Ο Kirk Hammett δεν είναι απλώς ο κιθαρίστας των Metallica. Πήρε το heavy metal, το αναδιαμόρφωσε και το μετέτρεψε σε παγκόσμια γλώσσα. Από την πρώτη στιγμή που εντάχθηκε στους Metallica, έφερε μαζί του μια αύρα δημιουργικής ανησυχίας, δεξιοτεχνίας και ανεξάντλητης φαντασίας. Ο Hammett δεν είναι μόνο ένας κιθαρίστας με τεχνική δεινότητα· είναι ένας αφηγητής που χρησιμοποιεί τις νότες του σαν λέξεις και τα σόλο του σαν ολόκληρα κεφάλαια ιστοριών που μένουν βαθιά χαραγμένες στη συνείδηση της heavy μουσικής.
Είναι δύσκολο να μιλήσει κανείς για τον Hammett χωρίς να αναφερθεί στο πώς άλλαξε την πορεία όχι μόνο των Metallica αλλά και ολόκληρου του μεταλλικού κόσμου. Στην εποχή που η thrash σκηνή ακόμα σχηματιζόταν, ο Hammett έφερε μια μελωδικότητα που δεν θυσίαζε την επιθετικότητα. Το παίξιμό του, με ακρίβεια στην πένα, αποτέλεσε ένα ιδανικό αντίβαρο στην ωμή ενέργεια του James Hetfield. Εκεί που ο Hetfield έριχνε κεραυνούς ρυθμού, ο Hammett σήκωνε καταιγίδες μελωδίας. Αυτό το δίπολο έγινε η βάση πάνω στην οποία χτίστηκε ένας από τους πιο επιδραστικούς ήχους στη σύγχρονη μουσική. Το “Ride the Lightning” ήταν από μόνο του μια δήλωση δύναμης, αλλά το σόλο του Hammett στο “Fade to Black” ήταν η στιγμή όπου ο κόσμος κατάλαβε ότι το thrash μπορεί να έχει συναισθήματα, βάθος και δραματική αφήγηση. Δεν ήταν απλώς ένας γρήγορος διάδρομος από νότες· ήταν ένα μανιφέστο έκφρασης. Ήταν ο Hammett να λέει: «Ναι, μπορούμε να παίζουμε γρήγορα, αλλά μπορούμε και να νιώθουμε». Κι αυτή η ικανότητά του να δίνει χώρο στη μελωδία, χωρίς να θυσιάζει την ένταση, άνοιξε τον δρόμο για όλη τη μετέπειτα εξέλιξη του metal.
Σε κάθε μεγάλο άλμπουμ των Metallica, ο Hammett άφησε το δικό του αποτύπωμα. Το σόλο στο “Master of Puppets” παραμένει ένα από τα πιο δομημένα, επικά και ολοκληρωμένα σόλο στην ιστορία του metal. Σαν αρχιτέκτονας που χτίζει έναν ναό από αστραπές, ο Hammett υφαίνει κλιμακώσεις που ανεβαίνουν ακριβώς όσο πρέπει, χτυπούν στο κέντρο του κομματιού και το εκτινάσσουν σε άλλο επίπεδο. Η δύναμη και η ακρίβεια του σόλο αντικατοπτρίζουν τη σιγουριά ενός μουσικού που γνωρίζει την τέχνη του σε βάθος, ενός κιθαρίστα που δεν φοβάται να αφηγηθεί μια ιστορία μέσα από το παίξιμό του.
Αλλά και στο “One”, ο Hammett έδειξε την ικανότητά του να δημιουργεί σκηνές ολόκληρες μόνο με τη χρήση των άτακτων, εκρηκτικών τρεμο-οπλισμών και της τεχνικής του. Το σόλο στο κλείσιμο του κομματιού δεν είναι απλώς εντυπωσιακό· είναι πολεμική κραυγή, σαν να σπάει η κιθάρα του τα δεσμά που κρατούν το τραγούδι εγκλωβισμένο στη σκοτεινή του αφήγηση. Με το wah να ουρλιάζει σαν ανθρώπινη φωνή, ο Hammett μεταφέρει τον ακροατή σε ένα χάος που μόνο οι Metallica μπορούσαν να αποδώσουν τόσο πειστικά. Ο Hammett, ωστόσο, δεν επηρέασε μόνο τα μεγάλα τραγούδια. Επηρέασε γενιές κιθαριστών. Εκατομμύρια νέοι μουσικοί έπιασαν κιθάρα για πρώτη φορά επειδή άκουσαν το “Enter Sandman” και θέλησαν να καταλάβουν πώς ένα riff και ένα σόλο μπορούν να είναι τόσο απλά, τόσο βρώμικα και ταυτόχρονα τόσο εμβληματικά. Η σφραγίδα του βρίσκεται όχι μόνο στα τεράστια, σύνθετα σόλο, αλλά και στη μαεστρία του να δημιουργεί φράσεις που κολλάνε στο μυαλό και σε κυνηγάνε για χρόνια. Αυτό είναι το αποτύπωμα ενός πραγματικού καλλιτέχνη: να φτιάχνει μουσική που δεν ξεχνιέται. Πολλοί λένε πως ο Hammett δεν ενδιαφέρεται να αποδείξει ότι είναι ο πιο γρήγορος κιθαρίστας στον κόσμο και έχουν απόλυτο δίκιο. Η τέχνη του δεν βρίσκεται στην επίδειξη, αλλά στην αφήγηση. Είναι ξεκάθαρο ότι για τον Hammett, η κιθάρα δεν είναι όργανο επίδειξης αλλά εργαλείο επικοινωνίας. Και αυτή η διάθεση να μιλήσει μέσω της κιθάρας του έκανε τα σόλο του τόσο αναγνωρίσιμα. Ακούς τρεις νότες, και ξέρεις πως είναι Hammett. Αυτό είναι σπάνιο χάρισμα, ένα επίτευγμα που λίγοι κιθαρίστες έχουν καταφέρει.
Εξίσου σημαντική όμως είναι η προσωπικότητα του Kirk Hammett. Η ευγένεια, η γήινη συμπεριφορά, η αγάπη του για το horror, η δημιουργικότητα που τον συνοδεύει σε κάθε project όλα αυτά συνθέτουν έναν καλλιτέχνη που παραμένει πεινασμένος για νέες ιδέες παρόλο που έχει κατακτήσει σχεδόν τα πάντα. Δεν βολεύτηκε ποτέ. Πάντα ψάχνει νέους τρόπους να εκφραστεί, είτε μέσα από τις φοβερές του συλλογές τρόμου είτε μέσα από πειραματισμούς σε νέες τεχνικές κιθάρας. Κι αυτό κρατά τη φλόγα του ζωντανή. Ο Kirk Hammett δεν είναι απλώς μέλος των Metallica, είναι ένας από τους λόγους που οι Metallica έγιναν αυτό που είναι: μια από τις μεγαλύτερες μπάντες στην ιστορία της μουσικής. Με τη μελωδία, το πάθος, τη δεξιοτεχνία και τη δημιουργική του γενναιότητα, κατάφερε να αλλάξει όχι μόνο το thrash, αλλά και τον τρόπο που σκεφτόμαστε την ηλεκτρική κιθάρα. Χάρη σε εκείνον, χιλιάδες μουσικοί τόλμησαν να ανακαλύψουν τη δική τους φωνή. Κι όσο κι αν έχουν περάσει δεκαετίες από τότε που έπιασε για πρώτη φορά την κιθάρα, ο Hammett συνεχίζει να εμπνέει, να εξελίσσει και να ανανεώνει. Είναι ένας καλλιτέχνης που δεν σταμάτησε ποτέ να εξερευνά και να ανατρέπει το αναμενόμενο. Ένας κιθαρίστας που έγραψε ιστορία — και συνεχίζει ακόμα.
Και γι’ αυτό ο Kirk Hammett δεν είναι απλώς ένας απίστευτος κιθαρίστας. Πήρε την κιθάρα του, κοίταξε τον κόσμο και είπε: «Ας αλλάξουμε τα πάντα». Και το έκανε.
