Όταν ένας άντρας με δημόσιο λόγο δεν μασάει τα λόγια του, αξίζει να τον ακούσεις. Και ο Τάσος Δούσης το έκανε: με μια ανάρτηση ξυράφι, καθάρισε το τοπίο γύρω από την Klavdia και έβαλε στη θέση τους όλους τους επαγγελματίες «ξερόλες» της τηλεψευτοκουλτούρας.
Στην εποχή της υπερπαραγωγής η Κλαυδία μας έβαλε τα γυαλιά
Όλοι ξέρουμε ότι η Klavdia δεν τα βρήκε όλα στρωμένα, αντί να πλασαριστεί με στρας και ντεσιμπέλ καψούρας, ανέβηκε στη σκηνή με την «Αστερομάτα» και έφερε την Ελλάδα σε 6η θέση, μέσα σε πολλά χειροκροτήματα και vibes αναγνώρισης σε παγκόσμιο επίπεδο. Και αυτό πονάει περισσότερο από οποιοδήποτε… φάλτσο.
Ο Δούσης δεν μάσησε, ούτε προσπάθησε να είναι politically correct. Με ύφος που θύμιζε περισσότερο μπαρμπέρικο και λιγότερο πάνελ πρωινάδικου, έγραψε αυτό που πολλοί σκεφτόμασταν αλλά λίγοι τολμούσαμε να πούμε δημόσια: ότι ο μέσος τοξικός Ελληναράς, αυτός με το πληκτρολόγιο και το ψευτοχιούμορ του πληγωμένου «κριτή», έχει καταντήσει βαρίδι στην πολιτισμική αυτοεκτίμηση της χώρας.
Τα είπε όλα. Για τα ξεδοντιασμένα πάνελ που έβγαζαν χολή για ένα 22χρονο κορίτσι, για τα «δημοσιογραφικά» σκουπίδια που γουστάρουν να λερώνουν ψυχές και όχι να αναδεικνύουν ταλέντα, και εννοείται αναφέρθηκε σε εκείνους που μετρούν την αξία ενός καλλιτέχνη με το αν φοράει γυαλιά ή αν κάνει views στο TikTok.
Τι θα ήταν η Eurovision χωρίς το Sex Appeal;
Η Ελλάδα της Κλαυδίας δεν είναι η Ελλάδα της καφενειακής κακίας. Είναι η Ελλάδα που τραγουδά στα ελληνικά, που εμφανίζεται με ήθος, που δεν έχει ανάγκη να κάνει κωλοτούμπες για να γίνει αποδεκτή. Και ναι, αυτή η Ελλάδα είναι που άξιζε το χειροκρότημα στην Eurovision. Όχι μόνο για την 6η θέση, αλλά γιατί είπε κάτι πολύ πιο σημαντικό: ότι δεν χρειάζεται να είσαι φανταχτερός για να λάμψεις. Πρέπει να είσαι αυθεντικός.
Και μπροστά σε όλη αυτή τη βρωμιά, ήρθε ο Τάσος Δούσης με μια ανάρτηση-σφαλιάρα. Που δεν προσποιήθηκε, δεν κρύφτηκε, δεν φλέρταρε με τα "ίσως". Που είπε ευθέως: «Η Ελλάδα της μιζέριας, της κακίας και της αντιαισθητικής δήθεν κουλτούρας, σας την χαρίζω».
Ε λοιπόν ναι, σε αυτή την Ελλάδα βάζουμε κι εμείς Χ. Γιατί το lifestyle δεν είναι μόνο ρολόγια, πούρα και fast cars. Είναι και στάση ζωής. Και μερικές φορές, η πιο αντρίκεια πράξη είναι να υπερασπιστείς το δίκιο. Ακόμα κι όταν όλοι οι υπόλοιποι κάνουν θόρυβο για να μην ακουστεί.
Respect, κύριε Δούση. Είπατε τα πράγματα με το όνομά τους. Καιρός ήταν.
Αρέσει πραγματικά στους Έλληνες το «Αστερομάτα» της Κλαυδίας;
Ακολουθεί η ανάρτηση:
«Ο γνωστός,ο κομπλεξικός,ο μακ@κας ο έλληνας. Ποτέ δεν ασχολήθηκα με Eurovision !!! Δεν μου αρέσει το θέαμα,το θεωρώ υποκουλτούρα. Ομως δεν μπορώ να μην ομολογήσω,πως όποτε η Ελλάδα στον διαγωνισμό τραγουδιού,πετύχαινε κάποιες καλές επιδόσεις χαιρόμουν.
Πώς να το πω; Το θεωρούσα κάτι σαν εθνική επιτυχία. Λοιπόν στο θέμα μας. Η Κλαυδία ένα κοριτσάκι 22 ετών μας εκπροσώπησε φέτος στην Eurovision. Το τι άκουσε η κοπέλα από αυτά τα ανθρωπόμορφα σκουλήκια της δημοσιογραφίας του κουτσομπολιού δεν περιγράφεται. Την είπαν….ατάλαντη, άσχετη, άσχημη. Πως φοράει πάτο-μπουκάλα για γυαλιά, πως το τραγούδι είναι εμετός.
Προβλέπανε, ως άλλοι παντογνώστες και γραφεία στοιχημάτων,πως η Ελλάδα με το τραγούδι και την Κλαυδία θα πάει άπατη. Πως θα ξύσουμε τον πάτο του βαρελιού,θα ξεφτιλιστούμε,θα γίνουμε περίγελος της Ευρώπης. Τα σκουπίδια της «καλλιτεχνικής δημοσιογραφίας» που τώρα τελευταία ασχολούνται και με θέματα «κοινωνικής δημοσιογραφίας» ακόμη και πολιτικής έχουν άποψη καφενείου για όλα. Ξέρουν τα πάντα! Απο το έγκλημα στα Τέμπη,πώς έγινε γιατί έγινε, μέχρι το διαζύγιο της Τούνη,πως χώρισε γιατί χώρισε, τι μάνα είναι.
Έχουν άποψη επι παντός επιστητού και διαμορφώνουν γνώμη στην κοινωνία,αυτοί που η παραστάσεις της ζωής τους είναι μόνο η κλειδαρότρυπα του διπλανού. Δείτε τώρα τι συμβαίνει. Στην σημερινή εποχή το επίπεδο της αισθητικής μας(τους)δεν μας επιτρέπει να αναγνωρίζουμε το διαφορετικό ,το ξεχωριστό, το όμορφο,το μη κραυγαλέο.
Ολα αυτά τα σούργελα της καλλιτεχνικής δημοσιογραφίας που έχουν και πρωινές και μεσημεριανές εκπομπές,συνηθισμένοι στα ξεκωλα που κάνουν παρέα και στα σκατα της υποκουλτούρας που κολυμπάνε και που τα υπηρετούν άριστα ήταν ανίκανοι να δουν το καλό και αγνό στην Κλαυδία. Ήταν σοκ για τα γούστα,τους να στείλουμε από την Ελλάδα στον διαγωνισμό ένα κορίτσι που δεν κραύγαζε αλλά τραγουδούσε. Που δεν προκαλούσε,αλλά συμμετείχε με ευγένεια και καλοσύνη.
Τα καθάρματα ξέσκιζαν την ψυχή ενός κοριτσιού 22 ετών μόνο και μόνο γιατί δεν τους έκανε η εμφάνιση του. Δεν είχαν αυτά τα σκουλήκια,οι τηλεκάφροι την ενσυναίσθηση πως αυτό το παιδί είχε γονείς,φίλους,συγγενείς που άκουγαν όλα αυτά τα εμετικά που ξέρναγε το στόμα τους.
Δεν σκέφτηκαν ούτε λεπτό ακόμη και την παραμονή του διαγωνισμού να πουν ένα καλό λόγο για την Κλαυδία. Για την Ελλάδα έτσι για το γαμώτο. Από κοντά στα social,οι γνωστοί άγνωστοι,ουγκανοι και ζουλού έλληνες. Χαιρόντουσαν με τα εμετικά σχόλια για την Κλαυδία στα πάνελ της συμφοράς και όσο χολή έριχναν τα ζόμπι της δημοσιογραφίας,το διεστραμμένο κοινό τους επιβράβευε στην τηλεθέαση και τους σιγοντάριζε στα σχόλια στα social!
Δηλαδή,ο καφενόβιος ο γνωστός,ο μαλακας,ο έλληνας,που έλεγε και ο συγχωρεμένος ο Γεωργίου,πανηγύριζε με το λέρωμα της ψυχής ενός κοριτσιού.Και μέσα από όλη αυτή την πίεση βγήκε το κοριτσάκι στην σκηνή μπροστά σε 220 εκ ανθρώπους και μάγεψε τους πάντες.
Φωνή,αισθητική,παρουσία,σκηνικά όλα υπέροχα και μακριά από δήθεν και γνωστές συνταγές. Με ελληνικούς στίχους, με περηφάνια και κόντρα σε όλους η Κλαυδία απέδειξε πως υπάρχει και αυτή η Ελλάδα. Η σοβαρή ή μετρημένη,με άποψη,αισθητική,μετρο. Εγώ είμαι με αυτήν την Ελλάδα και με αυτούς τους έλληνες.
Η Ελλάδα της μιζέριας,κακίας,απαξίωσης,αντιαισθητικής, δηθενιάς. Η Ελλάδα της εύκολης κριτικής της ισοπέδωσης και δολοφονίας χαρακτήρων και του σκουπιδιού που επιβάλει τον αισθητικό φασισμό είναι μια Ελλάδα που σας την χαρίζω».
