Ο Gary Oldman είναι εδώ και δεκαετίες ένας από τους πιο χαρισματικούς και μεταμορφωτικούς ηθοποιούς του Χόλιγουντ. Από τον ρόλο του Sid Vicious στο Sid and Nancy μέχρι τον Winston Churchill στο Darkest Hour –που του χάρισε και το Όσκαρ Α’ Ανδρικού Ρόλου– έχει αποδείξει ότι μπορεί να χαθεί μέσα σε κάθε χαρακτήρα, ανεξάρτητα από το ύφος ή την εποχή. Ωστόσο, πολλοί κριτικοί και θεατές συμφωνούν πως ο ρόλος του Jackson Lamb στη σειρά Slow Horses (Apple TV+) ίσως είναι ο κορυφαίος της καριέρας του.
Η άξεστη υπεροχή του Jackson Lamb
Ο Jackson Lamb είναι ο ηγέτης μιας ομάδας μυστικών πρακτόρων που έχουν εξοριστεί στο υποτιμητικό τμήμα “Slough House”, μακριά από την αίγλη της MI5. Η ομάδα του αποτελείται από αποτυχημένους, παραγκωνισμένους και «χαμένους» πράκτορες, που για διάφορους λόγους έχουν στιγματιστεί. Ο Lamb, όμως, αντί να είναι ένας αυστηρός, γυαλιστερός διοικητής όπως θα περίμενε κανείς, παρουσιάζεται ως το ακριβώς αντίθετο: είναι βρόμικος, απεριποίητος, με φτηνά ρούχα, βρωμερή αναπνοή και μια γλώσσα πιο κοφτερή κι από ξυράφι.
Ένα αφεντικό που λατρεύεις να μισείς
Το μεγαλύτερο επίτευγμα του Oldman είναι πως καταφέρνει να μετατρέψει αυτόν τον απωθητικό χαρακτήρα σε κάποιον που όχι μόνο παρακολουθείς με ενδιαφέρον, αλλά τελικά συμπαθείς. Ενίοτε και εκτιμάς. Ο Lamb είναι κυνικός, σαρκαστικός και συχνά σκληρός με τους υφισταμένους του, όμως πίσω από την τραχιά του εικόνα κρύβεται μια εξαιρετικά διεισδυτική ευφυΐα. Από τη μία δίνει την εντύπωση ενός ανθρώπου που έχει εγκαταλείψει τον εαυτό του, και από την άλλη αφήνει να φανεί η εμπειρία και η διορατικότητα ενός βετεράνου της κατασκοπείας που ξέρει περισσότερα απ’ όσα λέει.
Η υποκριτική του ούτως ή άλλως δεν ήταν ποτέ επιτηδευμένη. Κάθε βλέμμα, κάθε μορφασμός, κάθε μουρμούρισμα δίνει στον Lamb μια ακατέργαστη αυθεντικότητα. Ο Oldman επιλέγει να μην ωραιοποιήσει τίποτα: ο χαρακτήρας του είναι συχνά αηδιαστικός, μα πάντα γοητευτικός στον τρόπο που κινείται μέσα στο χαοτικό του σύμπαν. Αυτό τον κάνει να ξεχωρίζει από τους συνηθισμένους «καλογυαλισμένους» πράκτορες που έχουμε συνηθίσει σε σειρές και ταινίες κατασκοπείας.
Γιατί είναι όμως ο καλύτερος ρόλος του;
Ακούγεται ίσως απόλυτο, αλλά είναι από τις σειρές που ο Gary Oldman έχει πάρει όλο το βάρος πάνω του. Ο Lamb δεν κάνει θεαματικές εισόδους σαν άλλος James Bond. Παρότι μπορεί να κάθεται στην άκρη με την άλυτη γραβάτα του, καπνίζοντας και δείχνοντας κουρασμένος (σ.σ.: ή ακόμα καλύτερα να τρώει noodles με τον πιο αηδιαστικό τρόπο), καταφέρνει να κλέβει κυριολεκτικά κάθε σκηνή στην οποία εμφανίζεται. Ίσως να είναι απλό για τον περισσότερο κόσμο που θα λέει «λογικό, γιατί είναι ο Gary Oldman», αλλά αυτή και μόνο η δήλωση έχει την βαρύτητά της από μόνη της.
Σε κάθε περίπτωση δεν είναι ένα αργό άλογο. Ίσως το πιο βρόμικο και το πιο άξεστο, αλλά σίγουρα ξέρει να κόβει δρόμο μέσα από μοναδικά μονοπάτια της υποκριτικής.
