Είναι το πρώτο όνομα που σκέφτεσαι όταν η συζήτηση πηγαίνει σε κάποιον γυμνασμένο άνδρα. Είναι το πρώτο όνομα που βρίζω όταν κάνω τις περιβόητες ασκήσεις Arnold για τους ώμους. Διάολε, κάνουν δουλειά. Όχι ότι είχα αμφιβολία όταν πρόκειται για τον άνθρωπο που στη ζωή του, τίποτα δεν ήταν μικρό (ή έτσι πιστεύουμε τέλος πάντων). Ούτε οι μύες του. Ούτε τα όνειρά του. Ούτε οι ρόλοι του. Ούτε οι τίτλοι του. Ένα παιδί από την επαρχία της Αυστρίας που δεν άφησε τίποτα και κανέναν να σταθεί εμπόδιο σε όλα όσα ήθελε να πετύχει: bodybuilder που κατέκτησε τον κόσμο, ηθοποιός που έγινε κινηματογραφικό φαινόμενο, επιχειρηματίας με δισεκατομμύρια και πολιτικός με το αξίωμα του Κυβερνήτη της Καλιφόρνια. Ε δεν τα λες και άσχημα.
Ο Terminator κλείνει 78 χρόνια ζωής και μοιάζει ακόμα… πιο Εξολοθρευτής. Αθάνατος, στιβαρός, larger than life. Αλλά πίσω από την εικόνα του υπάρχει κάτι βαθύτερο: η ιστορία ενός ανθρώπου που έγραψε μόνος του το σενάριο της ζωής του, χωρίς σκηνοθέτη.
Γεννήθηκε το 1947 στο Thal, ένα μικρό χωριό της Αυστρίας. Ο πατέρας του, πρώην αξιωματικός της ναζιστικής Βέρμαχτ, ήταν αυστηρός και βίαιος. Ο Arnold βρήκε καταφύγιο στον αθλητισμό. Στα 14 του, έπεσε πάνω σε ένα περιοδικό bodybuilding. Ήταν η στιγμή που συνειδητοποίησε τι ήθελε: να γίνει ο πιο δυνατός άνθρωπος στον κόσμο. Στα 18 του, πήρε μέρος στον αυστριακό στρατό μόνο και μόνο για να κλέψει άδεια και να ταξιδέψει σε διαγωνισμό bodybuilding. Τον κέρδισε. Όταν γύρισε, μπήκε φυλακή. Εκεί κατάλαβε κάτι βασικό: δεν υπάρχει επιτυχία χωρίς ρίσκο. Ήταν ο πρώτος και όχι ο τελευταίος κανόνας που έσπασε.
Στα 21 του μετακόμισε στις ΗΠΑ, σχεδόν χωρίς χρήματα και χωρίς καλά-καλά να μιλάει αγγλικά. Μόνο με το κορμί του και μια ακλόνητη πίστη ότι θα καταφέρει «κάτι μεγάλο». Και το κατάφερε. Έγινε επτά φορές Mr. Olympia και αναγνωρίστηκε ως ο κορυφαίος bodybuilder όλων των εποχών. Ο τρόπος που μιλούσε για το σώμα του ήταν σχεδόν ποιητικός: «Δεν χτίζω μύες. Σμιλεύω. Το σώμα μου είναι σαν μαρμάρινο άγαλμα». Στο ντοκιμαντέρ Pumping Iron, έγινε σαφές: ο Schwarzenegger δεν ήθελε μόνο να είναι δυνατότερος, ήθελε να είναι θεός. Κάποιοι πιστεύουν ότι το πέτυχε.
Το Hollywood δεν τον πήρε αμέσως στα σοβαρά. «Το όνομά σου είναι αδύνατον να το προφέρουμε», του έλεγαν. «Έχεις βαριά προφορά, κορμί σαν τέρας και μηδέν υποκριτική εμπειρία». Ο Arnold τους άκουγε αλλά ήταν σαν να μην άκουγε τίποτα. Το 1982, το Conan the Barbarian τον εκτόξευσε. Το 1984, με το The Terminator, έγινε μύθος. Η ατάκα «I’ll be back» έγινε εμβληματική. Η φυσική του παρουσία, η ατάκα του, το χιούμορ του, όλα λειτούργησαν σαν μαγνήτης για μια ολόκληρη γενιά. Τα επόμενα χρόνια έγινε το απόλυτο blockbuster icon: Predator, Commando, Total Recall, True Lies, Kindergarten Cop. Ένας άνθρωπος που ήξερε να παίζει με την εικόνα του και να μην παίρνει τον εαυτό του υπερβολικά σοβαρά.
Ο Arnold Schwarzenegger εξολοθρεύει τις λακκούβες στους δρόμους
Το 2003 αποφάσισε να κατέβει στην πολιτική. Γιατί; Γιατί μπορούσε. Ήθελε να «δώσει πίσω» στη χώρα που του έδωσε τα πάντα. Ως Κυβερνήτης της Καλιφόρνια (2003–2011), ασχολήθηκε με την πράσινη ενέργεια, τη δημόσια υγεία και την οικονομική μεταρρύθμιση. Μπορεί να μην ήταν πάντα δημοφιλής, αλλά έμεινε πιστός σε αυτό που πίστευε: στην υπευθυνότητα και την πρόοδο. Συνέχισε να εμφανίζεται σε ταινίες, αλλά πλέον ως κάτι μεγαλύτερο: όχι ως σούπερ ήρωας, αλλά ως σούπερ επιζών. Ο Arnold έγινε ο γηραιότερος action hero που δεν έκανε τους νέους να γελάνε. Τους ενέπνεε.
Παρά την ατσάλινη εικόνα, ο Schwarzenegger έχει αποκαλύψει ευάλωτες πτυχές του εαυτού του. Μίλησε ανοιχτά για την απιστία που διέλυσε τον γάμο του με τη Maria Shriver και για την ύπαρξη παιδιού εκτός γάμου. Δεν το έκρυψε. Δε δικαιολογήθηκε. Ανέλαβε την ευθύνη, ζήτησε συγγνώμη και έμεινε κοντά στα παιδιά του. Όλα. Στα τελευταία του βιβλία και ντοκιμαντέρ ανοίχτηκε περισσότερο. Μίλησε για κατάθλιψη, για αυτοϋπονόμευση, για το αίσθημα πως δεν είναι ποτέ αρκετά καλός. Και όμως, ο ίδιος λέει: «Το μόνο που έχει σημασία είναι να μην τα παρατάς. Κάθε μέρα σηκώνομαι και παλεύω. Όχι για να αποδείξω κάτι στους άλλους, αλλά στον εαυτό μου.»
Στο σήμερα, ο Arnold γιορτάζει τα 78 του χρόνια κάνοντας ποδήλατο, γυμναστική και podcast. Είναι ενεργός, ευθύς, φιλοζωικός και πολιτικά ενεργός. Δεν σταματάει ποτέ. Η αλήθεια είναι πως ο Arnold Schwarzenegger δεν ήταν ποτέ φυσικό ταλέντο στην υποκριτική, ούτε ιδανικός πολιτικός, ούτε καν τέλειος άνθρωπος. Ήταν όμως κάτι που κανείς άλλος δεν κατάφερε: όλα μαζί. Και παραμένει το πιο αδιανόητο success story. Όχι γιατί δεν απέτυχε ποτέ. Αλλά γιατί κάθε φορά που έπεφτε, «he came back».
