Ένας πρώην αλκοολικός μοιράστηκε τρεις βασικές διαφορές μεταξύ κάποιου που πίνει «κανονικά» και κάποιου που είναι εθισμένος. Ο Corey Warren, ο οποίος ξεπέρασε τη δική του μάχη με το αλκοόλ, πιστεύει ότι μπορεί να αναγνωρίσει εύκολα ποιος έχει εξάρτηση και ποιος όχι.
Ο Warren, με 228.000 συνδρομητές στο YouTube, εξηγεί ότι υπάρχουν «τρεις μεγάλες διαφορές» που χωρίζουν τους κοινωνικούς από τους βαρείς πότες. Όπως λέει στους θεατές του: «Αν αναγνωρίζεις έστω και μία από αυτές τις τρεις συμπεριφορές, να ξέρεις ότι δεν είσαι μόνος». Ο ίδιος προέρχεται από το Μίσιγκαν των ΗΠΑ, και όπως αναφέρει στην ιστοσελίδα του, αντιμετώπισε εθισμό σε ναρκωτικά και αλκοόλ από πολύ μικρή ηλικία. Πέρασε από αρκετές θεραπευτικές δομές και τελικά έμεινε εντελώς νηφάλιος το 2011, ένα σοβαρό επίτευγμα για κάποιον που εξαρτιόταν πλήρως από το ποτό.
Σήμερα, λειτουργεί ως επιχειρηματίας και ομιλητής, ενώ έχει ιδρύσει και μια μη κερδοσκοπική οργάνωση που υποστηρίζει ανθρώπους με εξάρτηση. Μέσα από τα social media, μοιράζεται την πορεία του και σιγά σιγά έχτισε μια μεγάλη κοινότητα.
Σε ένα βίντεο που δημοσίευσε τον Αύγουστο, εξηγεί γιατί πολλοί που θεωρούν ότι «αλκοολικός» είναι απλώς αυτός που πίνει πολύ, δεν κατανοούν το ευρύτερο πλαίσιο. Όπως λέει: «Η διαφορά δεν είναι στο πόσο πίνω, αλλά στο πώς πίνω». Κατά τη γνώμη του, οι «κανονικοί πότες» έχουν λόγους να μην πιουν. Για παράδειγμα: Πρέπει να ξυπνήσουν νωρίς για τη δουλειά, ή έχουν πρωινή ρουτίνα, ή άλλα καθήκοντα που δεν συγχωρούν την υπερβολή στο αλκοόλ.
Αντίθετα, ο ίδιος βρισκόταν πάντα σε μια νοοτροπία ότι έχει λόγο να πιει. «Κακή μέρα, θα πιω. Ένταση, θα πιω. Διαφωνία με τη γυναίκα μου, θα πιω. Ή αν συνέβαινε κάτι καλό, θα το γιορτάσω με ποτό», λέει. Οι κανονικοί πότες έχουν λόγους να μην πιουν. Εκείνος είχε λόγους να πίνει συνέχεια. Μια δεύτερη διαφορά έχει να κάνει με τον έλεγχο. Οι κανονικοί πότες μπορούν να πιουν ένα – δύο ποτήρια και να σταματήσουν. Ξέρουν πότε φτάνει. Ενώ ο Corey λέει ότι το αλκοόλ γινόταν για αυτόν το «διακόπτη»: αν υπήρχε ποτό στο μπροστά του, θα το έπινε· αν υπήρχε μπουκάλι, θα το τελείωνε. «Όταν αποφάσισα να σταματήσω, ήταν επειδή το μπουκάλι είχε αδειάσει ή με είχε πάρει ο ύπνος ή είχα πάρει χασίς», αναφέρει.
Η τρίτη διαφορά είναι πως οι άνθρωποι που δεν είναι εξαρτημένοι ποτέ δεν αμφιβάλλουν αν έχουν πρόβλημα με το αλκοόλ. Δεν τσακώνονται στο μυαλό τους με την ιδέα «μήπως πίνω πολύ;». Ο Warren περιγράφει ότι ο ίδιος ρωτιόταν διαρκώς: «Είναι αυτό καλό για μένα; Είμαι σίγουρος ότι πρέπει να το συνεχίσω; Μήπως είμαι αλκοολικός;».
Ερωτήσεις που, όπως λέει, οι κανονικοί πότες δεν κάνουν ποτέ.
