Σύμφωνα με πρώην σερβιτόρους, όσοι εργάζονται στον κλάδο της φιλοξενίας μιλούν τη δική τους γλώσσα, τα δικά τους σήματα, που προφανώς μόνο οι ίδιοι τα αναγνωρίζουν. Και ο στόχος προφανώς δεν είναι άλλος από εμάς τους ίδιους.
Σεφ έβαλε στη θέση του αγενή πελάτη όπως όλοι θα κάναμε στη θέση του
Με τα χρόνια, οι σερβιτόροι έχουν μάθει τέλεια πού τραβιέται η γραμμή όπου μπορούν ακόμα να αντεπιτίθενται διακριτικά και σαρκαστικά στον πελάτη. Ωστόσο, η πραγματική τέχνη δεν έγκειται σε αυτό, αλλά στο πώς να ελέγχουν τον ρυθμό ενός εστιατορίου με τρόπο που να παραμένει φιλικός προς τους πελάτες, αλλά να κινείται αποτελεσματικά από το άνοιγμα μέχρι το κλείσιμο του μαγαζιού. Όσον αφορά το τελευταίο, υπάρχει μία φαινομενικά αθώα πρόταση που λένε, αλλά με στόχο να περάσει ξεκάθαρα το μήνυμα.
«Για να ξέρετε, σε είκοσι λεπτά κλείνουμε».
Δεν μπορούν να σου πουν ξεκουμπίσου, αλλά αυτό ακριβώς εννοούν. Είναι ο λόγος που μπορεί να δει κανείς την κουζίνα να κλείνει, τα φώτα να χαμηλώνουν και το προσωπικό να κάθεται με τέτοιον τρόπο ώστε η γλώσσα του σώματος να λέει: θέλουμε να φύγουμε.
H πρόταση για τα 20 λεπτά είναι το τελευταίο τους καταφύγιο, η τελευταία ελπίδα. Σε κάθε περίπτωση, ας σεβαστούμε τους εργαζόμενους της εστίασης. Δεν χρειάζεται να πάει 1 τη νύχτα. Συνεχίστε σε μπαρ.
