H νέα Aston Martin DB12 πιστεύει ότι είναι μια κατηγορία από μόνη της

Δεν είναι ούτε supercar, δεν είναι ούτε grand tourer, είναι ένα super tourer.

H Aston Martin δεν μασάει τα λόγια της, ούτε τα ξοδεύει σε μετριοφροσύνη. Η DB12 είναι ένα αυτοκίνητο που δεν ξεχωρίζει την παρουσία της στην πίστα από αυτή στον αυτοκινητόδρομο. Ένας συνδυασμός supercar και grand tourer που μπορεί να πηγαίνει από πίστα σε πίστα ανά την Ευρώπη και να γυρίζει σε ρυθμούς αγωνιστικού. Ανέφικτο; Με τη φόρα που έχει πάρει η αναγεννημένη βρετανική φίρμα, όχι και τόσο και αυτή τη φορά το έκανε χωρίς τη βοήθεια του Q.

 

 

Φυσικά η μεγάλη είδηση είναι οι 4 κύλινδροι που λείπουν κάτω από καπό. Ο V12 κινητήρας βαίνει προς συνταξιοδότηση αδυνατώντας να ανταποκριθεί στις προδιαγραφές ρύπων και η DB12 χρησιμοποιεί τον γνωστό V8 των 4 λίτρων της AMG που χρησιμοποιούν και σε άλλα μοντέλα οι Βρετανοί. Για τις ανάγκες ενός super tourer όμως, έπρεπε να γίνουν αρκετές αλλαγές στο γερμανικό μοτέρ. 

Πιο άγριοι εκκεντροφόροι, μεγαλύτερα τούρμπο, μεγαλύτερα και περισσότερα ψυγεία νερού και λαδιού και κάπως έτσι βρέθηκαν 150 ίπποι περισσότεροι από όσους αποδίδει το ίδιο μοτέρ που έχει και η λίαν συντόμως απερχόμενη DB11. Η νέα DB12 αποδίδει 680 άλογα, κάτι λιγότερο δηλαδή από τα 717 της κορυφαίας DBS για να μην επισκιάσει τη μεγάλη αδερφή.

Το οκτάρι αυτόματο κιβώτιο βασίζεται στα υπάρχοντα της Aston Martin, αλλά για την DB12 έχει πιο κοντή τελική μετάδοση, κάτι που της επιτρέπει να πιάνει τα  0-100 σε μόλις 3,6 sec και μια τελικά που ξεπερνά κατά τι τα 320χαω. Αυτό που λέγαμε ότι παίζει ταυτόχρονα σε δύο κατηγορίες κάνοντας τα πάντα καλά. 

 

 

Στη λίστα των έξτρα είναι τα κεραμικά φρένα, ώστε να μπορεί ο καθένας να κρίνει αν θέλει να της δώσει έναν ακόμα πιο supercar χαρακτήρα στην DB12. Εκεί όμως που είναι ξεκάθαρα supercar είναι στον εξωτερικό της σχεδιασμό.

Τραβώντας μια διαχωριστική γραμμή από την DB11, δανείζεται στοιχεία από την DBS γλυκαίνοντας κάπως τις γραμμές της με το τελικό αποτέλεσμα να μοιάζει με αυτό που θα ήθελε να φτιάξει ιδανικά η Ferrari κάθε φορά που παρουσιάζει ένα 2+2 κουπέ που όμως δεν καταφέρνει να ικανοποιήσει ποτέ, ούτε τους σκληροπυρηνικούς της οπαδούς, αλλά ούτε και όσους ψάχνουν ένα στιλάτο και άνετο grand tourer. Λέτε οι Βρετανοί να βρήκαν τη λύση της άλυτης εξίσωσης λίγο πριν το τέλος του κινητήρα εσωτερικής καύσης; 



©2016-2024 Ratpack.gr - All rights reserved