«Δεν ήταν powernap, νομίζω έγειρα κανονικά» λέει ο ένας εκ των δύο φίλων του Ratpack που ήταν στις εξέδρες κατά τη διάρκεια του επεισοδιακού, όπως αποδείχτηκε, ντέρμπι Ολυμπιακού-Παναθηναϊκού στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης».
Το ντέρμπι μπορεί να τελείωσε στο 50ό λεπτό λόγω της κροτίδας που έσκασε δίπλα στον Χουανκάρ του Παναθηναϊκού και στάθηκε αφορμή να διακοπεί το εξαιρετικό μέχρι τότε παιχνίδι, για αρκετούς από την εξέδρα πάντως κράτησε παραπάνω. Πολύ παραπάνω.
Εσύ πού είδες το Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός. Αυτοί οι δύο ξεπέρασαν τον εαυτό τους.
Δύο εξ αυτών, ο Γιώργος και ο Αναστάσης, αμφότεροι φίλαθλοι του Ολυμπιακού μας μίλησαν για την «μοναδική» τους, όπως αποδείχτηκε, εμπειρία περιμένοντας κάποια στιγμή να αρχίσει το παιχνίδι ύστερα από τη διακοπή. Πού να ήξεραν ότι θα έφταναν κοντά μεσάνυχτα για να επιστρέψουν στα σπίτια τους.
Γ: Μέχρι να το βάλει ο Καμαρά ειλικρινά έτρεμα ότι θα φάμε και δεύτερο. Είχα και τον Αναστάση να με τραβολογάει όλη την ώρα λέγοντάς μου «αν φάμε και δεύτερο, όπως τότε με τον Μπεργκ (σ.σ. μιλάει για το Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός 0-3 του 2013 όταν ο Σουηδός είχε πετύχει το 2-0) εγώ πάω σπίτι».
Α: Ναι, γιατί είδαμε φοβερή μπάλα μέχρι τότε. Εμένα. για να είμαι ειλικρινής, πιο πολύ με είχαν ζαλίσει οι από πίσω που νόμιζαν ότι είχαν έρθει σινεμά και έλεγαν όλη την ώρα «κοίτα να δεις τι θα γίνει σε αυτή τη φάση», «τώρα θα γίνει αυτό», «χαχα ο Μαρέσκα (σ.σ. το όνομα του διαιτητή) ήταν δικός μας» και χαζογελούσαν τόσο πολύ που μου είχαν σπάσει τα νεύρα.
-Πήρατε χαμπάρι τι έγινε στη φάση με τον Χουάνκαρ;
Α: Νομίζω κανείς από μας δεν κατάλαβε τι έγινε. Εγώ δεν έβλεπα κιόλας από την κάπνα και έλεγα ότι θα είχε πάει στο VAR ο διαιτητής για κάνα οφσάιντ. Μετά από λίγο είδαμε τον παίκτη πεσμένο και η αλήθεια είναι ότι πάγωσα λίγο. Στο μυαλό μου σε τέτοιες περιπτώσεις πάντα σκέφτομαι τη φάση με τον Μαυρογεννίδη να δέχεται τον καφέ στο πρόσωπο στη Λεωφόρο το 2003 και ανατριχιάζω λίγο.
Γ: Βλέπαμε ότι δεν ξεκινάει το παιχνίδι, ο καθένας έλεγε το μακρύ του και το κοντό του στην εξέδρα. Κάποια στιγμή γυρίσαμε στους εκνευριστικούς από πίσω μας οι οποίοι πέρα από τις άχρηστες, για να το πω κομψά, πληροφορίες που έλεγαν έφτυναν σε κάθε τους λέξη, και τους την είπαμε γιατί μας είχαν κάνει «μπάνιο» κανονικά. Λίγο αργότερα είδαμε στο ίντερνετ τι έγινε και σκεφτήκαμε και οι δύο «μάλλον διπλό θα λήξει».
-Τελικά τι σας κράτησε εκεί;
Γ: Εγώ προσωπικά δεν είχα κάτι καλύτερο να κάνω, οι από πίσω μας πάλι καλά μετά από 20 λεπτά έφυγαν γιατί το πίστεψαν ότι δεν έχει νόημα. Διάβαζα όμως ότι ακόμα δεν έχει βγει πόρισμα, οπότε μπορεί και να έφευγα τζάμπα.
Αυτοί οι δύο δεν είδαν το ματς μαζί για λόγους γκαντεμιάς.
-Εσύ Αναστάση πώς και έμεινες;
Α: Εγώ έπαιζα Fruit Ninja στο τηλέφωνο γιατί πλέον είχα βαρεθεί. Είχα μπει και στο Twitter και έβλεπα τι γραφόταν οπότε είχα ξενερώσει. Δεν με ένοιαζε. Κάποια στιγμή εκεί που έπαιζα Fruit Ninja, άλλαξαν όλα γύρω μου. Είχαν φύγει αρκετά από γύρω μου. Μάλλον είχα κοιμηθεί.
Γ: Μ’ αρέσει που λες μάλλον. Είχες γείρει κανονικά μπροστά. Πάλι καλά, γιατί σε έβγαζα φωτογραφίες και περνούσε η ώρα.
-Μέχρι τι ώρα καθίσατε;
Α: Να πω την αμαρτία μου δεν θυμάμαι καλά. Μιλήσαμε μετά για λίγο και μετά ξανακοιμήθηκα. Και δεν ήταν από αυτό που σου πέφτει το κεφάλι και αμέσως ξυπνάς. Πρέπει να άραξα κάνα δεκάλεπτο. Πρώτη φορά με παίρνει ο ύπνος σε γήπεδο. Ένα κράμα ξενέρας και βαρεμάρας.
Γ: Ε, τον έβλεπα που βασανιζόταν (τον Αναστάση) και ακόμα και αν είχε βγει ο Ολυμπιακός για ζέσταμα σκεφτόμουν πως δεν υπάρχει περίπτωση να παιχτεί ματς μετά από 2 ώρες. Θα πω και την κλασική δικαιολογία «δουλεύουμε αύριο». Οπότε 11 παρά 20 ήμασταν στο αυτοκίνητο. Η πιο ήρεμη έξοδος από ντέρμπι.
