Η σειρά Travelers είναι από εκείνα τα τηλεοπτικά διαμάντια που δεν φωνάζουν, αλλά σε κερδίζουν αργά και σταθερά. Πίσω από την ετικέτα της «σειράς επιστημονικής φαντασίας» κρύβεται μια βαθιά ανθρώπινη ιστορία για τη μοίρα, την ευθύνη και τη δεύτερη ευκαιρία. Η βασική ιδέα είναι απλή, σχεδόν κλασική για το είδος: στο μακρινό μέλλον, η ανθρωπότητα έχει φτάσει στα όριά της. Οι πόλεμοι, οι περιβαλλοντικές καταστροφές και τα λάθη των ανθρώπων έχουν φέρει τον κόσμο ένα βήμα πριν από την κατάρρευση. Για να σωθεί το μέλλον, μια ομάδα επιστημόνων αναπτύσσει έναν τρόπο να στείλει πίσω στο παρελθόν όχι τα σώματα, αλλά τη συνείδηση ορισμένων ανθρώπων.
Έτσι γεννιούνται οι «Ταξιδιώτες» — άτομα που μεταφέρουν το πνεύμα τους στον 21ο αιώνα, καταλαμβάνοντας το σώμα κάποιου που πρόκειται να πεθάνει εκείνη ακριβώς τη στιγμή. Με αυτόν τον τρόπο, δεν αλλάζουν ριζικά την ιστορία, αλλά παίρνουν τη θέση κάποιου του οποίου η ζωή θα τελείωνε ούτως ή άλλως. Ο σκοπός τους είναι να εκτελέσουν αποστολές που, σταδιακά, θα αποτρέψουν τη μελλοντική καταστροφή.
Η ιδέα φαίνεται ψυχρή, σχεδόν μηχανική, αλλά η σειρά την μετατρέπει σε κάτι εξαιρετικά ανθρώπινο. Οι ταξιδιώτες δεν είναι ήρωες από το μέλλον· είναι άνθρωποι γεμάτοι αμφιβολίες, τραύματα και ενοχές. Πρέπει να ζήσουν μέσα στις ζωές άλλων ανθρώπων, να προσποιούνται πως είναι κάποιος άλλος, να διατηρούν μυστικά και ταυτόχρονα να υπακούν στις εντολές ενός αόρατου «Διευθυντή» — ενός υπολογιστή τεχνητής νοημοσύνης που ελέγχει τις αποστολές τους από το μέλλον.Κάθε επεισόδιο κινείται ανάμεσα στη δράση και στο δράμα. Οι ταξιδιώτες προσπαθούν να σώσουν τον κόσμο, αλλά παράλληλα πρέπει να αντιμετωπίσουν τα συναισθήματα, τις σχέσεις και τα λάθη των ανθρώπων των οποίων τις ζωές έχουν καταλάβει. Έτσι, το Travelers εξερευνά τη λεπτή γραμμή ανάμεσα στην ανθρωπιά και την αποστολή. Πώς μπορείς να σώσεις την ανθρωπότητα όταν σταδιακά χάνεις τον εαυτό σου;
Η αφήγηση αποφεύγει τα συνηθισμένα τεχνάσματα του sci-fi. Δεν υπάρχουν υπερβολικά εφέ ή ατέρμονες εξηγήσεις για το πώς λειτουργεί το ταξίδι στο χρόνο. Αντίθετα, το ενδιαφέρον επικεντρώνεται στους χαρακτήρες, στις σχέσεις τους και στις συνέπειες των πράξεών τους. Το ταξίδι στον χρόνο δεν είναι παρά ένα εργαλείο για να τεθούν ερωτήματα: μπορεί το μέλλον να αλλάξει; και αν ναι, με ποιο κόστος; Καθώς η ιστορία προχωρά, βλέπουμε πώς κάθε μέλος της ομάδας δοκιμάζεται. Κάποιοι προσπαθούν να προστατεύσουν τις οικογένειες των ξενιστών τους, άλλοι ερωτεύονται, ενώ κάποιοι χάνουν την πίστη τους στην αποστολή. Το συναίσθημα της ταυτότητας είναι παντού: όταν ζεις μέσα στο σώμα κάποιου άλλου, πού τελειώνεις εσύ και πού αρχίζει ο άλλος; Το Travelers απαντά σε αυτό όχι με φιλοσοφία, αλλά με πράξεις, με ανθρώπινες στιγμές, με μικρές ήττες και θριάμβους.
Η σειρά ξεχωρίζει επίσης για το μέτρο της. Δεν παρασύρεται σε εκρηκτικά φινάλε ή εντυπωσιακές σκηνές καταστροφής. Αντίθετα, κρατά έναν σταθερό, σχεδόν στοχαστικό ρυθμό, επιτρέποντας στους θεατές να δεθούν με τους χαρακτήρες και να νοιαστούν για το αποτέλεσμα. Το σενάριο είναι καλογραμμένο και συχνά θέτει ηθικά διλήμματα: είναι σωστό να θυσιάσεις λίγους για να σωθούν πολλοί; Ποιος αποφασίζει ποια ζωή αξίζει περισσότερο; Αν και η σειρά ολοκληρώθηκε έπειτα από τρεις σεζόν, το φινάλε της θεωρείται από τα πιο ισορροπημένα του είδους. Δεν άφησε τεράστια κενά, αλλά ούτε και έδωσε όλες τις απαντήσεις — όπως συμβαίνει συνήθως στη ζωή. Οι δημιουργοί κατάφεραν να δώσουν ένα τέλος που είναι ταυτόχρονα λυτρωτικό και μελαγχολικό, αφήνοντας ανοιχτή την πόρτα της ελπίδας: ότι το μέλλον, όσο σκοτεινό κι αν φαίνεται, μπορεί πάντα να αλλάξει με μικρές ανθρώπινες πράξεις.
Το Travelers είναι μια σειρά που σε κάνει να σκεφτείς, όχι για το ταξίδι στον χρόνο, αλλά για το ταξίδι μέσα μας. Μιλά για το βάρος της ευθύνης, τη δύναμη της επιλογής και τη σημασία του να είσαι παρών — ακόμα κι αν ανήκεις σε μια εποχή που δεν είναι δική σου. Δεν χρειάζεται να είσαι λάτρης της επιστημονικής φαντασίας για να τη λατρέψεις. Αρκεί να πιστεύεις πως το μέλλον δεν είναι κάτι που απλώς περιμένουμε.
Είναι κάτι που χτίζουμε, εδώ και τώρα.
