Υπάρχουν βιβλία που ενώ τα διαβάζεις, πρέπει να αντάξεις την πραγματικότητα που σου σερβίρουν. Το «Ταχυδρομείο» του Τσαρλς Μπουκόφσκι είναι ένα τέτοιο βιβλίο. Γραμμένο το 1971 είναι το πρώτο του μυθιστόρημα και, όπως λένε πολλοί, το πιο αυθεντικό του. Δεν είναι απλώς μια ιστορία για έναν ταχυδρομικό υπάλληλο που μισεί τη δουλειά του, αλλά ένας βρόμικος και παλιός καθρέφτης, μέσα στον οποίο βλέπουμε τον εαυτό μας να κάνει κύκλους γύρω από τη ρουτίνα και την απελπισία.
Τσαρλς Μπουκόφσκι: Ο ποιητής που δεν φοβήθηκε τη «βρωμιά»
Ο ήρωας, Χένρι Τσινάσκι -alter ego του ίδιου του Μπουκόφσκι- είναι ένας άνθρωπος που βρέθηκε στο λάθος μέρος για πολύ περισσότερο απ’ όσο άντεχε. Το ταχυδρομείο δεν είναι για αυτόν ένας χώρος εργασίας, αλλά μια μικρογραφία της κόλασης. Ένας κόσμος στον οποίο δεν έχει θέση ή δεν ξέρει πως να έχει θέση. Ένας κόσμος κανόνων, αφεντικών, αναφορών, κουτιών, φακέλων, ωραρίων. Ένας τόπος όπου ο άνθρωπος μετατρέπεται σε εργαλείο παράδοσης και η ψυχή του σε γραμματόσημο που σιγά-σιγά ξεκολλάει. Κι όμως, αυτό το βιβλίο δεν είναι ένας θλιβερός μονόλογος ενός απελπισμένου υπαλλήλου. Είναι σκληρό και σαρκαστικό, σε σημείο που γίνεται λυτρωτικό. Μέσα από το μεθύσι, τις γυναίκες, τα βρισίδια και τα παράπονα, ο Μπουκόφσκι κάνει κάτι βαθιά ανθρώπινο. Εξιστορεί την μοναδική αλήθεια που ξέρει. Μια αλήθεια για τις δουλειές που κάνουμε μόνο για να επιβιώσουμε, για τα πρωινά που ξυπνάμε με το στομάχι δεμένο κόμπο, για τα απογεύματα που μετράμε τις ώρες μέχρι να τελειώσει η βάρδια.
Διάβασε επίσης: Η ασυμβίβαστη ποίηση του Τσαρλς Μπουκόφσκι
Το «Ταχυδρομείο» είναι μια ωδή στην απάθεια, αλλά και μια διαμαρτυρία εναντίον της. Ο Μπουκόφσκι ξέρει ότι ο κόσμος είναι φτιαγμένος έτσι που πρέπει να δουλεύεις για να ζήσεις. Αυτό από μόνο του είναι μια μικρή τραγωδία. Όμως δεν κρύβεται πίσω από θεωρίες. Δεν μιλά για επαναστάσεις, ούτε για ιδεολογίες. Μιλά για το σώμα που κουράζεται, για το μυαλό που σαπίζει μέσα σε μια καρέκλα, για την ψυχή του που επιζητά για οτιδήποτε διαφορετικό γιατι αναγνωρίζει, πως τίποτα από αυτά που βιώνει δεν είναι αληθινό. Ή μάλλον, είναι τόσο αληθινό που δεν μπορεί να επιβιώσει μέσα σε αυτό. Ο Μπουκόφσκι έζησε για αρκετά χρόνια δουλεύοντας στο αμερικανικό ταχυδρομείο και γνωρίζει από πρώτο χέρι τη φθορά του καθημερινού μόχθου. Ξέρει πώς είναι να γυρίζεις σπίτι βρώμικος, άδειος, αλλά με λίγα δολάρια στην τσέπη που θα φύγουν σε μπουκάλια αλκοόλ. Το βιβλίο γράφτηκε μέσα σε λίγες εβδομάδες, ακριβώς μετά που ο Μπουκόφσκι παραιτήθηκε από τη δουλειά του, έχοντας πάρει μια μικρή επιχορήγηση για να αφοσιωθεί στο γράψιμο. Είναι, θα έλεγε κανείς, το ξέσπασμα ενός ανθρώπου που επιτέλους άνοιξε το στόμα του μετά από είκοσι χρόνια σιωπής.
Όπως και στα περισσότερα βιβλία του μετά, δεν περιέχουν κομψές φράσεις και λογοτεχνικά στολίδια. Είναι όμως ξεχωριστό γιατί είναι αληθινό. Μιλάει για κάτι που όλοι γνωρίζουμε αλλά λίγοι τολμούν να πουν. Ότι οι περισσότερες δουλειές που κάνει ο κόσμος εκεί έξω, δεν τον εκφράζουν, δεν τον εξελίσσουν, δεν τον κάνουν καλύτερο. Ο κόσμος κάνει μια σειρά από δουλειές γιατί απλά έτσι πρέπει. Αρκετά χρόνια αργότερα, ο ακαδημαϊκός ανθρωπολόγος Ντέιβιντ Γκρέμπερ θα έγραφε το Bullshit Jobs που θα έθιγε ακριβώς αυτό το θέμα.
O Charles Bukowski μας έμαθε τα κοινά της ζωής με το γράψιμο
Και μέσα σε αυτή τη μουντή καθημερινότητα, ο Μπουκόφσκι βρίσκει έναν περίεργο ρομαντισμό. Ζει με μια παράξενη αξιοπρέπεια. Δεν υποκρίνεται ότι αγαπά αυτό που κάνει. Δεν ψεύδεται. Πηγαίνει στη δουλειά, βρίζει το αφεντικό, πίνει το βράδυ και συνεχίζει. Στο βάθος, αυτή η ωμή ειλικρίνεια είναι μια μορφή ελευθερίας.
Το «Ταχυδρομείο» είναι, τελικά, ένα βιβλίο για το τίμημα της ελευθερίας. Για τη σύγκρουση ανάμεσα στο «πρέπει» και στο «θέλω». Είναι για εκείνους που κοιτούν το ρολόι τους κάθε μέρα στις 8:55 και σκέφτονται «όχι πάλι». Είναι για όσους έχουν αισθανθεί πως η ζωή τους φεύγει σε γραφεία, μαγαζιά, αποθήκες και οθόνες. Είναι για όλους όσοι κάποια στιγμή αναρωτήθηκαν αν υπάρχει κάτι περισσότερο από τον μισθό στο τέλος του μήνα.
Και ότι ελευθερία δεν είναι να μη δουλεύεις ποτέ, αλλά να ξέρεις πότε ήρθε η ώρα να φύγεις.
Tο βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο