Η καλύτερη ταινία στον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας σε περιμένει να την ξαναδείς

Βασισμένη σε αληθινά γεγονότα. 

Λίγες πρόσφατες ταινίες έχουν αποτυπώσει με τόση ωμότητα την ένταση του αγώνα κατά της τρομοκρατίας όσο «Zero Dark Thirty». Κυκλοφόρησε το 2012, η ταινία αφηγείται με σχεδόν ντοκιμαντερίστικο ύφος τα δέκα χρόνια των επιχειρήσεων πληροφοριών που οδήγησαν στη σύλληψη και θανάτωση του Osama Bin Laden. Με την Jessica Chastain να πρωταγωνιστεί σε έναν από τους πιο πολυβραβευμένους ρόλους της -που της χάρισε υποψηφιότητα για Όσκαρ- η ταινία συνδυάζει πολιτικό θρίλερ, συγκρατημένη δράση και ένα αμείλικτο πορτρέτο της εμμονής και της θυσίας. Είναι, αναμφίβολα, μια απαραίτητη αναφορά του πολεμικού κινηματογράφου.

 

 

Μια αμείλικτη ματιά

Η Bigelow δημιουργεί μια αφήγηση που απομακρύνεται από τον συνηθισμένο ηρωισμό του Χόλιγουντ και εστιάζει στην σχεδόν εμμονική επιμονή της Maya (Jessica Chastain), μιας νεαρής αναλύτριας της CIA που αφιερώνει πάνω από μια δεκαετία στην αναζήτηση του Μπιν Λάντεν. Η ακούραστη δουλειά της —συχνά παρεξηγημένη ακόμη και από τους συναδέλφους της— αποτελεί τον άξονα της ιστορίας, αποκαλύπτοντας τη ανθρώπινη διάσταση πίσω από τις αναφορές πληροφοριών και τις ατελείωτες ανακρίσεις.Η ταινία δεν αποφεύγει να δείξει τις πιο αμφιλεγόμενες μεθόδους που χρησιμοποιήθηκαν στον λεγόμενο «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας», συμπεριλαμβανομένων των ανακρίσεων με βασανιστήρια. Μια επιλογή που προκάλεσε αντιδράσεις, αλλά ενίσχυσε την πρόθεση της Bigelow να προσφέρει μια ανεπεξέργαστη και ρεαλιστική αφήγηση. Πέρα από την ηθική συζήτηση, αυτό που παραμένει αδιαμφισβήτητο είναι η ένταση με την οποία η σκηνοθέτρια μεταδίδει την αγωνία μιας διαδικασίας όπου η πληροφορία είναι εξίσου πολύτιμη με τη στρατιωτική δράση.

 

zerodark2

 

Το σασπένς που κερδίζει

Πράγματι, ένα από τα μεγαλύτερα επιτεύγματα της «Zero Dark Thirty» είναι ο τρόπος με τον οποίο χτίζει το σασπένς. Ο θεατής γνωρίζει ήδη το τέλος, αλλά η ταινία καταφέρνει να διατηρεί μια αυξανόμενη ένταση μέχρι την περίφημη νυχτερινή επιχείρηση στο Abbottabad. Ο ρεαλισμός με τον οποίο είναι γυρισμένη η τελική σκηνή -χωρίς υπερβολές ή θεατρινισμούς- καθιστά την κορύφωση σχεδόν ανυπόφορη λόγω της αληθοφάνειάς της και της ψυχραιμίας της. Με λιτή σκηνοθεσία, ένα σενάριο που εστιάζει στις διαδικασίες και όχι στους λόγους, και ερμηνείες υψηλού επιπέδου, η Bigelow καταφέρνει να δημιουργήσει ένα πολεμικό θρίλερ που είναι ταυτόχρονα γοητευτικό και ανησυχητικό. Η «Zero Dark Thirty» δεν είναι απλώς μια ταινία για τη σύλληψη του Μπιν Λάντεν, αλλά και ένα πορτρέτο του τι σημαίνει να αφιερώνεις τη ζωή σου σε μια αποστολή, με όλα τα προσωπικά και ηθικά κόστη που αυτό συνεπάγεται.

Είναι, αναμφίβολα, μια από τις πιο ουσιαστικές κινηματογραφικές εμπειρίες των τελευταίων ετών.



©2016-2025 Ratpack.gr - All rights reserved

Το ξέσπασμα της Μαρίας Κίτσου: Η σκηνή στο Να με λες μαμά που «πάγωσε» το Χ και τα σχόλια