Αν μπορούσαμε να παρομοιάσουμε τον ποδοσφαιρικό Ολυμπιακό με κάτι, θα λέγαμε ότι είναι κάτι ανάμεσα σε αρχιερέα και βασιλιά. Όμως, ακόμα και οι βασιλιάδες υποτιμούν τον αδύναμο και πολλές φορές βρίσκονται με την πλάτη στον τοίχο. Και αν μια σύγκρουση με Παναθηναϊκό, ΑΕΚ και ΠΑΟΚ μας θυμίζει πολλές τιτανομαχίες, υπάρχουν και εκείνοι οι τελικοί που έμοιαζαν με μια μάχη βγαλμένη από τη Βίβλο: Ένας Γολιάθ εναντίον Δαυίδ. Και ως συνήθως σε αυτή την ιστορία «Γολιάθ» ήταν οι ερυθρόλευκοι, με τη διαφορά όμως ότι δεν έχανε από το αουτσάιντερ.
Ας θυμηθούμε τις φορές που ο Ολυμπιακός στάθηκε απέναντι σε κάποιον «μικρό» — και του υπενθύμισε ότι τα παραμύθια σπάνια έχουν happy end για τον φτωχό.
2014–15: Ολυμπιακός – Ξάνθη 3-1
Ήταν το «έργο» που όλοι ήξεραν το φινάλε πριν καν πέσει η πρώτη σέντρα. Ο Ολυμπιακός έκανε πάρτι με άρωμα τίτλου και η Ξάνθη – όσο φιλότιμη και αν στάθηκε – απλώς... πλήρωσε είσοδο. Ο Φουστέρ, ο Ντομίνγκες και η βαριά φανέλα έκαναν τη δουλειά. Η Ξάνθη τίμησε τη στιγμή, ο Ολυμπιακός όμως πήρε το τρόπαιο.
2012–13: Ολυμπιακός – Αστέρας Τρίπολης 3-1 (παρ.)
Αυτός ήταν τελικός με σασπένς και νεύρα. Ο Αστέρας πάλεψε σαν άλλος Σπαρτιάτης, έστειλε το ματς στην παράταση, είδε τον διαιτητή Γιάχο να διαμορφώνει το αποτέλεσμα, αλλά τελικά... το DNA του Ολυμπιακού μίλησε.
2011–12: Ολυμπιακός – Ατρόμητος 2-1 (παρ.)
Το παιχνίδι που τρόμαξε για λίγο τον Πειραιά. Ο Ατρόμητος φλέρταρε με το θαύμα, αλλά το φλερτ τελικά δεν εξελίχθηκε σε κάτι παραπάνω. Ο Ολυμπιακός ξύπνησε την κρίσιμη στιγμή και έγραψε το όνομα του σε άλλη μία κούπα, ενώ οι Περιστεριώτες πήραν τα εύσημα.
2007–08 & 2004–05: Ολυμπιακός – Άρης 2-0 και 3-0
Δύο τελικοί, ίδιο αποτέλεσμα: ξεκάθαρη κυριαρχία. Ο Άρης πήγε για το «μπαμ», αλλά ο Ολυμπιακός πήγε για business as usual. Το 3-0 του 2005 ήταν σαφέστατα μια εύκολη υπόθεση με τον Άρη να υποβιβάζεται κιόλας, ενώ το 2-0 του 2008 είχε σαφώς μεγαλύτερη αγωνία.
1989–90: Ολυμπιακός – ΟΦΗ 4-2
Πίσω σε μια εποχή με ξυρισμένα μουστάκια και γήπεδα που μύριζαν τσιμέντο και ιστορία. Ο ΟΦΗ του Γκέραρντ ήθελε να κάνει το αδιανόητο, αλλά ο Ολυμπιακός ήταν... Θρύλος, ακόμα και σε μία «πέτρινη» για εκείνον εποχή. Σε έναν τελικό με 6 γκολ, ο Ολυμπιακός είπε "όποιος θέλει να παίξει μπαλίτσα, ας κρατήσει ισορροπία πρώτα." Κι αυτό έκανε.
Ολυμπιακός: Ο βασιλιάς απέναντι στους επίδοξους σφετεριστές
Κάθε τελικός Κυπέλλου απέναντι σε μη-παραδοσιακό αντίπαλο, είναι μια υπενθύμιση ότι στο ελληνικό ποδόσφαιρο, ο Ολυμπιακός είναι κάτι παραπάνω από φαβορί. Οι «μικροί» ωστόσο έχουν κάθε δικαίωμα να ονειρεύονται, να παλεύουν και να ελπίζουν.
Γιατί στα παραμύθια, καλοί οι Δαυίδ, αλλά στο τέλος... ο Γολιάθ κερδίζει.
