Έχουμε μπει ήδη σε mood Χριστουγέννων. Την πιο festive περίοδο του χρόνου. Και ξέρεις ποιο είναι το χειρότερο που μπορεί να συμβεί; Ο καταναγκασμός. Το γεγονός ότι πρέπει να γιορτάσεις με κάποιον συγκεκριμένο τρόπο. Λίστες, λίστες, λίστες, παντού. Βαρέθηκα. Αποφασίσαμε να ρωτήσουμε την τεχνητή νοημοσύνη για το ποιος είναι ο ιδανικός τρόπος για να γιορτάσεις και μας έδωσε την απάντηση που περιμέναμε:
“Τα Χριστούγεννα είναι ίσως η μοναδική περίοδος του χρόνου που όλοι συμφωνούμε ότι κάτι πρέπει να είναι διαφορετικό. Πιο ζεστό. Πιο ανθρώπινο. Πιο αληθινό. Κι όμως, κάθε χρόνο, καταλήγουμε να αγχωνόμαστε περισσότερο απ’ ό,τι χαιρόμαστε. Δώρα, τραπέζια, οικογενειακές υποχρεώσεις, κοινωνικές συμβάσεις, μια διαρκής πίεση να «περάσουμε καλά». Σαν να υπάρχει ένας άγραφος κανόνας: αν δεν ζήσεις τα τέλεια Χριστούγεννα, κάτι κάνεις λάθος.
Η αλήθεια είναι απλή και ίσως λίγο άβολη: ο ιδανικός τρόπος να περάσεις τα Χριστούγεννα δεν είναι ίδιος για όλους. Και αυτό ακριβώς είναι που πρέπει να αποδεχτούμε.
Χριστούγεννα χωρίς performance
Το μεγαλύτερο λάθος που κάνουμε είναι ότι αντιμετωπίζουμε τις γιορτές σαν μια παράσταση. Σαν να πρέπει να αποδείξουμε στους άλλους ή στον εαυτό μας ότι είμαστε χαρούμενοι, κοινωνικοί, οικογενειακοί, «στο πνεύμα των ημερών».
Ο ιδανικός τρόπος να περάσεις τα Χριστούγεννα ξεκινά όταν σταματήσεις να παίζεις ρόλο. Δεν χρειάζεται να ανεβάσεις stories δίπλα στο δέντρο, ούτε να γελάς πιο δυνατά απ’ όσο νιώθεις. Αν αυτή η χρονιά σε βρήκε κουρασμένο, μπερδεμένο ή απλώς αδιάφορο, αυτό δεν σε κάνει λιγότερο «χριστουγεννιάτικο». Σε κάνει ειλικρινή.
Με τους σωστούς ανθρώπους, όχι απαραίτητα όλους
Υπάρχει μια μεγάλη παρεξήγηση γύρω από τις γιορτές: ότι πρέπει να τις περάσεις με όλους. Με όλη την οικογένεια, με συγγενείς που βλέπεις μία φορά τον χρόνο, με ανθρώπους που στην πραγματικότητα δεν έχεις τίποτα να πεις.
Ο ιδανικός τρόπος να περάσεις τα Χριστούγεννα είναι με τους ανθρώπους που σε κάνουν να νιώθεις άνετα στη σιωπή. Που δεν χρειάζεται να εξηγήσεις ποιος είσαι ή πού βρίσκεσαι στη ζωή σου. Μπορεί να είναι η οικογένειά σου. Μπορεί να είναι δύο φίλοι και μια κατσαρόλα μακαρόνια. Μπορεί να είναι και κανείς και αυτό είναι ΟΚ.
Η μοναξιά τα Χριστούγεννα δεν είναι αποτυχία. Είναι απλώς μοναξιά. Και μερικές φορές είναι επιλογή.
Λιγότερα πράγματα, περισσότερη ουσία
Τα Χριστούγεννα έχουν καταντήσει μια άσκηση υπερβολής: φαγητό που περισσεύει, δώρα που δεν χρειαζόμαστε, έξοδα που μας βαραίνουν μέχρι τον Φεβρουάριο.
Ο ιδανικός τρόπος να περάσεις τις γιορτές είναι να αφαιρέσεις, όχι να προσθέσεις. Ένα καλό φαγητό αντί για πέντε μέτρια. Ένα δώρο με σκέψη αντί για δέκα από υποχρέωση. Ένα ποτό στο σπίτι αντί για άλλη μία έξοδο που δεν σου λέει τίποτα.
Η τεχνητή νοημοσύνη πιστεύει πως όσοι ακούν trap έχουν χαμηλή νοημοσύνη
Η πολυτέλεια των Χριστουγέννων δεν είναι το χρήμα. Είναι ο χρόνος και η προσοχή.
Χρόνος για τον εαυτό σου (χωρίς ενοχές)
Κανείς δεν μιλά αρκετά γι’ αυτό: τα Χριστούγεννα είναι ίσως η καλύτερη περίοδος για να μείνεις λίγο μόνος σου. Να κοιμηθείς παραπάνω. Να δεις ταινίες χωρίς να κοιτάς το κινητό. Να κάνεις έναν απολογισμό, όχι με λίστες στόχων, αλλά με ειλικρίνεια.
Ο ιδανικός τρόπος να περάσεις τα Χριστούγεννα περιλαμβάνει στιγμές σιωπής. Στιγμές που δεν χρειάζεται να είσαι παραγωγικός, κοινωνικός ή «ενεργός». Απλώς παρών.
Και αν κάτι σε βαραίνει, μια απώλεια, ένας χωρισμός, μια απογοήτευση, δεν χρειάζεται να το κρύψεις κάτω από λαμπάκια και playlist.
Να επιτρέψεις στα Χριστούγεννα να είναι αυτό που είναι
Δεν είναι όλα τα Χριστούγεννα ίδια. Άλλα είναι φωτεινά, άλλα βαριά. Άλλα γεμάτα γέλια, άλλα γεμάτα σκέψεις. Και αυτό είναι απολύτως φυσιολογικό.
Ο ιδανικός τρόπος να περάσεις τις γιορτές είναι να μην απαιτήσεις από αυτές να σε σώσουν. Δεν είναι reset κουμπί. Δεν είναι μαγική γραμμή εκκίνησης. Είναι απλώς λίγες μέρες μέσα στον χρόνο που σου δίνεται η ευκαιρία να σταματήσεις λίγο.
Κι αν αυτό που χρειάζεσαι φέτος είναι ξεκούραση, τότε αυτό είναι το νόημά τους.
Αν χρειάζεσαι επαφή, αναζήτησέ την.
Αν χρειάζεσαι απόσταση, πάρε την.
Τελικά, τι σημαίνει «ιδανικά Χριστούγεννα»;
Σημαίνει Χριστούγεννα χωρίς πρέπει.
Χωρίς συγκρίσεις.
Χωρίς την ανάγκη να μοιάζουν με των άλλων.
Σημαίνει να τα ζήσεις όπως είσαι, όχι όπως νομίζεις ότι θα έπρεπε να είσαι.
Και αν στο τέλος μείνει μόνο ένα πράγμα, ας είναι αυτό:
να μπεις στη νέα χρονιά λίγο πιο ελαφρύς απ’ ό,τι ήσουν.
Αυτό, ίσως, είναι το πιο τίμιο δώρο που μπορείς να κάνεις στον εαυτό σου.”
