Υπάρχουν συγγραφείς που σε καλούν να ονειρευτείς. Και υπάρχουν συγγραφείς που σε πετάνε βίαια μέσα στην πραγματικότητα εκεί όπου μυρίζει αλκοόλ, τσιγάρο και ιδρώτα. Ο Τσαρλς Μπουκόφσκι (1920-1994) ήταν ο δεύτερος τύπος. Ένας λογοτεχνικός μποξέρ που έγραφε όπως ζούσε, χωρίς γάντια και χωρίς φόβο. Ένας αντι-ήρωας, δεν έχει τα χαρακτηριστικά ενός κλασικού ήρωα, είναιι από εκείνους που δεν είναι «αστραφτεροί», αλλά βρίσκονται στη «λάσπη». Όμως, δεν είναι και έτσι τα πράγματα; Μάλλον, περισσότερο έτσι είναι τα πράγματα, η μελαγχολία και οι ζοφερές εικόνες είναι ένα η ίδια πραγματικότητα, χειρότερη πολλές φορές και από σενάριο σινεμά;
9 μεθυσμένες αλήθειες που μας έμαθε ο Μπουκόφσκι
Από το περιθώριο στην κορυφή
Γεννημένος στη Γερμανία και μεγαλωμένος στο Λος Άντζελες, ο Μπουκόφσκι έζησε φτώχεια, βία και μια νεότητα γεμάτη απόρριψη. Δούλεψε σε ταχυδρομεία, εργοστάσια και ό,τι άλλο μπορούσε να πληρώσει ένα μπουκάλι ουίσκι και το νοίκι του. Για χρόνια έγραφε και έσκιζε, μέχρι που στα 50 του βρήκε τον εκδότη που του είπε την ιστορική φράση: «Άσε τη δουλειά σου και γράψε». Ο Μπουκόφσκι υπάκουσε.
Ο αντι-ήρωας της αμερικανικής λογοτεχνίας
Ο ήρωας στα βιβλία του -συχνά το alter ego του, ο Χένρι Τσινάσκι- δεν ήταν ποτέ ο ιππότης με το λευκό άλογο. Ήταν ο τύπος που πίνει μπίρα πρωί-πρωί, που μπλέκει με λάθος γυναίκες και που δεν διστάζει να σου πει την πιο άβολη αλήθεια.Ο Μπουκόφσκι έγραφε για μπαρ τρίτης κατηγορίας, για μοναχικές νύχτες, για την ήττα και την κούραση του σύγχρονου άντρα. Και όμως, μέσα σε όλη αυτή την ωμή βρωμιά, υπήρχε μια τρυφερότητα που δεν διαφημιζόταν.
5 ταινίες που είναι καλύτερες από τα βιβλία που βασίζονται
Ξεχάστε περίτεχνες μεταφορές και ρομαντικές περιγραφές. Η πένα του Μπουκόφσκι ήταν σαν γροθιά στο στομάχι. Κοφτές προτάσεις, ατάκες-σφαίρες, μια αίσθηση ότι γράφει όχι για να εντυπωσιάσει, αλλά για να επιβιώσει. Αυτό το στιλ τον έκανε αγαπητό σε όσους βαρέθηκαν το «λογοτεχνικό φτιασίδι» και ήθελαν την αλήθεια ωμή.
Οι λόγοι που παραμένει διαχρονικός
Ο Μπουκόφσκι δεν ήταν υπόδειγμα ηθικής. Ήταν όμως υπόδειγμα ειλικρίνειας. Έγραφε χωρίς να νοιάζεται για το αν θα αρέσει, χωρίς να κρύβει τις πληγές του. Σε μια εποχή που όλα φιλτράρονται, η φωνή του θυμίζει πως υπάρχει και η λογοτεχνία που δεν παίζει ασφαλές παιχνίδι.
Ποιήματα, διηγήματα, μυθιστορήματα και επιστολές -όλα του μυρίζουν τσιγάρο και μελάνι. Ο Μπουκόφσκι έγινε το είδωλο όσων πιστεύουν ότι η ζωή δεν είναι τέλεια, αλλά αξίζει να τη ζεις και να τη γράφεις όπως είναι.
Μια από τις διάσημες συμβουλές που άφησε πίσω του να είναι αυτή:
«Βρες αυτό που αγαπάς και άφησέ το να σε σκοτώσει».
Σκοτεινή και γοητευτική αυτή η συμβουλή, ωστόσο έχω αντίλογο πάνω σε αυτό. Αυτό που αγαπάς δεν σε σκοτώνει, σε κάνει να αγαπάς περισσότερο και αν είναι να σκοτώσει, σταμάτησε να το αγαπάς.
Ας κλείσουμε το άρθρο με κάτι πιο ουσιαστικό από αυτά που είπε:
«Ιδιοφυΐα ίσως είναι η δυνατότητα να πεις κάτι πολύ βαθυστόχαστο με απλό τρόπο».
Οι άνθρωποι που γνωρίζουν δεν θέλουν φανφάρες, θέλουν ουσία και άρα μάλλον αυτό με τη σειρά του επιτάσσει την απλότητα.
