Όταν ανακοινώθηκε ότι ο Henry Cavill αποχωρεί από το The Witcher του Netflix, το ίντερνετ σχεδόν πάγωσε. Ο Geralt του Rivia, ο λευκομάλλης κυνηγός τεράτων με το χαρακτηριστικό του «hmm», είχε γίνει για πολλούς fans αξεχώριστος από το πρόσωπο και τη φωνή του Cavill. Ήταν ο τέλειος συνδυασμός nerd και action hero. Ένας ηθοποίος (και gamer) που όχι μόνο υποδυόταν τον Witcher, αλλά τον αγαπούσε πραγματικά, γνωρίζοντας τα πάντα για το lore, τα βιβλία και φυσικά τα παιχνίδια της CD Projekt Red. Οπότε, όταν ήρθε η ανακοίνωση πως ο Liam Hemsworth θα πάρει τη θέση του, η απογοήτευση ήταν -και παραμένει- τεράστια.
Ας το πούμε όπως είναι: κανείς δεν ενθουσιάστηκε. Όχι γιατί ο Hemsworth είναι κακός ηθοποιός. Kάθε άλλο. Έχει δείξει σε ταινίες όπως το Hunger Games και το The Dressmaker ότι μπορεί να φέρει βάρος και συναίσθημα. Όμως το κοινό του Witcher δεν ψάχνει απλώς έναν καλογυμνασμένο πρωταγωνιστή με ξανθά μαλλιά. Θέλει εκείνον τον ατσάλινο, βαρύ, σχεδόν μεσαιωνικό τύπο που φέρει στους ώμους του ολόκληρο έναν σκοτεινό κόσμο. Και σε αυτό, ο Cavill είχε στήσει τον πήχη απελπιστικά ψηλά. Η τρίτη σεζόν, η τελευταία του Cavill, μας άφησε με μια γλυκόπικρη αίσθηση. Από τη μία, έκλεισε όμορφα τον κύκλο του, από την άλλη όμως έδωσε την αίσθηση ότι βλέπουμε έναν ηθοποιό που ήδη είχε το ένα πόδι έξω από το σετ. Ήταν σαν να αποχαιρετάει ο ίδιος, όχι μόνο τον ρόλο, αλλά και ένα κομμάτι του φανταστικού που έχτισε. Και τώρα, το Netflix καλείται να πείσει ένα απογοητευμένο κοινό να δώσει μια δεύτερη ευκαιρία στη σειρά με έναν νέο Geralt. Έναν Hemsworth που πρέπει να αποδείξει ότι αξίζει να κρατάει τα σπαθιά. Το ερώτημα είναι: υπάρχει πραγματικά ελπίδα;
Αν το δούμε ψύχραιμα, υπάρχουν μερικοί λόγοι να μην απορρίψουμε εξαρχής τον Liam. Πρώτον, μιλάμε για μια σειρά που, μετά από τρεις σεζόν, έχει ήδη διαμορφώσει το ύφος και τη μυθολογία της. Ο Hemsworth δεν χρειάζεται να «ανακαλύψει» τον Geralt από την αρχή· απλώς πρέπει να μπει σε έναν κόσμο ήδη χτισμένο, με σενάριο και χαρακτήρες που γνωρίζουμε. Αντίθετα με τον Cavill, που κουβάλησε την ευθύνη του να πείσει όλους μας ότι ένα RPG μπορεί να γίνει ποιοτική τηλεόραση, ο Liam ξεκινά με έτοιμο το έδαφος. Δεύτερον, υπάρχει και η φυσική εξέλιξη του χαρακτήρα. Ο Geralt δεν είναι στατικός. Οι σεναριογράφοι έχουν περιθώριο να τον “μεταμορφώσουν” λίγο, να εξηγήσουν τις αλλαγές του προσώπου ή του ύφους μέσα από την ίδια τη μαγεία και τον κόσμο του Witcher. Δεν θα είναι η πρώτη φορά που μια σειρά αλλάζει ηθοποιό με επιτυχία, αρκεί να το κάνει με narrative εξυπνάδα. Αν το Netflix αποφασίσει να στηρίξει αυτή τη μετάβαση με σωστό σενάριο και όχι με απλή αντικατάσταση, ο Hemsworth έχει πιθανότητες να πείσει.
Όμως το πιο ενδιαφέρον -και ίσως ελπιδοφόρο- στοιχείο βρίσκεται αλλού: στο gaming μέτωπο. Η CD Projekt Red έχει ήδη ανακοινώσει ότι ετοιμάζει το τέταρτο Witcher game, ένα νέο ξεκίνημα στο σύμπαν, με νέα τεχνολογία Unreal Engine 5 και, κυρίως, με φρέσκο πρωταγωνιστή. Δεν θα είναι ο Geralt αυτή τη φορά, αλλά ένας νέος Witcher, σε μια ιστορία που επεκτείνει το lore χωρίς να το επαναλαμβάνει. Αυτό σημαίνει κάτι: τόσο το παιχνίδι όσο και η σειρά κινούνται προς την ίδια κατεύθυνση, ένα soft reboot. Μια νέα εποχή για τον κόσμο του Witcher, που δεν εξαρτάται πια αποκλειστικά από τον Henry Cavill ή τον Geralt του. Και ίσως, αν το δούμε έτσι, η μετάβαση στον Hemsworth δεν είναι προδοσία· είναι φυσική εξέλιξη. Ένας νέος Witcher για μια νέα γενιά, τηλεοπτικά και ψηφιακά.
Από την άλλη, δεν πρέπει να αγνοούμε τον σκεπτικισμό. Το Netflix έχει χάσει τη φήμη του ως “φιλόδοξο στο fantasy” μετά τα αλλεπάλληλα φιάσκα σε παραγωγές όπως το Resident Evil ή το Cowboy Bebop. Οι fans του Witcher είναι σκληροπυρηνικοί έχουν δει την CD Projekt να αποθεώνεται με το Witcher 3 και να καταρρέει με το Cyberpunk 2077. Δεν συγχωρούν εύκολα. Αν ο Hemsworth δεν μπει με πάθος, φυσικότητα και σεβασμό στον ρόλο, το backlash θα είναι άμεσο. Η ελπίδα, λοιπόν, δεν βρίσκεται μόνο στον Liam Hemsworth. Βρίσκεται στο αν η παραγωγή θυμηθεί γιατί αγάπησε ο κόσμος τον Witcher εξαρχής: τη σκοτεινή ατμόσφαιρα, τους ηθικά γκρίζους χαρακτήρες, το βαρύ συναισθηματικό βάθος. Αν η τέταρτη σεζόν επικεντρωθεί σε αυτά και όχι στα εφέ ή στα πολιτικά υπονοούμενα, μπορεί να σταθεί ξανά στα πόδια της. Και ποιος ξέρει, ίσως ο Liam να μας εκπλήξει ευχάριστα, να βγάλει εκείνο το χαμηλό, ψυχρό βλέμμα και να πει ένα «hmm» που θα κάνει ακόμα και τους πιο πεισματάρηδες fans να σιωπήσουν για λίγο.
Μέχρι τότε, μένουμε διστακτικά αισιόδοξοι. Ο Henry Cavill μάς χάρισε έναν Geralt σχεδόν θρυλικό, αλλά ο κόσμος του Witcher είναι πολύ μεγάλος για να ανήκει σε έναν μόνο άνθρωπο. Αν ο Liam Hemsworth καταφέρει να σταθεί με σεβασμό, δύναμη και μια δόση προσωπικής ερμηνείας, ίσως, να υπάρχει ελπίδα.
