Daniel Craig: Ήταν ο James Bond που μας άξιζε;

«No Time To Die» ήταν και πάει. Όσο απίστευτο και αν ακούγεται, η ταινία-φάντασμα της MGM και του James Bond Franchise κατέφτασε επιτέλους στις κινηματογραφικές αίθουσες, ακόμα και αν πιστεύαμε ότι κάτι τέτοιο έμοιαζε με όνειρο θερινής νυχτός. Η τελευταία αποστολή του 007, η αναμέτρησή του με τον Rami Malek και το μεγάλο «αντίο» του Daniel Craig με το σμόκιν του μεγαλύτερου όπλου της Αυτού Μεγαλειότητος ανήκουν πλέον στο παρελθόν και όλος ο κόσμος ζει και αναπνέει για να μάθει τη συνέχεια.

Από όποια πλευρά και αν το πιάσει κανείς το «No Time To Die» δημιούργησε ανάμεικτα συναισθήματα, αποθεώθηκε από τους κριτικούς και πραγματικά είναι μια ταινία που κάθε φαν του Bond αξίζει να τη δει. Ωστόσο σε αυτό το κείμενο δεν θα κάνουμε κριτική για το «No Time To Die» αλλά μια μεγάλη αξιολόγηση του Daniel Craig που αποχώρησε οριστικά από το franchise από το 2006, όταν και ντεμπουτάρισε στο «Casino Royale» και συνέχισε για τέσσερις ακόμα ταινίες.

Θα τον εξετάσουμε μέσα από 4 διαφετικούς πυλώνες που χαρακτηρίζουν τον James Bond στις ταινίες, κάνοντας μια σύγκριση του πώς παρουσίασαν τον συγκεκριμένο χαρακτήρα οι Sean Connery, George Lazenby, Roger Moore, Timothy Dalton και Pierce Brosnan και πώς το έκανε ο Daniel Craig στα «Casino Royale», «Quantum of Solace», «Skyfall», «SPECTRE» και «No Time To Die».

Ας ξεκινήσουμε την αξιολόγηση.

Οι υπόλοιποι Bond: Αναμφίβολα μετά από τόσες ταινίες ο James Bond μας έμαθε ένα βασικό πράγμα όσον αφορά τις σκηνές δράσης. Δεν θα φοβηθεί τον τσαμπουκά, θα δει μια πεντάδα δολοφόνων και δεν θα φύγει τρέχοντας αλλά θα τους εξολοθρεύσει με τρομερή μεθοδικότητα και στυλ, ενώ ακόμα και αν φάει καμιά ξόφαλτση, στο τέλος ούτε γάτα ούτε ζημιά. Το μαλλί θα είναι πάντα στη θέση του, οι αντίπαλοι στο καναβάτσο και πάντα μια ατάκα γεμάτη χιούμορ θα κλείσει τη σκηνή.

Daniel Craig: Το ότι ο Daniel ορμούσε εξίσου εύκολα στον καβγά, δεν σήμαινε ποτέ ότι είχε τη σιγουριά ότι θα φύγει και νικητής. Κάθε άλλο μάλιστα, έμπλεκε κυρίως όταν ένιωθε ότι τον παίρνει – ναι ακόμα και απέναντι σε ολόκληρη τη SPECTRE- ωστόσο η τελική έκβαση και η πορεία μέχρι το τελικό αποτέλεσμα είχαν πραγματικά εντυπωσιακά αποτελέσματα. Δεν τον φόβιζε να λερώσει τα χέρια του, για αυτό και οι σκηνές ξύλου και δράσης είχαν πάντα μοναδικό αντίκτυπο σε σημείο που δεν ήθελες να τελειώσουν. Άσε που στο τέλος μπορεί να τις έτρωγε κιόλας, κάτι που δεν μας πείραξε ποτέ και για κανένα λόγο. 

Οι υπόλοιποι Bond: Ξεκινούσε η ταινία, ο Bond μπορεί να αιχμαλωτιζόταν, ήξερες όμως ότι στο τέλος θα αποκάλυπτε μια τεράστια πλεκτάνη και θα έσωζε τον κόσμο. Με απόλυτη ηρεμία, χωρίς άγχος και ιδρώτα. Ακόμα και ο Lazenby που είδε την Tracy di Vicenzo να δολοφονείται από τον Blofeld, κατάφερε να ολοκληρώσει την αποστολή του. Επίσης πάντα απορούσαμε πώς όλοι οι παλιοί Bond ήταν εκπαιδευμένοι πράκτορες χωρίς να είναι γυμνασμένοι. Ο Sean Connery ακόμα ρουφάει την κοιλιά του στο «Dr. No».

Daniel Craig: Μετά από 5 ταινίες τουλάχιστον μας έπεισε από το σουλούπι και το καλογυμνασμένο του κορμί ότι μπορεί να τα βγάλει πέρα κόντρα σε αντιξοότητες και επικίνδυνες αποστολές, καλύτερα ίσως και από τον Tom Cruise. Βέβαια δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι περισσότερες φορές αποφάσισε να αποσυρθεί παρά να επιστρέψει και να τελειώσει τη δουλειά. Στο Casino Royale ειδικά είδε τη SPECTRE να τον σώζει την τελευταία στιγμή από τα νύχια του Le Chiffre, παρόλα αυτά δεν σημαίνει ότι τη δουλειά του δεν την έκανε και με το παραπάνω. Θα τον επέστρεφαν διαφορετικά τρεις φορές στην ενεργό δράση -μαζί με το «No Time To Die»- αν δεν πίστευαν ότι αξίζει την άδεια να σκοτώνει;

Οι υπόλοιποι Bond: Ακόμα και αν ο Q άρχισε τη σταδιοδρομία του από το «Goldfinger», η αλήθεια είναι ότι 007 και gadgets ή Bond και Aston Martin έγιναν περισσότερο συνώνυμα και από τον Batman με το Batmobile μέσα στα χρόνια. Τι ρολόγια που έριχναν laser, τι βραχιόλια που εξαπέλυσαν δηλητηριώδη βέλη, τι στιλό-βόμβες και προφανώς αμάξια πιο ισχυρά από transformers που τον έκαναν πραγματικά ανίκητο.

Daniel Craig: Ακόμα και αν ο Q έσκασε επιτέλους μύτη στο «Skyfall» ο εξοπλισμός που κληρονόμησε ήταν κυρίως ένα PPK που λειτουργεί με δικά του αποτυπώματα, άντε και μια Aston Martin DB5 που πυροβολεί. Γενικά ο Craig δεν είχε ποτέ άμεση εξάρτηση από gadget και «μαγικά» όπλα, κάτι που εξηγεί άλλωστε και την έκπληξή του στο «No Time To Die» όταν και δεν πιστεύει πώς λειτουργεί το Omega ρολόι-μαγνήτης που του έδωσε ο Q.

Οι υπόλοιποι Bond: Το Ακριβότερο Όπλο της Βασίλισσας είχε πάντα πολλούς τρόπους να φέρνει εις πέρας τις αποστολές, ακόμα και αν αυτές δεν έρχονταν από οδηγίες του/της Μ. Για την ακρίβεια μέσα σε 20 ταινίες (χωρίς αυτές του Craig) όποια γυναίκα πέρασε από δίπλα του μαγεύτηκε από τον κυνισμό, τον ρομαντισμό αλλά και την αρρενωπότητα του 007, ο οποίος δεν είχε πραγματικά αντίπαλο στον ερωτικό τομέα. Και πάλι ο Lazenby πήγε να μας τα «χαλάσει» αλλά η χυλόπιτα της αρχής εξελίχθηκε σε γάμο στο φινάλε του «On Her Majesty Secret Service». Άρχοντας.

Daniel Craig: Ξεκίνησε κυνικά στο «Casino Royale» με την γυναίκα του Dimitrios, ωστόσο δεν άργησε να μας αποκαλύψει ότι τον γυπαετό τον εμφανίζει μονάχα όταν δεν ερωτεύεται, κάτι που όπως αποδείχτηκε το πάθαινε συχνά. Μία η Vesper, μία μετά η Madeleine Swann και ο απόρθητος γυναικοκατακτητής που είχαμε μάθει μεταμορφώθηκε σε ευαίσθητο ερωτύλο. Μέσα σε όλα αυτά ας προσθέσουμε ότι είναι ο μόνος που είδε γυναίκα τον απαρνείται.

Υπάρχει ένα μεγάλο μερίδιο ανθρώπων που λυπήθηκαν με την αποχώρησή του, άλλοι πάλι που στο άκουσμά της άναψαν βεγγαλικά και φωτοβολίδες. Ο Daniel Craig δεν είχε μονάχα το ξανθό μαλλί που τον έκανε να διαφέρει από τους προκατόχους του, αλλά το όλο σουλούπι, οι αξίες και η ψυχοσύνθεση ενός πράκτορα τον 21ο αιώνα.

Ο Bond του Craig δεν είχε καμία σχέση με την επιβλητικότητα του Sean Connery, τον ρομαντισμό του Roger Moore, ή την άνεση του Pierce Brosnan, ούτε καν στο concept που είχε ο Fleming στα βιβλία του. Ήταν ξεκάθαρα ένας τύπος με αδυναμίες και προβληματισμούς, ένας πράκτορας αυθεντικός που τολμούσε και αδιαφορούσε αν θα λερωθεί, πάνω από όλα όμως πιο ανθρώπινος και προβληματικός σε στιγμές που έπρεπε να είναι. Είτε τον θεωρούσες άξιο για τη θέση, είτε απλά μια κακή παρένθεση στο ρόλο, δεν μπορείς παρά να παραδεχθείς ότι έδωσε μια ξεχωριστή φινέτσα στο διαχρονικό αρσενικό της Έβδομης Τέχνης.

Υ.Γ. Spoiler για «No Time To Die». Μας άρεσε αλλά παράλληλα ξενερώσαμε. Ελπίζουμε απλά να μην επιβεβαιωθούν οι φόβοι μας. Αυτά.