associated press Ουκρανία: Μπορείς να τρολάρεις σε καιρό πολέμου;

Ακόμα και μέσα στη φρίκη του πολέμου φαίνεται πως υπάρχει περιθώριο για χιούμορ, ακόμα κι αν απέναντί σου βρίσκεται ένα τεθωρακισμένο άρμα μάχης.

Οι σχέσεις μεταξύ Ουκρανικού και Ρωσικού λαού είναι από πιο πιο περίπλοκες που υπάρχουν στον κόσμο μεταξύ γειτονικών λαών. Για πάνω από 1000 χρόνια ζούσαν ο ένας δίπλα στον άλλο, σε μικτές πόλεις, σε διπλανά χωριά, άλλοτε σε κοινό κράτος, άλλωστε σε διαφορετικά, κάποιες φορές σε αρμονική συνύπαρξη και κάποιες άλλες φορές σε εμπόλεμη κατάσταση. 

Δυστυχώς αυτές τις μέρες διανύουμε μέρες πολέμου με την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία και η φρίκη φαίνεται να έχει καλύψει όλες τις πτυχές των σχέσεων μεταξύ των δύο λαών. Όχι όλες-όλες, μιας και το χιούμορ ήταν πάντα πιο δυνατό από τις οβίδες και τα όπλα και σταθερά δίνει ψυχολογικό καταφύγιο σε αυτές τις δύσκολες καταστάσεις. 

 

 

Η προέλαση του ρωσικού στρατού δεν είναι τόσο ανεμπόδιστη όσο αναμενόταν με τους Ουκρανούς να αντιστέκονται σθεναρά χωρίς να λογαριάζουν την υπεροπλία του αντιπάλου. Μια αντίσταση που δεν λογάριασαν ούτε οι Ρώσοι με το κυριότερο πρόβλημα που έχουν να αντιμετωπίσουν να είναι ο χρόνος. Από τη στιγμή που η επιχείρηση δεν αποδείχτηκε «αστραπή», τα προβλήματα ανεφοδιασμού δεν άργησαν να φανούν με πολλά ρωσικά οχήματα να «μένουν» από καύσιμα χωρίς μεριμνα επαρκούς αλυσίδας εφοδιασμού. 

 

 

Η θέα ακινητοποιημένων τεθωρακισμένων δεν είναι μόνο ένα μνημείο της ανθρώπινης αλαζονείας, αλλά και μια νίκη της ανθρώπινης θέλησης απέναντι σε μια πανίσχυρη μηχανή πολέμου. Αυτή η ανθρώπινη θέληση είναι που δίνει τη δύναμη και το κουράγιο στους Ουκρανούς, όχι μόνο να αντιστέκονται, αλλά να κάνουν και χιούμορ. Σε πολλά βίντεο έχουμε δει αγρότες με τρακτέρ να περνούν σχεδόν απαθείς δίπλα από άρματα μάχης και να ρωτούν τα πληρώματά τους αν χρειάζονται ρυμούλκηση ή να τους δανείσουν καύσιμα. 

Για εμάς τους εξωτερικούς παρατηρητές αυτού του πολέμου ίσως είναι ακατανόητη αυτή η προσέγγιση, τόσο από τους αμυνόμενους Ουκρανούς, όσο και από τους επιτιθέμενους Ρώσους, όμως είναι δηλωτικό πολλών πραγμάτων. Μέσα τους ξέρουν όλοι πως αυτός ο πόλεμος δεν αφορά τους απλούς πολίτες αυτών των χωρών αλλά τις ελίτ τους. 

 

 

Αργά ή γρήγορα, ελπίζουμε γρήγορα, ο πόλεμος θα τελειώσει και οι δύο λαοί ξέρουν θα συνεχίσουν να ζουν ο ένας δίπλα στον άλλον για τουλάχιστον άλλα χίλια χρόνια ακόμα και το χιούμορ είναι ο συνδετικός ιστός που θα επουλώσει τα τραύματα στις σχέσεις μεταξύ Ουκρανών και Ρώσων. 

Αυτό που μένει είναι η ματαιότητα του πολέμου και ο πόνος σε όσους τον ζουν, το χιούμορ είναι αυτό που θα σώσει τις επόμενες γενιές στην προσπάθειά τους να αποβάλλουν από το συλλογικό υποσυνείδητο το βίωμα του πολέμου.  



©2016-2024 Ratpack.gr - All rights reserved