Η Οδύσσεια ενός συντάκτη που ποτέ δεν θυμάται που έχει παρκάρει.
Καθηγητής, κριτικός κινηματογράφου, ραδιοφωνικός παραγωγός. Δηλαδή ο κατάλληλος άνθρωπος να μιλήσει για αυτό.
Ένα δοξολογικό Canto (μόνος σου) για τη μοναξιά του «βγαίνειν» και την αποδοτικότητα του «εργάζεσθαι».
Μία φαντασιακή ιστορία ψυχαναγκαστικής προοικονομίας.
Και οι καμπάνες χτυπάνε γι’ αυτούς που δεν έχουν σβέρκο απ’ το headbanging.
