα ακτοπλοϊκά).
- Και κυρίως, ήταν το μόνο που θα θυμόμαστε από έναν τελικό χωρίς σασπένς.
Αν κάτι μας έμαθε το σύνθημα, είναι ότι το χιούμορ – το καλό, το γήπεδο-έξυπνο – λείπει. Και όταν εμφανίζεται, δεν έχει σημασία ποιος το λέει. Αρκεί που ειπώθηκε.
