Δεν το ζήτησε κανείς, αλλά ο Νίκολας Κέιτζ είναι έτοιμος να μας χαρίσει άλλη μια κινηματογραφική στιγμή που μόνο ο ίδιος θα μπορούσε να στηρίξει. Στη νέα ταινία τρόμου The Carpenter’s Son, ο βραβευμένος με Όσκαρ ηθοποιός υποδύεται τον Ιωσήφ σε μια σκοτεινή και εντελώς ανορθόδοξη εκδοχή της παιδικής ηλικίας του Ιησού. Αν κάτι τέτοιο ακούγεται σαν κακόγουστο αστείο που γράφτηκε από τεχνητή νοημοσύνη στις 03:00 το πρωί, δεν είναι. Είναι μια πραγματική παραγωγή που θα βγει στις αίθουσες στις 14 Νοεμβρίου και ήδη προκαλεί χαμούλη στα social media. Στο πλευρό του Κέιτζ βρίσκουμε την FKA Twigs ως Παναγία και τον νεαρό Βρετανό ηθοποιό Νόα Τζουπ (A Quiet Place) ως μικρό Ιησού. Σκηνοθέτης είναι ο Λόφτι Νέιθαν, γνωστός μέχρι τώρα κυρίως από ντοκιμαντέρ και πιο underground πρότζεκτ, ο οποίος φαίνεται να αποφάσισε ότι η Βίβλος χρειάζεται μια γερή δόση Ari Aster vibes.
Το πρώτο τρέιλερ κυκλοφόρησε και, όπως ήταν αναμενόμενο, έκανε το Χ να πάρει φωτιά. Ο Κέιτζ εμφανίζεται να ψιθυρίζει με το γνώριμο ύφος του: «Η πίστη είναι η μόνη μου δύναμη απέναντι στον ίδιο τον διάβολο». Η φράση από μόνη της δίνει τον τόνο: το The Carpenter’s Son δεν ενδιαφέρεται να ακολουθήσει το παραδοσιακό αφήγημα της παιδικής ηλικίας του Ιησού, αλλά να στήσει ένα υπερφυσικό θρίλερ όπου ο Ιωσήφ παλεύει να προστατεύσει τη γυναίκα και το παιδί του από δυνάμεις που ξεπερνούν την ανθρώπινη λογική. Κάπου εκεί μπαίνει στο παιχνίδι και μια μυστηριώδης γυναίκα που προσπαθεί να δελεάσει τον μικρό Ιησού προς έναν σκοτεινό, απαγορευμένο κόσμο. Αν φαντάζεστε ήδη Hereditary με σάνταλς και ρωμαϊκές στολές, δεν είστε μακριά.
Οι πρώτες αντιδράσεις ήταν ακριβώς αυτό που περιμέναμε: μισοί φρίκαραν, μισοί ενθουσιάστηκαν. «Τι είναι αυτό; Γιατί να παρουσιαστεί η παιδική ηλικία του Ιησού ως ταινία τρόμου;» έγραψε ένας χρήστης, εκφράζοντας το λογικό ερώτημα που πέρασε από το μυαλό πολλών. Άλλος πιο λακωνικός: «Όχι ευχαριστώ. Κανείς δεν το ζήτησε αυτό». Από την άλλη, δεν έλειψαν κι εκείνοι που βλέπουν το πρότζεκτ ως τολμηρό: «Αυτό θα μείνει στην ιστορία του σινεμά, είτε ως αριστούργημα είτε ως το πιο τρελό όνειρο που έγινε ταινία. Είμαι μέσα». Και κάπου εδώ είναι που καταλαβαίνουμε γιατί ο Νίκολας Κέιτζ είναι τόσο αναντικατάστατος. Κανείς άλλος δεν θα μπορούσε να στήσει μια τέτοια θύελλα σχολίων απλώς και μόνο επειδή είπε ναι σε ένα σενάριο που μοιάζει γραμμένο για μεταμεσονύχτια προβολή στο Φεστιβάλ Σάντανς.
Οι 7 ταινίες του Nicolas Cage που θέλω να ξεχάσω ότι υπάρχουν
Το μεγάλο ερώτημα είναι αν το φιλμ θα αντιμετωπιστεί ως προκλητική τέχνη ή απλώς ως βλάσφημη υπερβολή. Το Χόλιγουντ δεν είναι ξένο σε αμφιλεγόμενες θρησκευτικές απεικονίσεις, θυμηθείτε το The Last Temptation of Christ του Σκορσέζε ή ακόμη και το Noah με τον Ράσελ Κρόου. Όμως εδώ, η φόρμουλα τρόμου σε συνδυασμό με την εμβληματική φιγούρα του Ιησού δίνει μια άλλη διάσταση στην κουβέντα. Πολύ πιθανό να δούμε αντιδράσεις από θρησκευτικές οργανώσεις, διαδηλώσεις έξω από κινηματογράφους και άπειρα άρθρα που θα συζητούν αν «ο Κέιτζ πήγε πολύ μακριά». Και αυτό, για μια παραγωγή τρόμου, μπορεί να είναι και το καλύτερο διαφημιστικό σποτ που θα μπορούσε να ελπίζει.
Το The Carpenter’s Son δεν μοιάζει με τίποτα άλλο που παίζεται στο σινεμά αυτή τη στιγμή. Είναι ένα project που ζει κάπου ανάμεσα στη βλασφημία, την τέχνη και την cult παραξενιά, το ακριβές σημείο όπου ο Νίκολας Κέιτζ φαίνεται να ανήκει τα τελευταία χρόνια. Θα είναι αριστούργημα; Θα είναι ένα από τα πιο αποτυχημένα και αμήχανα φιλμ της δεκαετίας; Στην πραγματικότητα, δεν έχει σημασία. Αυτό που ξέρουμε είναι ότι, όταν το φθινόπωρο οι αίθουσες γεμίσουν με popcorn και σοκαρισμένους θεατές, όλοι θα μιλούν για τον Κέιτζ που τα βάζει με τον διάβολο για να προστατεύσει τον μικρό Ιησού.
Και, ας μην κρυβόμαστε, κανείς δεν το ζήτησε. Αλλά όλοι, μα όλοι, θέλουμε να το δούμε.
