Το ποδόσφαιρο είναι στιγμές. Δεν αρκεί μόνο το ταλέντο. Χρειάζεται ένστικτο, εμπειρία και αθλητική ευφυΐα ώστε να πάρεις τη σωστή απόφαση μέσα σε κλάσματα του δευτερολέπτου. Η Γαλλία είναι μία εθνική που τα έχει όλα. Ταλέντο, εμπειρία, ένστικτο. Η Ελλάδα έχει το ταλέντο, έχει την εμπειρία αλλά χθες της έλειψε η σωστή απόφαση τη σωστή στιγμή. Εκείνη η λάθος απόφαση του Κωνσταντίνου Μαυροπάνου, όπου με «κίνηση-νίντζα» που θα ζήλευε ο Γιάννης Καλιτζάκης και ο Βάιος Καραγιάννης, έστειλε τον Εμπαπέ στην άσπρη βούλα του πέναλτι. Ο Γάλλος superstar νικήθηκε από τον Οδυσσέα Βλαχοδήμο αλλά η βιασύνη του Μαυροπάνου να μπει στην περιοχή πριν την εκτέλεση, του έδωσε τη δεύτερη ευκαιρία. Ε και πόσα να χάσει ο επιθετικός της Παρί; Ένα θα το έβαζε.
Το χειροκρότημα του Νίκου Αλιάγα αξίζει και στην Ελλάδα
Μετά την επίτευξη του τέρματος από τον Εμπαπέ που έμελλε να κλειδώσει και το τελικό σκορ στο Παρίσι, η κάμερα έπιασε τον Νίκο Αλιάγα να χειροκροτεί. Ωστόσο αυτό το χειροκρότημα ταιριάζει γάντι και στην Εθνική Ελλάδος. Η «γαλανόλευκη» έμεινε πίσω στο σκορ, αναγκάστηκε να παίξει με 10 παίκτες από το 69’ (δεν του πήγε το ματς του Μαυροπάνου) και εκεί που περίμενες να πετάξει λευκή πετσέτα, ανέβασε στροφές. Προσπάθησε με όσο τις επέτρεπαν οι δυνάμεις της να ψάξει το γκολ. Δεν έκανε καθυστερήσεις, δεν έπαιξε βρόμικα, δεν βολεύτηκε με το 1-0. Βγήκε μπροστά και λίγο έλειψε να το κάνει. Σου έβγαζε αυτήν την αυτοπεποίθηση και το τσαγανό που είχαμε να δούμε από την εποχή του Ρεχάγκελ και του Φερνάντο Σάντος.
Τα παιδιά γουστάρουν να παίζουν για το εθνόσημο και αυτό βγαίνει προς τα έξω. Από την πρώτη ημέρα που ανέλαβε ο Γκουστάβο Πογέτ, η Εθνική κάνει βήματα μπροστά. Κορυφή στην δεύτερο όμιλο της League C του Nations League που προσφέρει «μαξιλαράκι» για την πρόκριση και σταδιακά δημιουργείται ένα σύνολο που δε θα ήθελες να αντιμετωπίσεις.Τα αντακλαστικά που έδειξε στον αγώνα με τη Γαλλία σε κάνουν να αισιοδοξείς. Ο κόουτς έχει καταφέρει να κερδίσει τους παίκτες του και η θετική αύρα μαζί με τα θετικά αποτελέσματα «ζεσταίνουν» τον κόσμο. Από τις σφαλιάρες κόντρα στα Νησιά Φερόε οδηγούμαστε στις νίκες κόντρα στην -πάντα υπολογίσιμη- Ιρλανδία και στην αξιοπρεπή εμφάνιση το βράδυ της Δευτέρας στους παντοδύναμους «τρικολόρ».
«Έτσι έζησα από κοντά το πρώτο γκολ της Εθνικής σε Μουντιάλ»
Ο μεγάλος στόχος, 20 χρόνια μετά
Ο Ουρουγουανός τεχνικός έχει θέσει ως στόχο στην πρόκριση στο Euro 2024. Δύσκολος αλλά όχι ανέφικτος ο στόχος. 20 χρόνια μετά το έπος της Πορτογαλίας, η Ελλάδα θέλει να δώσει το παρών σε μία μεγάλη διοργάνωση. Θα χρειαστεί τύχη, υπομονή και στήριξη. Το τρένο έχει μπει στις ράγες και αν μπει στην εξίσωση και ο κόσμος, τότε δεν είμαστε μακριά από το μεγάλο στόχο. Η Εθνική θέλει δίπλα τον κόσμο της. Το παράδειγμα των Γάλλων που γέμισαν το γήπεδό τους απέναντι σ’ έναν όχι και τόσο εμπορικό αντίπαλο είναι προς μίμηση. Αν είναι να αντιγράψουμε έναν ποδοσφαιρικό πολιτισμό, ας είναι αυτός.
