Δεν χρειάζεται να έχεις PlayStation 5 ή διάθεση για χαρτάκι για να κρατήσεις το ενδιαφέρον σε ολόκληρη την παρέα ένα βράδυ στο σπίτι. Καμιά φορά, η απάντηση βρίσκεται στην παρατημένη σου τράπουλα, όχι όμως για να το «στήσετε» αλλά για καθαρή διασκέδαση και ίντριγκα.
H μπιρίμπα κάνει καλό σε όλους.
Με λίγα λόγια, χρειάζονται λίγα χαρτιά, όσα αντιστοιχούν δηλαδή στα άτομα της παρέας για να ξημερώσει μια νέα μέρα στο Παλέρμο.
Το καλύτερο παιχνίδι
Είναι η στιγμή, λοιπόν, που θα αποδειχτεί ποιος από την παρέα είναι πιο σαρδόνιος, ποιος ο πιο πλακατζής, ο πιο «χλαπάτσας» ή ο πιο άξιος να τον κάνουν όλοι ό,τι θέλουν. Διότι στο «Πέφτει η Νύχτα στο Παλέρμο» μπορεί να περάσεις από όλες τις θέσεις και ρόλους του παιχνιδιού αλλά μόνο οι αξιόλογοι και αυτοί που υποκρίνονται καλύτερα θα βγουν νικητές.
Για όσους δεν γνωρίζουν, το παιχνίδι απαιτεί μια παρέα από τουλάχιστον 6 άτομα, εκ των οποίων, οι 2 είναι δολοφόνοι, ένας είναι ο χαφιές και οι υπόλοιποι τα θύματα. Αν είστε δε περισσότεροι, τα αθώα θύματα αυξάνονται αλλά μπορούν να μπουν και άλλοι ρόλοι εντός (π.χ. σωματοφύλακας, ιερόδουλη) αλλά ας μείνουμε για την ώρα στα βασικά.
H ωραιότερη τράπουλα για την 31 της Πρωτοχρονιάς
Οι δύο παίκτες που έτυχε να είναι οι δολοφόνοι (συνήθως αυτοί που τράβηξαν από την τράπουλα τους Ρηγάδες) συνεργάζονται -στα κρυφά- για το πώς θα «δολοφονήσουν» τους υπόλοιπους στο τραπέζι. Την ίδια στιγμή, ο «χαφιές» γνωρίζει τον έναν εκ των δύο δολοφόνων (τον φανερό) και πρέπει να κατευθύνει με τρόπο τα αθώα θύματα να ανακαλύψουν το ντουέτο των εγκληματιών, χωρίς όμως να φανεί ότι αυτός είναι το καρφί.
Στο τέλος κάθε γύρου γίνεται ψηφοφορία μεταξύ των παικτών για το ποιος πιστεύουν ότι είναι δολοφόνος και αυτός που θα υπερψηφιστεί μένει εκτός. Αν είναι δολοφόνος, όλα βαίνουν καλώς. Επειδή όμως παίζει να είναι αθώος πολίτης ή και ο χαφιές, κανείς δεν ξέρει τι συμβαίνει. Και εκεί είναι που αρχίζει το γέλιο. Όπως και να έχει μπαίνουμε στο παρασύνθημα δια στόματος αφηγητή και μόλις ακουστεί το «πέφτει η νύχτα στο Παλέρμο» κλείνουμε μάτια και έχουμε παιχνίδι.
Αν έχεις απορία μπορείς να το δεις ξεκάθαρα παρακάτω:
Η φάση μέχρι την ψήφο
Μόλις ανοίγεις τα μάτια σου είναι σαν να είσαι ο ντετέκτιβ της υπόθεσης και να πρέπει να την λύσεις την κυριολεκτικά από το μηδέν. Αν είσαι καλός στο πόκερ, ξέρεις ότι θα στραφείς στα μάτια των γύρω παικτών και θα καταλάβεις αμέσως ποιοι συνεργάζονται, ποιοι το «παίζουν» ότι είναι αδιάφοροι, ποιοι βαριούνται πραγματικά να παίξουν αλλά και ποιοι έχουν ιερό καθήκον -είναι δηλαδή οι χαφιέδες- να δείξουν ποιος είναι ο δολοφόνος.
Επειδή δεν είμαστε όλοι Τζον Τάραμας ή ΛεΣιφρ και δεδομένα θα πέσουμε έξω, οι κατηγορίες και οι παρεξηγήσεις θα αρχίσουν να εκτοξεύονται με μανία.
«Ο Γιάννης δεν μιλάει, είναι ύποπτος», «ο Μάκης πήγε τάχα μου στην τουαλέτα, σίγουρα είναι δολοφόνος», «τι με κοιτάς μωρέ, κάνει μπαμ ότι κάτι σκαρώνεις» και πολλές ακόμα κατινιές θα ακουστούν στο τραπέζι. Όλοι κατηγορούν όλους, μόνο όμως δύο άτομα ξέρουν πραγματικά ποιοι είναι μεταξύ τους, δηλαδή οι δολοφόνοι. Μπορεί ο χαφιές να γνωρίζει μόνο τον έναν εκ των δύο, αλλά μέχρι να βρει και τον δεύτερο, πόσο μάλλον να πείσει τον κόσμο για τη γνώση του πάνω στον ύποπτο, κινδυνεύει να πέσει ο ίδιος θύμα από τους ανήξερους πολίτες.
Με λίγα λόγια, στο «Πέφτει η Νύχτα στο Παλέρμο» κανείς δεν κερδίζει ή χάνει. Πραγματικά κερδισμένη είναι πάντα η παρέα. Και αυτό είναι πάντα καλύτερο.
